Dit is fragment nummer 198 van het boek "Wembley" van Richard Osinga.
Dioudi, Dioudi, wat heb je gedaan? Je zult je redenen hebben, maar als ik terugkom, zal ik je er niet naar vragen. Je zou huilen, als je tranen drogen zou je een uitweg zoeken met woorden, maar er is geen uitweg.
Ik heb veel nagedacht. Ik heb alle onaffe zinnen afgemaakt. Ik heb elke vraag beantwoord die ik niet durfde te stellen.
Ik weet niet alles, maar ik weet genoeg.
Jij hebt gekozen. Je hebt me verlaten nog voor ik Afrika uit was. Je zal zeggen: 'mijn vader zei'. Goed. Je vader zei. Je luistert naar je vader, hij verdient respect. Het verandert niets aan de werkelijkheid. Jij bent mijn vrouw niet meer.
Ja, Dioudi, ik weet wat er in je brief staat. Ik heb Thiam gevraagd of hij kon lezen en hij zei dat Omar het kon. Met zijn schorre stem las hij de woorden voor. Hij vroeg me niet wie Dioudi was. Hij las wat je hebt geschreven en gaf me de brief terug. Toen stond hij op en ging hij naar zijn werk.
Leolo heeft gelogen. Je schrijft niet dat je wilt dat ik mijn best doe en twee jaar bij Rap blijf. Er staat dat je verhuist naar de hoofdstad. Dat je gaat trouwen.
Dioudi, ik heb geen tranen om te huilen. Ik zal niet huilen.
Naar het begin - Doe mee - Lees verder >>
