Ik wou dat ik net zo snel door m’n studieboeken zou kunnen gaan als door m’n leesboeken. Als ik moet leren is ’t hoogstens 20 á 30 pagina’s per uur, terwijl ik bij leesboeken denk ik toch wel snel minimaal ’t dubbele kan halen, als ik helemaal in ’t verhaal zit (natuurlijk ook afhankelijk van grote van de pagina’s en lettertypes).
Ik ben nu bezig in de laatste trilogie van Robin Hobb. Geweldig verhaal, en na al 5 boeken over dezelfde personages gelezen te hebben, blijven ze je verbazen. Ik vind het prachtig te ontdekken hoe Hobb haar personages ontwikkeld en terug laat keren in alle boeken. In ieder geval heb ik komende week weer iets meer tijd om te lezen en ik hoop gauw deel drie uit te hebben.
Daarna staat namelijk Kushiel’s Dart, van Jaqueline Carey op me te wachten. Een veelbesproken boek al en ik ben er in ieder geval nieuwsgierig naar. Ook heb ik deel 1 van Robert Jordan’s serie The Wheel of Time al in m’n kast staan. Zoveel te lezen en zo weinig tijd!
Fantasy boeken vind ik geweldig. Ik lees ze altijd in het engels. Ten eerste omdat ik in ’t engels sneller kan lezen dan in het Nederlands, maar ook omdat ik het op één of andere manier natuurlijker vind om die boeken in een andere taal dan het Nederlands te lezen.
Als ik aan het lezen ben en ik zit helemaal in een boek, dan kun je tegen me praten wat je wilt, ik hoor je niet. Helaas met m’n pfeiffer is mijn concentratie niet wat het geweest is en dat merk ik ook met lezen, ik ben sneller afgeleid en m’n gedachten dwalen sneller af. Maar als ik in ’t verhaal duik dan leef ik me helemaal in in de wereld zoals hij wordt uitgelegd. Fantasy boeken bestaan uit veel detail, juist omdat een wereld helemaal uitgelegd moet worden, juist omdat alles een beetje anders is dan in werkelijkheid. Mooi vind ik dan wel dat je je zo in kunt leven, dat het niet zo heel gek zou zijn als het verhaal zich echt afgespeeld had. Robin Hobb zou zo uit de middeleeuwen kunnen komen zoals wij die kennen. De draken en lifeships bedenk ik er makkelijk bij.
Tolkien is mijn favouriete schrijver. Lord of the Rings heb ik al een aantal malen van voor tot achter gelezen. Je hebt iets meer fantasy nodig, met elven en hobbits, maar het maakt het verhaal niet minder geweldig. Het mooie van Tolkien is natuurlijk dat ‘lord of the rings’ maar een heel klein deel is van de wereld die hij heeft bedacht. In de Silmarillion heeft Frodo en zijn queste maar een heel klein hoofdstukje.
En natuurlijk ben ik zelf ook ooit met een boek begonnen. De bovengenoemde boeken laten je allemaal zelf zoiets willen verzinnen en opschrijven. Ik ben er aan begonnen maar net zoals velen is het niet ver gekomen. Pas als je het probeert merk je hoeveel detail besproken wordt, hoeveel er is nagedacht over de personages, over de wereld, over alles, voordat het verhaal überhaupt verteld kan worden. Ik heb er nog meer respect voor schrijvers van gekregen.
Nou is dit een chaotisch stukje en ik denk zo dat er nog wel meer stukjes zullen volgen als ik weer een boek uit heb of gewoon als ik er op door wil gaan. Want er is zoveel over te zeggen! Geweldig allemaal! Maar om het niet te lang te laten worden zeg ik tot de volgende keer!
X
Nefke
Tuesday, January 18, 2005
Thursday, January 13, 2005
Dromen
Nu slaap ik ’s nachts niet zo goed als ik zou willen. Zeker het feit dat ik de hele dag door moe ben, en dan ’s avonds niet in slaap kom, is een groot punt van frustratie. Slapen zelf vind ik altijd wel bijzonder boeiend. Vooral ook omdat ik met de meest vreemde dromen in mijn hoofd weer wakker word ’s ochtends. Ik prijs me gelukkig dat ik er zo veel van kan onthouden. Ik word er blij van.
Alhoewel als ik er over nadenk heb ik wel héél vreemde verhalen in mijn hoofd. Nou ja ik ben een beetje vreemd, misschien ligt ’t daaraan.
Mijn meest recente, die van vannacht. Ik ga op vakantie. We slapen in een houten chalet op een stinkend kaal matras. Dan gaan we naar een hockeywedstrijd. De wedstrijd gaat tussen een team met een bruin tenue, en Lord of the Rings characters. Ik zit vlak langs de zijlijn. Opeens vlak voor me pakt Legolas Aragorn vast en alsof ze aan het rugbyen zijn vallen ze op de grond. Dan zie ik opeens dat het geen hockey, maar een tennisveld is. In de rust zit ik plotseling op een wat hoger plateau en ik word bekogeld met tennisballen. De wedstrijd gaat weer beginnen en ik ga weer naar de zijkant van het veld. In plaats van een hockeybal hebben ze opeens een voetbal op het veld en het word een voetbal wedstrijd. Dan ren ik naar het houten chalet en wil gaan slapen op het rare matras, als we naar huis gaan. We hebben een andere auto dan normaal, hij lijkt op een Picasso, een zwarte. We zijn Bas (m’n broertje) kwijt. We gaan hem zoeken en dan blijkt hij bij zijn vriendinnetje te zitten. En dan wordt ik wakker.
Dit is een vreemde droom. Ook voor mij, omdat ik het altijd heb over ‘de rode draad’ die een beetje door al mijn dromen loopt, en die is hier totaal niet te ontdekken. ‘Normaal gesproken’ droom ik namelijk altijd een beetje hetzelfde en toch anders. Ik ben altijd met een groep bekenden. Dat kunnen familie, vrienden of mensen van tv zijn. Met die groep ben ik op een plek die voor mij bekend is, maar toch vreemd. Zo was ik eens op mijn middelbare school, maar in plaats van de aula (die ook een veelhoek is) was daar Zion, de mensenstad in The Matrix. Of ik was een keer in de bossen rond Orthanc, LOTR. You get the picture. En dan wordt de groep waarin ik me bevind achtervolgt. Door ook wel bekenden of some sort, maar dan anders. Zo waren het bij Orthanc Uruks en Orcs die ons achtervolgden, terwijl wij (Legolas, Gimli, een oom van me en ik) Aragorn uit Orthanc moesten redden. En in de middelbare-school-setting waren het de wezens uit de Suske en Wiske ‘De snorrende snor’ waar we ons zorgen over moesten maken. Ik ontkom altijd, vlak voordat ik echt te pakken genomen kan worden word ik wakker.
Vannacht had ik dus niet zo’n ‘standaard’ droom die ik normaal heb, fascinerend was hij wel. Ik wilde absoluut niet wakker worden, maar dat heb ik vaker. Ik wil altijd weten hoe het afloopt.
Dit wordt weer een lang verhaal dus ik zal afsluiten en dit gaan posten. Ik zou geen tijd hebben deze maand en dat is ook zo, vanmiddag heb ik een tentamen en dit is even om te ontspannen voordat ik echt weer hard aan de slag moet.
X
Nefke
Alhoewel als ik er over nadenk heb ik wel héél vreemde verhalen in mijn hoofd. Nou ja ik ben een beetje vreemd, misschien ligt ’t daaraan.
Mijn meest recente, die van vannacht. Ik ga op vakantie. We slapen in een houten chalet op een stinkend kaal matras. Dan gaan we naar een hockeywedstrijd. De wedstrijd gaat tussen een team met een bruin tenue, en Lord of the Rings characters. Ik zit vlak langs de zijlijn. Opeens vlak voor me pakt Legolas Aragorn vast en alsof ze aan het rugbyen zijn vallen ze op de grond. Dan zie ik opeens dat het geen hockey, maar een tennisveld is. In de rust zit ik plotseling op een wat hoger plateau en ik word bekogeld met tennisballen. De wedstrijd gaat weer beginnen en ik ga weer naar de zijkant van het veld. In plaats van een hockeybal hebben ze opeens een voetbal op het veld en het word een voetbal wedstrijd. Dan ren ik naar het houten chalet en wil gaan slapen op het rare matras, als we naar huis gaan. We hebben een andere auto dan normaal, hij lijkt op een Picasso, een zwarte. We zijn Bas (m’n broertje) kwijt. We gaan hem zoeken en dan blijkt hij bij zijn vriendinnetje te zitten. En dan wordt ik wakker.
Dit is een vreemde droom. Ook voor mij, omdat ik het altijd heb over ‘de rode draad’ die een beetje door al mijn dromen loopt, en die is hier totaal niet te ontdekken. ‘Normaal gesproken’ droom ik namelijk altijd een beetje hetzelfde en toch anders. Ik ben altijd met een groep bekenden. Dat kunnen familie, vrienden of mensen van tv zijn. Met die groep ben ik op een plek die voor mij bekend is, maar toch vreemd. Zo was ik eens op mijn middelbare school, maar in plaats van de aula (die ook een veelhoek is) was daar Zion, de mensenstad in The Matrix. Of ik was een keer in de bossen rond Orthanc, LOTR. You get the picture. En dan wordt de groep waarin ik me bevind achtervolgt. Door ook wel bekenden of some sort, maar dan anders. Zo waren het bij Orthanc Uruks en Orcs die ons achtervolgden, terwijl wij (Legolas, Gimli, een oom van me en ik) Aragorn uit Orthanc moesten redden. En in de middelbare-school-setting waren het de wezens uit de Suske en Wiske ‘De snorrende snor’ waar we ons zorgen over moesten maken. Ik ontkom altijd, vlak voordat ik echt te pakken genomen kan worden word ik wakker.
Vannacht had ik dus niet zo’n ‘standaard’ droom die ik normaal heb, fascinerend was hij wel. Ik wilde absoluut niet wakker worden, maar dat heb ik vaker. Ik wil altijd weten hoe het afloopt.
Dit wordt weer een lang verhaal dus ik zal afsluiten en dit gaan posten. Ik zou geen tijd hebben deze maand en dat is ook zo, vanmiddag heb ik een tentamen en dit is even om te ontspannen voordat ik echt weer hard aan de slag moet.
X
Nefke
Monday, January 03, 2005
Januaridrukte
Lieve mensen...
Allereerst wil ik iedereen een geweldig nieuwjaar wensen. Ik heb een heel gezellige jaarwisseling gehad. Het werd uiteindelijk gezellig bij de familie van RJ in voorburg. Het Grote Van Dale spel van de avond was hilarisch, met de oma van RJ die stiekem dingen voorzij (aan RJ alleen natuurlijk!) of per ongeluk dingen verklapte of haar eigen woorden hilarisch spelde. Oma van RJ ik heb gelachen, U bent gezellig!
Hoe onverwacht ook, schrijfster dezes heeft uiteindelijk gewonnen.. Jawel, en dat met mijn understanding van de Nederlandse taal. Ik begrijp het zelf ook niet. (Maar ik mocht er van RJ over opscheppen!)
Verder zijn die dagen rustig verlopen. En nu is het dan Januari 2005. Januari is altijd druk. Ik heb de hele maand tentamens. En daarmee bedoel ik ook de hele maand. Elke week 1. Elke dag dus druk aan het leren en voorbereiden. GEEN kerstvakantie. Nee ik ben niet zielig, wil alleen maar aangeven dat ik misschien minder op internet verschijn deze maand.
X
Nefke
Allereerst wil ik iedereen een geweldig nieuwjaar wensen. Ik heb een heel gezellige jaarwisseling gehad. Het werd uiteindelijk gezellig bij de familie van RJ in voorburg. Het Grote Van Dale spel van de avond was hilarisch, met de oma van RJ die stiekem dingen voorzij (aan RJ alleen natuurlijk!) of per ongeluk dingen verklapte of haar eigen woorden hilarisch spelde. Oma van RJ ik heb gelachen, U bent gezellig!
Hoe onverwacht ook, schrijfster dezes heeft uiteindelijk gewonnen.. Jawel, en dat met mijn understanding van de Nederlandse taal. Ik begrijp het zelf ook niet. (Maar ik mocht er van RJ over opscheppen!)
Verder zijn die dagen rustig verlopen. En nu is het dan Januari 2005. Januari is altijd druk. Ik heb de hele maand tentamens. En daarmee bedoel ik ook de hele maand. Elke week 1. Elke dag dus druk aan het leren en voorbereiden. GEEN kerstvakantie. Nee ik ben niet zielig, wil alleen maar aangeven dat ik misschien minder op internet verschijn deze maand.
X
Nefke
Subscribe to:
Posts (Atom)
