De foto's zijn te vinden op
href="http://groups.msn.com/beekbasdummies/nefkeinpraag.msnw?Page=1
Tuesday, March 22, 2005
Tuesday, March 15, 2005
Praag!
Nefke gaat met haar beste vriendin Hanneke een lang weekend naar Praag. Gewoon, om te vieren dat ze al zo lang vriendinnen zijn (19 jaar ondertussen, zo’n tripje stond al sinds 15 jarig jubileum in de planning!). Met de trein, want onze geweldige vlucht was geannuleerd. Een verslag!
Het goede treinstel vinden is erg moeilijk, en de treinmensen kijken verveeld naar die domme meisjes. Toch na heel het perron over te zijn gewandeld, en weer terug, vinden we uiteindelijk telkens onze plaatsen. Wel relaxed zo’n snelle trein naar Duitsland! Van Frankfurt naar Tsjechië zitten we in ’n echte boemel, maar ach dat hoort erbij.
Slaap je net, komt de douane. PASSPORT BITTE!
Douanier 1, één keer kijken, twee keer kijken, drie keer kijken. Ja het gezicht klopt.
Doanier 2, één keer kijken, twee keer kijken, drie keer kijken. Ja het gezicht klopt.
Policie mevrouw, één keer kijken, twee keer kijken, drie keer kijken, vier keer kijken. Ja het gezicht klopt. Willen jullie echt niet onze tassen ook nog op drugs controleren? (We zijn tenslotte Nederlands) Ik ben nu toch wakker.. maar ze lopen door. We zijn in Tjechië! Even RJ wakker smsen om te vertellen dat we er zijn..
De treinkaartjes zijn nu een stuk of acht keer gestempeld.. Ja we mochten echt mee!
Niet beseffend hoe vroeg het is bellen we vrijdags vijf voor negen aan bij het appartementencomplex. De security (zo blijkt later) komt open doen. Wat doen twee Nederlandse studenten die hij niet verstaat omdat hij alleen Duits spreekt en geen Engels, voor zijn deur? Het duurt even voor hij doorheeft dat we daar toch echt verblijven. Op zich begrijpelijk.. of dus onbegrijpelijk dat twee arme studenten daar inderdaad moeten zijn. Vloerverwarming in de douche, inductiekookplaat (niet dat we die gaan gebruiken), om maar wat te noemen, het is er allemaal! Wat een luxe! Hier houden we het wel minstens een weekend uit. Het enige wat ontbreekt, is een afwasborstel. Maar goed, je kunt niet alles hebben natuurlijk ;).
Praag is mooi, Praag is prachtig. We zitten aan het Václavské námesti, in ’t midden van ’t midden van het centrum. Voor bijna niets kun je er heel veel eten, kopen en zien! Alle dagen gaan we uitgebreid cultuur snuiven. We snuiven de Karelsbrug, de burcht, het goude straatje ( Zlata ulicic), de joodse wijk, het oude stadsplein met speciaal uurwerk, en meer, allemaal op. Zeker van de Zlata ulicic word ik helemaal blij: deuropeningen waar ik zelfs bukkend door moet, en winkeltjes waar ze Hanson, en Lord of the Rings OST op hebben staan! Naast al die cultuur moest er ook veel geshopt worden. Mijn grootste aanwinst word The Hobbit, of eigenlijk “Hobit – aneb Cesta tan a zase zpátky” Ik neem aan dat dat toevoegsel ‘There and back again’ betekend… maar veel wijzer word ik niet van ’t Tjechs. Toch gaaf om te hebben!
Een terugkerend fenomeen wordt, sinds de eerste dag, Joecafe. Een heel hippe tent waar je uitstekend kan eten, pivo’s drinken en lekker kletsen voor redelijk weinig geld. Met bediening die engels kan, lounge muziek op de achtergrond, relaxte stoelen en banken, kortom de perfecte atmosfeer. In drie dagen vijf keer geweest (ja naast ’t ontbijt heb je nog meer maaltijden die wij logischerwijs niet in ons appartement aten) en aan het eind herkenden ze ons warempel. We hebben zondags daar maar eens goed afgesloten: met cocktails. “Can I have a sex on the beach and an Orgasm?!” Ze waren in ieder geval erg lekker. Dan nog de discussie: “Sex on the beach is wel romantisch.” “Ja, met al dat zand in al je kieren en gaten!”
We hebben in ieder geval flink gelachen in Praag! Geweldig appartement, geweldig weer, geweldige dagopvulling, we hebben ons vermaakt! Nu maar weer sparen voor ons 20 jarig jubileum of zo…
Het goede treinstel vinden is erg moeilijk, en de treinmensen kijken verveeld naar die domme meisjes. Toch na heel het perron over te zijn gewandeld, en weer terug, vinden we uiteindelijk telkens onze plaatsen. Wel relaxed zo’n snelle trein naar Duitsland! Van Frankfurt naar Tsjechië zitten we in ’n echte boemel, maar ach dat hoort erbij.
Slaap je net, komt de douane. PASSPORT BITTE!
Douanier 1, één keer kijken, twee keer kijken, drie keer kijken. Ja het gezicht klopt.
Doanier 2, één keer kijken, twee keer kijken, drie keer kijken. Ja het gezicht klopt.
Policie mevrouw, één keer kijken, twee keer kijken, drie keer kijken, vier keer kijken. Ja het gezicht klopt. Willen jullie echt niet onze tassen ook nog op drugs controleren? (We zijn tenslotte Nederlands) Ik ben nu toch wakker.. maar ze lopen door. We zijn in Tjechië! Even RJ wakker smsen om te vertellen dat we er zijn..
De treinkaartjes zijn nu een stuk of acht keer gestempeld.. Ja we mochten echt mee!
Niet beseffend hoe vroeg het is bellen we vrijdags vijf voor negen aan bij het appartementencomplex. De security (zo blijkt later) komt open doen. Wat doen twee Nederlandse studenten die hij niet verstaat omdat hij alleen Duits spreekt en geen Engels, voor zijn deur? Het duurt even voor hij doorheeft dat we daar toch echt verblijven. Op zich begrijpelijk.. of dus onbegrijpelijk dat twee arme studenten daar inderdaad moeten zijn. Vloerverwarming in de douche, inductiekookplaat (niet dat we die gaan gebruiken), om maar wat te noemen, het is er allemaal! Wat een luxe! Hier houden we het wel minstens een weekend uit. Het enige wat ontbreekt, is een afwasborstel. Maar goed, je kunt niet alles hebben natuurlijk ;).
Praag is mooi, Praag is prachtig. We zitten aan het Václavské námesti, in ’t midden van ’t midden van het centrum. Voor bijna niets kun je er heel veel eten, kopen en zien! Alle dagen gaan we uitgebreid cultuur snuiven. We snuiven de Karelsbrug, de burcht, het goude straatje ( Zlata ulicic), de joodse wijk, het oude stadsplein met speciaal uurwerk, en meer, allemaal op. Zeker van de Zlata ulicic word ik helemaal blij: deuropeningen waar ik zelfs bukkend door moet, en winkeltjes waar ze Hanson, en Lord of the Rings OST op hebben staan! Naast al die cultuur moest er ook veel geshopt worden. Mijn grootste aanwinst word The Hobbit, of eigenlijk “Hobit – aneb Cesta tan a zase zpátky” Ik neem aan dat dat toevoegsel ‘There and back again’ betekend… maar veel wijzer word ik niet van ’t Tjechs. Toch gaaf om te hebben!
Een terugkerend fenomeen wordt, sinds de eerste dag, Joecafe. Een heel hippe tent waar je uitstekend kan eten, pivo’s drinken en lekker kletsen voor redelijk weinig geld. Met bediening die engels kan, lounge muziek op de achtergrond, relaxte stoelen en banken, kortom de perfecte atmosfeer. In drie dagen vijf keer geweest (ja naast ’t ontbijt heb je nog meer maaltijden die wij logischerwijs niet in ons appartement aten) en aan het eind herkenden ze ons warempel. We hebben zondags daar maar eens goed afgesloten: met cocktails. “Can I have a sex on the beach and an Orgasm?!” Ze waren in ieder geval erg lekker. Dan nog de discussie: “Sex on the beach is wel romantisch.” “Ja, met al dat zand in al je kieren en gaten!”
We hebben in ieder geval flink gelachen in Praag! Geweldig appartement, geweldig weer, geweldige dagopvulling, we hebben ons vermaakt! Nu maar weer sparen voor ons 20 jarig jubileum of zo…
Tuesday, March 08, 2005
Krosmomeeting
www.krosmo.com is een geweldige site met geweldige mensen en een geweldig forum. Ja ik ben verslaafd. Afgelopen weekend was het zo ver: de tweede krosmomeeting was een feit. Hieronder het verslag van het observatie/coördinatie/evaluatie-duo, waar uw schrijfster deel van uitmaakte.
Observatie/coordinatie/evaluatieverslag
Van te voren was er niks afgesproken, maar toen ze elkaar zagen was het gelijk duidelijk.Het observatie/coördinatie/evaluatie-duo was gevormd, en kon vanaf nu samen aan het werk.
Groningen was erg ver, vanuit Tilburg was deze observatie snel gemaakt. In de randstad staat er om de 100 meter namelijk minimaal één huis, in het witte landschap op weg naar Groningen was dat echter niet het geval. Daar is de behuizing toch duidelijker en een stuk ruimer opgezet. De trein naar Leeuwarden ging niet meer naar Leeuwarden maar ook naar Groningen. Bij de NS kunnen ze dus wel wat coördinatie gebruiken, want er waren vast wel mensen die toch echt naar Leeuwarden moesten. Eenmaal in Zwolle was een medepassagier erg blij dat ie van ons af was. Observaties hierover laten we uit veiligheidsoverwegingen even in het midden ..
RJ is Berend Botje, maar de weg was niet krom. Sanne ontdekte dat RJ luistert naar heel veel namen, als je het niet weet moet je hem gewoon 'schat' of 'lieverd' noemen.
Het Krosmogezelschap in de trein begon al vrij snel hun sms’jes met xx wij te ondertekenen. Dit zijn overduidelijk tekenen dat het krosmogroepsgevoel duidelijk de overhand boven het individualisme heeft.
Om het groepsgevoel nog verder te versterken begon men al snel kubusjes in elkaar te zetten. Uiteraard vergde dit ook enige coördinatie. Er waren namelijk 5 verschillende potentiële kubusjes aanwezig. Alleen niet iedereen was even snel met het in elkaar zetten en twee keer dezelfde kleur doen is natuurlijk geen optie. Een belangrijke observatie hier was dat we bij RJ een nieuw talent ontdekten, maar dat Hip er echter niet voor in de wieg is gelegd. Hij kan beter verhaaltjes voor Krosmo blijven schrijven.
Krossie en Froqui kwamen half zeven, wat kwart over zes echt nog een uur duurt, zo observeerden wij verbaasd. Op de een of andere manier vliegt de tijd dus zodra de Krosmo mensen bij elkaar zijn.
Bier dat goed is tot november 2004 is niet meer te drinken. Een goed punt om voor de volgende keer te onthouden. Naar de supermarkt moet je echt lopend even doen. Dat gaat namelijk vele malen sneller dan met de auto, ook al wilde Krossie dat liever niet geloven. Froqui wist hem te overtuigen en daar gingen ze!
Als er veel sneeuw ligt zoals in Groningen dan kun je een goede sneeuwpop maken. Wel moet je uitkijken dat je niet in de vijver stapt. Want ondanks de enorme kou en sneeuw krijg je dan wel natte voeten, nietwaar Sanne …. En even ter evaluatie, natte voeten zijn niet handig als er nog gestapt moet worden.
Groente moet voor ze in de pan kunnen nog even gesneden worden. Krosmoleden snijden over het algemeen liever groente dan dat ze moeten afwassen. Zelfs Krossie snijdt liever dan afwassen en dat terwijl hij nog zo hard protesteerde … ook dit gedeelte van het Krosmoavontuur werd keurig door ons gecoördineerd. Dus binnen niet al te lange tijd was het eten klaar en kon heel Krosmo eten.
Tijdens het eten vielen ons wederom enkele bijzondere dingen op. Zo eet Ruben zijn bord, en de twee aangeboden borden van anderen ook al niet leeg. Dat zorgt voor een uiterst zorgwekkend gelegde bodem. Krossie en Sanne zijn een geweldig dubbel-vla team. Zo goed hebben wij ze nog niet gezien!
Het afwas duo Rj en Hip ging na het eten vol goede moed aan de slag. Streng geobserveerd door Gineke en Nefke kon er niets mis gaan. De macaroni kwam uitstekend uit de pan, en leek op hersenen in de prullebak, zo concludeerde het observatie/coördinatie/evaluatie-duo. Nefke bleek uitstekend geschikt te zijn het bestek in de la te leggen nadat ze deze van Hip had aangepakt, die het weer nat van de aanrecht had genomen, waar RJ het net had opgelegd toen hij het afgewassen had. Al met al verliep de afwas uitstekend en kon het afwasduo en het observatieteam zich spoedig weer installeren in de woonkamer.
Na een tijd arriveerden Marije, Sjoerd en Judude van het Groningse gedeelte van Krosmo. Marije was heel erg jarig geweest en werd toegezongen. Het observatie/coördinatie/evaluatie-duo stelde wel vast dat een zanglesje her en der niet helemaal verspilde moeite zou zijn. Marije doet eigenlijk alsof ze niet zo’n heel grote fan van Nijntje is, maar inmiddels kan ze er niet meer onderuit en geeft ze toe dat ze Nijntje ontzettend gaaf vindt!
Marije kreeg een cadeautje van Krosmo. Wij kunnen na een korte evaluatie wel concluderen dat ze daar enorm blij mee was!
Voor het stappen werden, goed gecoördineerd en wel, de slaapplaatsen verdeeld. Nefke en Rj maakten van twee gereserveerde matjes en twee slaapzakken een prachtig tweepersoons bed in de kamer bij Gineke en Hip, zo kon geobserveerd worden. De overige Krosmoleden zochten met al dan niet gereserveerde matjes en meegebrachte kussens hun plekje in de woonkamer.
In Het Feest was het een mooi feestje. Water kost niets en Bianca, zo observeerden zij, was daar erg blij mee. Er was een paal. Daar kan een volgende keer best wat meer aandacht aan besteed worden. En een hele stapel jassen die af en toe omviel. Een duidelijk voorbeeld van slechte coördinatie in onze ogen. In Brabant draaien ze de mooiere versie van ‘Wat zullen we drinken.’
Het is tien minuutjes lopen naar huis, en tien minuten terug. Ondanks het feit dat het observatie/coördinatie/evaluatie-duo even heeft geëvalueerd in de keuken, deden Hip en Gineke er geen 20 minuten plus evaluatie tijd over om terug te geraken naar Het Feest, zo werd er geobserveerd. Of het aan een gebrek aan coördinatie lag of gewoon het feit dat ze ongeobserveerd door de Groningse kou moesten, Nefke is daar nog niet uit met haar evaluatie.
.JPG?dc=4675513256887607073)
Van links naar rechts: RJ, Nefke, Hip de Hip, Gineke en Froqui!
In de stelletjeskamer blijven de handjes boven de dekens. Dit kan geconcludeerd worden ook na het observeren van het feit dat het in de woonkamer na een nacht ‘slapen’ verdacht warm was, terwijl de stelletjeskamer fris en fruitig bleef. Toch werd heel tactisch de deur van de stelletjeskamer ’s ochtends dichtgelaten, waardoor de stelletjes bijna het contact met de andere krosmoleden verliezen. Nefke moest tot haar teleurstelling concluderen dat Rj verschrikkelijk koude tenen had, een duidelijk voorbeeld van slechte coördinatie. Beter bedacht was koffie op de vroege ochtend, gezet door schrijfsters deze. Gineke deed ondertussen ook de croissantjes in de oven. Terugkerend naar onze kamer en vermoeid als we zijn door het harde werk, mag RJ met zijn koude tenen op pad om ontbijt voor Nefke te regelen, iets wat hem zeker niet verkeerd afgaat, zo observeerden wij. Hip kon toen niet achterblijven en zorgde voor een sapje en een boterham in de stelletjeskamer. Dit alles terwijl Krossie geweldige eitjes aan het bakken was, tot grote tevredenheid van het observatie/coördinatie/evaluatie-duo en de rest van krosmo.
Na het eten en het aankleden kan het duo concluderen dat het een geslaagde dag/avond/nacht was geweest en dat de Krosmo leden er wat brakjes bij liepen. Ter evaluatie, wanneer mensen om hoofdpijnpilletjs vragen dan hebben ze teveel gedronken in de periode voorafgaande aan het slapen ..
Na een goede coördinatie bij het opruimen van de slaapspullen was het tijd om weer terug naar de trein te gaan en de reis in omgekeerde volgorde af te leggen.
Wij als observatie/coördinatie/evaluatie-duo kunnen wel zeggen dat het een geslaagd uitje was wat zeker voor herhaling vatbaar is. Wie gaat er weer mee??
Observatie/coordinatie/evaluatieverslag
Van te voren was er niks afgesproken, maar toen ze elkaar zagen was het gelijk duidelijk.Het observatie/coördinatie/evaluatie-duo was gevormd, en kon vanaf nu samen aan het werk.
Groningen was erg ver, vanuit Tilburg was deze observatie snel gemaakt. In de randstad staat er om de 100 meter namelijk minimaal één huis, in het witte landschap op weg naar Groningen was dat echter niet het geval. Daar is de behuizing toch duidelijker en een stuk ruimer opgezet. De trein naar Leeuwarden ging niet meer naar Leeuwarden maar ook naar Groningen. Bij de NS kunnen ze dus wel wat coördinatie gebruiken, want er waren vast wel mensen die toch echt naar Leeuwarden moesten. Eenmaal in Zwolle was een medepassagier erg blij dat ie van ons af was. Observaties hierover laten we uit veiligheidsoverwegingen even in het midden ..
RJ is Berend Botje, maar de weg was niet krom. Sanne ontdekte dat RJ luistert naar heel veel namen, als je het niet weet moet je hem gewoon 'schat' of 'lieverd' noemen.
Het Krosmogezelschap in de trein begon al vrij snel hun sms’jes met xx wij te ondertekenen. Dit zijn overduidelijk tekenen dat het krosmogroepsgevoel duidelijk de overhand boven het individualisme heeft.
Om het groepsgevoel nog verder te versterken begon men al snel kubusjes in elkaar te zetten. Uiteraard vergde dit ook enige coördinatie. Er waren namelijk 5 verschillende potentiële kubusjes aanwezig. Alleen niet iedereen was even snel met het in elkaar zetten en twee keer dezelfde kleur doen is natuurlijk geen optie. Een belangrijke observatie hier was dat we bij RJ een nieuw talent ontdekten, maar dat Hip er echter niet voor in de wieg is gelegd. Hij kan beter verhaaltjes voor Krosmo blijven schrijven.
Krossie en Froqui kwamen half zeven, wat kwart over zes echt nog een uur duurt, zo observeerden wij verbaasd. Op de een of andere manier vliegt de tijd dus zodra de Krosmo mensen bij elkaar zijn.
Bier dat goed is tot november 2004 is niet meer te drinken. Een goed punt om voor de volgende keer te onthouden. Naar de supermarkt moet je echt lopend even doen. Dat gaat namelijk vele malen sneller dan met de auto, ook al wilde Krossie dat liever niet geloven. Froqui wist hem te overtuigen en daar gingen ze!
Als er veel sneeuw ligt zoals in Groningen dan kun je een goede sneeuwpop maken. Wel moet je uitkijken dat je niet in de vijver stapt. Want ondanks de enorme kou en sneeuw krijg je dan wel natte voeten, nietwaar Sanne …. En even ter evaluatie, natte voeten zijn niet handig als er nog gestapt moet worden.
Groente moet voor ze in de pan kunnen nog even gesneden worden. Krosmoleden snijden over het algemeen liever groente dan dat ze moeten afwassen. Zelfs Krossie snijdt liever dan afwassen en dat terwijl hij nog zo hard protesteerde … ook dit gedeelte van het Krosmoavontuur werd keurig door ons gecoördineerd. Dus binnen niet al te lange tijd was het eten klaar en kon heel Krosmo eten.
Tijdens het eten vielen ons wederom enkele bijzondere dingen op. Zo eet Ruben zijn bord, en de twee aangeboden borden van anderen ook al niet leeg. Dat zorgt voor een uiterst zorgwekkend gelegde bodem. Krossie en Sanne zijn een geweldig dubbel-vla team. Zo goed hebben wij ze nog niet gezien!
Het afwas duo Rj en Hip ging na het eten vol goede moed aan de slag. Streng geobserveerd door Gineke en Nefke kon er niets mis gaan. De macaroni kwam uitstekend uit de pan, en leek op hersenen in de prullebak, zo concludeerde het observatie/coördinatie/evaluatie-duo. Nefke bleek uitstekend geschikt te zijn het bestek in de la te leggen nadat ze deze van Hip had aangepakt, die het weer nat van de aanrecht had genomen, waar RJ het net had opgelegd toen hij het afgewassen had. Al met al verliep de afwas uitstekend en kon het afwasduo en het observatieteam zich spoedig weer installeren in de woonkamer.
Na een tijd arriveerden Marije, Sjoerd en Judude van het Groningse gedeelte van Krosmo. Marije was heel erg jarig geweest en werd toegezongen. Het observatie/coördinatie/evaluatie-duo stelde wel vast dat een zanglesje her en der niet helemaal verspilde moeite zou zijn. Marije doet eigenlijk alsof ze niet zo’n heel grote fan van Nijntje is, maar inmiddels kan ze er niet meer onderuit en geeft ze toe dat ze Nijntje ontzettend gaaf vindt!
Marije kreeg een cadeautje van Krosmo. Wij kunnen na een korte evaluatie wel concluderen dat ze daar enorm blij mee was!
Voor het stappen werden, goed gecoördineerd en wel, de slaapplaatsen verdeeld. Nefke en Rj maakten van twee gereserveerde matjes en twee slaapzakken een prachtig tweepersoons bed in de kamer bij Gineke en Hip, zo kon geobserveerd worden. De overige Krosmoleden zochten met al dan niet gereserveerde matjes en meegebrachte kussens hun plekje in de woonkamer.
In Het Feest was het een mooi feestje. Water kost niets en Bianca, zo observeerden zij, was daar erg blij mee. Er was een paal. Daar kan een volgende keer best wat meer aandacht aan besteed worden. En een hele stapel jassen die af en toe omviel. Een duidelijk voorbeeld van slechte coördinatie in onze ogen. In Brabant draaien ze de mooiere versie van ‘Wat zullen we drinken.’
Het is tien minuutjes lopen naar huis, en tien minuten terug. Ondanks het feit dat het observatie/coördinatie/evaluatie-duo even heeft geëvalueerd in de keuken, deden Hip en Gineke er geen 20 minuten plus evaluatie tijd over om terug te geraken naar Het Feest, zo werd er geobserveerd. Of het aan een gebrek aan coördinatie lag of gewoon het feit dat ze ongeobserveerd door de Groningse kou moesten, Nefke is daar nog niet uit met haar evaluatie.
Van links naar rechts: RJ, Nefke, Hip de Hip, Gineke en Froqui!
In de stelletjeskamer blijven de handjes boven de dekens. Dit kan geconcludeerd worden ook na het observeren van het feit dat het in de woonkamer na een nacht ‘slapen’ verdacht warm was, terwijl de stelletjeskamer fris en fruitig bleef. Toch werd heel tactisch de deur van de stelletjeskamer ’s ochtends dichtgelaten, waardoor de stelletjes bijna het contact met de andere krosmoleden verliezen. Nefke moest tot haar teleurstelling concluderen dat Rj verschrikkelijk koude tenen had, een duidelijk voorbeeld van slechte coördinatie. Beter bedacht was koffie op de vroege ochtend, gezet door schrijfsters deze. Gineke deed ondertussen ook de croissantjes in de oven. Terugkerend naar onze kamer en vermoeid als we zijn door het harde werk, mag RJ met zijn koude tenen op pad om ontbijt voor Nefke te regelen, iets wat hem zeker niet verkeerd afgaat, zo observeerden wij. Hip kon toen niet achterblijven en zorgde voor een sapje en een boterham in de stelletjeskamer. Dit alles terwijl Krossie geweldige eitjes aan het bakken was, tot grote tevredenheid van het observatie/coördinatie/evaluatie-duo en de rest van krosmo.
Na het eten en het aankleden kan het duo concluderen dat het een geslaagde dag/avond/nacht was geweest en dat de Krosmo leden er wat brakjes bij liepen. Ter evaluatie, wanneer mensen om hoofdpijnpilletjs vragen dan hebben ze teveel gedronken in de periode voorafgaande aan het slapen ..
Na een goede coördinatie bij het opruimen van de slaapspullen was het tijd om weer terug naar de trein te gaan en de reis in omgekeerde volgorde af te leggen.
Wij als observatie/coördinatie/evaluatie-duo kunnen wel zeggen dat het een geslaagd uitje was wat zeker voor herhaling vatbaar is. Wie gaat er weer mee??
Subscribe to:
Posts (Atom)
