'Grijs haar is teken van afweer tegen kanker’

Volgens onderstaand bericht is het dus positief dat ik al grijze haren heb... terwijl ik me eigenlijk afvraag of mijn cellen dan al zo hard hebben moeten werken tegen evil-kanker-celletjes....

Grijze haren zijn waarschijnlijk het gevolg van een lichamelijk proces dat mensen tegen kanker beschermt. Dat hebben Japanse wetenschappers ontdekt.
Onderzoekers van de Medical en Dental University in Tokio stelden enkele proefmuizen bloot aan kankerverwekkende straling en chemicaliën.
Na die behandeling, produceerden de dieren een stuk minder melanocyten. Dat zijn huidcellen die het haar voorzien van pigment.

Dat meldt het Britse tijdschrift New Scientist.

Pigmentverlies
Het aantal melanocyten in het lichaam van mensen en dieren wordt normaal gesproken op peil gehouden door stamcellen. De kankerverwekkende behandeling die de muizen ondergingen, zorgde er echter voor dat beschadigde stamcellen permanent veranderden in melanocyten.
Op de lange termijn produceerden de dieren daardoor minder van de pigmenthuidcellen, omdat er te weinig stamcellen overbleven om nieuwe melanocyten te blijven aanmaken. De haren van de muizen verloren uiteindelijk hun pigment en kregen een grijze kleur.

Gevaarlijke cellen
Volgens de Amerikaanse onderzoeker David Fisher bewijst het experiment dat grijze haren het resultaat zijn van een proces dat kanker voorkomt door beschadigde stamcellen uit te schakelen.
“Een van de voordelige effecten van dit proces is de verwijdering van potentieel gevaarlijke cellen die kunnen leiden tot het beginstadium van kanker”, aldus Fisher in New Scientist.

Later als ik groot ben

Ik zat te denken... nadat ik eerst probeerde een random lijstje op internet te zoeken om weer eens een lijstje te posten te hebben. In dat lijstje wat ik vond kwam de vraag voor: hoe zou je je kinderen niet noemen? toch zeker wel interessant als onderwerp voor een blog, en het lijstje werd aan de kant geschoven.

Ik heb echt al wel namen in m'n hoofd.. voor later.. als ik groot ben en kindjes krijg. Naast de overlijdensadvertenties in de krant staan ook altijd de geboorte berichten en die krijgen van mij net zoveel belangstelling omdat ik altijd wil weten hoe iemand genoemd is, hoe de ouders dan heten en eventuele broertjes of zusje. Je komt echt de raarste dingen tegen. Of zo'n naam waarvan je nog nooit gehoord had, is opeens de roepnaam van drie pasgeborene.

Ik merk dat als ik er zelf over nadenk hoe ik m'n kinderen wil noemen, ik echt bevooroordeeld ben. Ik zal mijn kind echt niet dezelfde naam geven als dat kreng waar ik vroeger een hekel aan had. Of dezelfde naam als mensen die ik 'gewoon' minder aardig vind. Op één of andere manier zegt in gedachten een naam dus erg veel over een persoon. En dat is dan best een interessante notie. Je hebt van die namen die iets als "de intelligente" of zo betekenen, ga je je kind dan daarom zo noemen? Of gewoon omdat iets mooi klinkt.

Mijn eigen naam had overigens niet toepasbaarder kunnen zijn. Hij betekend namelijk "de kleine" en tja met mijn lengte is daar niets aan af te dingen.

En nog zoiets: laatst had ik een discussie met een ex-collega over het feit dat mensen soms niet opgelet lijken te hebben met de voornamen. Dat de voorletters bij elkaar een heel lelijke afkorting vormen. Zo zal ik toch echt op willen letten dat de letters geen afkorting als S.M., S.S., P.O.E.P., of welke politieke partij dan ook vormen. Je weet het niet he, maar je komt het tegen...

Na ja anyways, ik ben aan het tikken gegaan zonder echt na te hebben gedacht over een post. Met een onsamenhangend en een naar mijn gevoel onaf verhaal tot gevolg. En nu.. heb ik vakantie verdient! CU laterrr!

x
Nefke