De derde keer een stukje met bovenstaande titel. Maar deze keer een keer positief! Sinds ik namelijk naar frankrijk geweest ben, en dus een weekje rust heb gehad, ben ik redelijk van m’n pfeiffermoeheid af!
Nog niet te zeggen dat ik wakker ben.. nee daar heeft de afgelopen anderhalve week wel voor gezorgd, met eerst totale schok, daarna een begrafenis (die trouwens erg mooi was maar mocht RJ willen laat ik ’t in ieder geval aan hem over om daar een stukje over te schrijven) en afgelopen weekend een hockeytoernooi. Maar ik ben nu tenminste moe van alles wat er gebeurt is! En niet meer moe, omdat ik moe hoor te zijn! Als ik ‘s ochtends uit bed kom heb ik echt ’t idee, dat ik wakker ben! Jahoe! Het is ongelooflijk! Maar toch echt waar.. Nu nog bijslapen van alle gebeurtenissen en hopelijk, hopelijk blijf ik ook wakker dan!
Recap.
Het begon augustus. Eerst een beetje dikke keel, die overging in keelpijn, vervolgens heb ik alles bij elkaar toch echt drie weken keelontsteking gehad. Drie weken nauwelijks eten en heel veel pijn. Daarna ging ’t over. “Laat de moeheid maar komen” dacht ik, "alles goed zolang de keelpijn maar wegblijft". Nou ja dat deed het, en dat deed het. Geen keelpijn meer, maar de moeheid kwam. September, oktober, november, december, januari, februari, maart, april…. En nu half mei. Eindelijk! Opeens besefte ik dat ’t misschien wel over was! Geweldig!
Maar goed voorlopig ben ik niet meer gewent tot 4 uur zondagochtend uit te gaan of doordeweeks vroeg op te staan, en zal ik nog wel veel slapen en m’n rust moeten pakken. Maar ik ben in ieder geval weer helemaal blij en positief gestemd wat m’n pfeiffer betreft!
X
Blij Nefke
Thursday, May 19, 2005
Tuesday, May 10, 2005
Sunday, May 08, 2005
Three things..
Ik hou totaal niet van lijstjes.. maar toch hier dan een lijstje wat ik al bij verschillende anderen gezien heb en daardoor eigenlijk kansloos gejat is maar ik zie 't even als een goede manier om even mijn mood met jullie te delen. Er is de afgelopen twee dagen zoveel gebeurt dat ik 't nauwelijks kan bevatten en er al helemaal geen zinnige post over kan maken. Dus vandaar.
THREE THINGS THAT SCARE ME
- De onvoorspelbaarheid van de dood
- Echt alleen komen te zitten
- Het idee altijd zo moe te blijven
THREE THINGS I DON'T UNDERSTAND
- Waarom strijkijzers ook kreukels ín bloesjes strijken
- Waarom ik nog altijd niet van m'n pfeiffer af ben
- Waarom sommige geweldige mensen niet zo lang mogen leven
THINGS I'D LIKE TO LEARN
- Het maken van een aantal gerechten van thuis
- M'n tentamenstof
- Wat er na de dood is (maar dat hoef ik zeker niet nu al uit te gaan vinden!)
THREE THINGS I AM WEARING RIGHT NOW
- Knal rose topje
- blauwe spijkerbroek
- rode 'fishbone' riem
THREE THINGS ON MY DESK
- Foto van RJ en ik op de twistermat
- Leerboeken
- Telefoon
THREE THINGS I WANT TO DO BEFORE I DIE
- genieten van 't leven
- .. samen met de liefste jongen die ik ken
- nog heel veel boeken lezen
THREE GOOD WAYS TO DESCRIBE MY PERSONALITY
twee kanten:
- extravert maar in mezelf
- aan iedereen denkend maar egoïstisch
- spontaan
THREE BAD THINGS ABOUT MY PERSONALITY
- negatief nieuwe ervaringen tegemoet gaan (zodat 't altijd meevalt)
- egoïstisch, ik hou altijd mijn eigenbelang in de gaten
- nog niet zo open als ik zou willen zijn
THREE THINGS I LIKE ABOUT MY BODY
- m´n kleur ogen
- m´n sterke tanden
- m´n totaalbeeld
THINGS I DON'T LIKE ABOUT MY BODY
- m´n duimen
- m´n snelle verbranden in de zon in plaats van mooi bruin worden
- m´n littekentjes
THREE THINGS MOST PEOPLE DON'T KNOW ABOUT ME
- hoeveel irritatie m'n pfeiffer opleverd
- dat ik voor al mijn irritaties een dagboek bijhou zodat ik er anderen niet mee lastig val
- dat ik nog maar een paar Suske en Wiske's nodig heb om de serie compleet te maken
THREE THINGS I SAY THE MOST
- 'absurd'
- 'kansloos'
- 'hallo'
THREE PLACES I WANT TO GO
- Verona, om een opera bij te wonen
- Noorwegen
- Ierland
THREE NAMES THAT I GO BY
- Paula
- Nefke
- Nef
THREE SCREEN NAMES I HAVE OR HAD
- V18 (who remembers?)
- Neffalas
- Nefke
THREE THINGS I AM THINKING RIGHT NOW
- Waarom?
- Hoe laat zal RJ hier zijn?
- Ik heb 't koud.. toch maar m'n bloes gaan strijken..
THREE THINGS THAT SCARE ME
- De onvoorspelbaarheid van de dood
- Echt alleen komen te zitten
- Het idee altijd zo moe te blijven
THREE THINGS I DON'T UNDERSTAND
- Waarom strijkijzers ook kreukels ín bloesjes strijken
- Waarom ik nog altijd niet van m'n pfeiffer af ben
- Waarom sommige geweldige mensen niet zo lang mogen leven
THINGS I'D LIKE TO LEARN
- Het maken van een aantal gerechten van thuis
- M'n tentamenstof
- Wat er na de dood is (maar dat hoef ik zeker niet nu al uit te gaan vinden!)
THREE THINGS I AM WEARING RIGHT NOW
- Knal rose topje
- blauwe spijkerbroek
- rode 'fishbone' riem
THREE THINGS ON MY DESK
- Foto van RJ en ik op de twistermat
- Leerboeken
- Telefoon
THREE THINGS I WANT TO DO BEFORE I DIE
- genieten van 't leven
- .. samen met de liefste jongen die ik ken
- nog heel veel boeken lezen
THREE GOOD WAYS TO DESCRIBE MY PERSONALITY
twee kanten:
- extravert maar in mezelf
- aan iedereen denkend maar egoïstisch
- spontaan
THREE BAD THINGS ABOUT MY PERSONALITY
- negatief nieuwe ervaringen tegemoet gaan (zodat 't altijd meevalt)
- egoïstisch, ik hou altijd mijn eigenbelang in de gaten
- nog niet zo open als ik zou willen zijn
THREE THINGS I LIKE ABOUT MY BODY
- m´n kleur ogen
- m´n sterke tanden
- m´n totaalbeeld
THINGS I DON'T LIKE ABOUT MY BODY
- m´n duimen
- m´n snelle verbranden in de zon in plaats van mooi bruin worden
- m´n littekentjes
THREE THINGS MOST PEOPLE DON'T KNOW ABOUT ME
- hoeveel irritatie m'n pfeiffer opleverd
- dat ik voor al mijn irritaties een dagboek bijhou zodat ik er anderen niet mee lastig val
- dat ik nog maar een paar Suske en Wiske's nodig heb om de serie compleet te maken
THREE THINGS I SAY THE MOST
- 'absurd'
- 'kansloos'
- 'hallo'
THREE PLACES I WANT TO GO
- Verona, om een opera bij te wonen
- Noorwegen
- Ierland
THREE NAMES THAT I GO BY
- Paula
- Nefke
- Nef
THREE SCREEN NAMES I HAVE OR HAD
- V18 (who remembers?)
- Neffalas
- Nefke
THREE THINGS I AM THINKING RIGHT NOW
- Waarom?
- Hoe laat zal RJ hier zijn?
- Ik heb 't koud.. toch maar m'n bloes gaan strijken..
Thursday, May 05, 2005
La France!
Één mei tweeduizend-en-vijf togen mijn moeder en ik naar La France. Mijn moeder om te gaan zaaien en planten in de moestuin aldaar, ik om vooral goed uit te rusten en af en toe wat te leren. Een (korte) impressie!
Het begon eigenlijk amper twee weken geleden, toen mijn moeder zich liet ontvallen dat ze eigenlijk eerder naar frankrijk wilde om te zaaien (ze gaat eind mei weer) en ik liet weten dat ik best de twee colleges deze week kon missen. Een kort verhaal nog korter: we gingen!
Een conclusie die je na een tijdje snelweg trekt, is dat bij (ééndags)vliegen duidelijk niets blijft hangen van een eventueel vorig leven, want ze blijven koppig laag over de snelweg vliegen. En dus spatten ze om de haverklap uiteen tegen de voorruit van de (net gewassen) auto. Jammerlijk.
Wel een geluk is dat de witte vrachtwagen aan de andere kant van de snelweg niet geladen is. De chauffeur sukkelt waarschijnlijk in slaap, trekt om de wagen recht te krijgen te hard aan zijn stuur, valt bijna om maar snijdt over de weg, en klapt keihard tegen de vangrail in de middenberg aan. De inhoud van die middenberg vloog vlak voor onze auto over onze rijbaan. Lang leve de stevige Franse vangrail, en lang leve het feit dat Franse snelwegen zo rustig zijn! Niemand gedeerd, en wij met de schrik vrij en doorgereden, want de Fransen achter ons waren de politie toch al aan ’t bellen.
De dagen die volgen zijn vooral dagen van relaxen, en het goede Franse leven. Lekker uitslapen, ontbijt en lunch met vers stokbrood, om vijf uur een Kronenbourgje (of twee.. want die flesjes blijven veels te klein!) met een Frans kaasje erbij, om een uur of half acht eens beginnen met koken, lang buiten zitten met een goed boek (of James Bond, Indiana Jones of voetbal op de franse televisie) met een wijntje met wederom een lekker Frans kaasje, en toch op tijd naar bed. Ik moet tenslotte uitrusten! Toch apart dat zodra we daar zijn onze tijden zich volledig aanpassen aan de omgeving, en mijn ouders weer om zes uur ’t eten op tafel hebben als we thuis zijn.
Gedurende de dag heb ik, verstoken van internet en telsell tv, een veel zitten leren en lezen. Niet zo’n heel erge straf, te bedenken dat ik dat lekker buiten in bikini deed! En dat terwijl ’t in Nederland gehoosd heeft, ach gerum…
Het blijft me ook verbazen hoeveel kleine beestjes er bestaan. Blauwe, rode, rood-met-blauwe, kruipende, vliegende, zoemende, nog-harder-zoemende… Zolang ze niet bij me in bed kruipen, vind ik het prima. Naast al die kleine beestjes waren er natuurlijk ook nog de grote beetjes. De nieuwsgierige koeien in de wei bij de buurman moesten elke ochtend vrolijk begroet worden: Hallo Vache! De (bos)uilen die over ons terrein zweefden, op zoek naar eten, wilden daarentegen niets van ons weten maar zagen er geweldig uit! En de slang die in de moestuin zat wilde nog net op de foto… daarna gleed hij (of zij) razendsnel weg..
Toch vind ik ’t toch ook wel weer fijn om na al deze indrukken en rust, weer naar huis te gaan. Naar al m’n verslavingen die ik in Frankrijk zo mis: email, internet, en RJ ;). En toch ook al weer zin in de volgende keer: eind juni ga ik daar weer druk rondhobbelen op de grasmaaier, iets wat nu niet de moeite zou zijn geweest. Al met al er even lekker tussenuit geweest!
x
Nefke
Het begon eigenlijk amper twee weken geleden, toen mijn moeder zich liet ontvallen dat ze eigenlijk eerder naar frankrijk wilde om te zaaien (ze gaat eind mei weer) en ik liet weten dat ik best de twee colleges deze week kon missen. Een kort verhaal nog korter: we gingen!
Een conclusie die je na een tijdje snelweg trekt, is dat bij (ééndags)vliegen duidelijk niets blijft hangen van een eventueel vorig leven, want ze blijven koppig laag over de snelweg vliegen. En dus spatten ze om de haverklap uiteen tegen de voorruit van de (net gewassen) auto. Jammerlijk.
Wel een geluk is dat de witte vrachtwagen aan de andere kant van de snelweg niet geladen is. De chauffeur sukkelt waarschijnlijk in slaap, trekt om de wagen recht te krijgen te hard aan zijn stuur, valt bijna om maar snijdt over de weg, en klapt keihard tegen de vangrail in de middenberg aan. De inhoud van die middenberg vloog vlak voor onze auto over onze rijbaan. Lang leve de stevige Franse vangrail, en lang leve het feit dat Franse snelwegen zo rustig zijn! Niemand gedeerd, en wij met de schrik vrij en doorgereden, want de Fransen achter ons waren de politie toch al aan ’t bellen.
De dagen die volgen zijn vooral dagen van relaxen, en het goede Franse leven. Lekker uitslapen, ontbijt en lunch met vers stokbrood, om vijf uur een Kronenbourgje (of twee.. want die flesjes blijven veels te klein!) met een Frans kaasje erbij, om een uur of half acht eens beginnen met koken, lang buiten zitten met een goed boek (of James Bond, Indiana Jones of voetbal op de franse televisie) met een wijntje met wederom een lekker Frans kaasje, en toch op tijd naar bed. Ik moet tenslotte uitrusten! Toch apart dat zodra we daar zijn onze tijden zich volledig aanpassen aan de omgeving, en mijn ouders weer om zes uur ’t eten op tafel hebben als we thuis zijn.
Gedurende de dag heb ik, verstoken van internet en telsell tv, een veel zitten leren en lezen. Niet zo’n heel erge straf, te bedenken dat ik dat lekker buiten in bikini deed! En dat terwijl ’t in Nederland gehoosd heeft, ach gerum…
Het blijft me ook verbazen hoeveel kleine beestjes er bestaan. Blauwe, rode, rood-met-blauwe, kruipende, vliegende, zoemende, nog-harder-zoemende… Zolang ze niet bij me in bed kruipen, vind ik het prima. Naast al die kleine beestjes waren er natuurlijk ook nog de grote beetjes. De nieuwsgierige koeien in de wei bij de buurman moesten elke ochtend vrolijk begroet worden: Hallo Vache! De (bos)uilen die over ons terrein zweefden, op zoek naar eten, wilden daarentegen niets van ons weten maar zagen er geweldig uit! En de slang die in de moestuin zat wilde nog net op de foto… daarna gleed hij (of zij) razendsnel weg..
Toch vind ik ’t toch ook wel weer fijn om na al deze indrukken en rust, weer naar huis te gaan. Naar al m’n verslavingen die ik in Frankrijk zo mis: email, internet, en RJ ;). En toch ook al weer zin in de volgende keer: eind juni ga ik daar weer druk rondhobbelen op de grasmaaier, iets wat nu niet de moeite zou zijn geweest. Al met al er even lekker tussenuit geweest!
x
Nefke
Subscribe to:
Posts (Atom)
