Ik woon nu een jaar (en een beetje) in m'n appartement. In zo'n jaar veranderd er nog heel wat. Eerst schilder je en ga je met alle spullen over. Nieuwe meubels komen waar je nog niets had en oude worden soms vervangen. Iedere keer als je gasten hebt vinden ze weer iets nieuws wat er de vorige keer niet was. Het is voordurend in ontwikkeling. En sinds afgelopen weekend is het ook weer een stukje meer af: we hebben eindelijk lampen gevonden en gekocht voor de slaapkamer en de studeerkamer! Nu rest alleen nog iets aan de muur in de slaapkamer, en de buitenruimte perfectioneren zoals ik 't in mijn hoofd heb.
Maar eigenlijk ben je natuurlijk nooit klaar met een eigen huis. Je kunt de boel nooit echt de boel laten, je zult toch onderhoud moeten plegen. Een nieuw zonnescherm is wellicht niet waardevermeerderend, maar het oude wel waardeverminderend, dus waarom niet nu aanpakken nu we er zelf nog jaren plezier van kunnen hebben? En zit de verf op de kozijnen er wel goed op? Is die kras op de vloer aan te pakken zonder nieuwe vloer te moeten leggen? Huiseigenaar zijn is zo simpel nog niet ;).
En ik weet nog toen ik na de eerste vakantie 's ochtends door ons huisje liep en 't voelde alsof ik nog steeds op vakantie was zo mooi. En dat is eigenlijk gebleven. Het voelt alleen nog meer als thuis. Het is thuis. En ik ben maar wat trots op ons huisje!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment