Fantasy boeken

Ik wou dat ik net zo snel door m’n studieboeken zou kunnen gaan als door m’n leesboeken. Als ik moet leren is ’t hoogstens 20 á 30 pagina’s per uur, terwijl ik bij leesboeken denk ik toch wel snel minimaal ’t dubbele kan halen, als ik helemaal in ’t verhaal zit (natuurlijk ook afhankelijk van grote van de pagina’s en lettertypes).

Ik ben nu bezig in de laatste trilogie van Robin Hobb. Geweldig verhaal, en na al 5 boeken over dezelfde personages gelezen te hebben, blijven ze je verbazen. Ik vind het prachtig te ontdekken hoe Hobb haar personages ontwikkeld en terug laat keren in alle boeken. In ieder geval heb ik komende week weer iets meer tijd om te lezen en ik hoop gauw deel drie uit te hebben.

Daarna staat namelijk Kushiel’s Dart, van Jaqueline Carey op me te wachten. Een veelbesproken boek al en ik ben er in ieder geval nieuwsgierig naar. Ook heb ik deel 1 van Robert Jordan’s serie The Wheel of Time al in m’n kast staan. Zoveel te lezen en zo weinig tijd!

Fantasy boeken vind ik geweldig. Ik lees ze altijd in het engels. Ten eerste omdat ik in ’t engels sneller kan lezen dan in het Nederlands, maar ook omdat ik het op één of andere manier natuurlijker vind om die boeken in een andere taal dan het Nederlands te lezen.
Als ik aan het lezen ben en ik zit helemaal in een boek, dan kun je tegen me praten wat je wilt, ik hoor je niet. Helaas met m’n pfeiffer is mijn concentratie niet wat het geweest is en dat merk ik ook met lezen, ik ben sneller afgeleid en m’n gedachten dwalen sneller af. Maar als ik in ’t verhaal duik dan leef ik me helemaal in in de wereld zoals hij wordt uitgelegd. Fantasy boeken bestaan uit veel detail, juist omdat een wereld helemaal uitgelegd moet worden, juist omdat alles een beetje anders is dan in werkelijkheid. Mooi vind ik dan wel dat je je zo in kunt leven, dat het niet zo heel gek zou zijn als het verhaal zich echt afgespeeld had. Robin Hobb zou zo uit de middeleeuwen kunnen komen zoals wij die kennen. De draken en lifeships bedenk ik er makkelijk bij.

Tolkien is mijn favouriete schrijver. Lord of the Rings heb ik al een aantal malen van voor tot achter gelezen. Je hebt iets meer fantasy nodig, met elven en hobbits, maar het maakt het verhaal niet minder geweldig. Het mooie van Tolkien is natuurlijk dat ‘lord of the rings’ maar een heel klein deel is van de wereld die hij heeft bedacht. In de Silmarillion heeft Frodo en zijn queste maar een heel klein hoofdstukje.

En natuurlijk ben ik zelf ook ooit met een boek begonnen. De bovengenoemde boeken laten je allemaal zelf zoiets willen verzinnen en opschrijven. Ik ben er aan begonnen maar net zoals velen is het niet ver gekomen. Pas als je het probeert merk je hoeveel detail besproken wordt, hoeveel er is nagedacht over de personages, over de wereld, over alles, voordat het verhaal überhaupt verteld kan worden. Ik heb er nog meer respect voor schrijvers van gekregen.

Nou is dit een chaotisch stukje en ik denk zo dat er nog wel meer stukjes zullen volgen als ik weer een boek uit heb of gewoon als ik er op door wil gaan. Want er is zoveel over te zeggen! Geweldig allemaal! Maar om het niet te lang te laten worden zeg ik tot de volgende keer!
X
Nefke