Dromen

Nu slaap ik ’s nachts niet zo goed als ik zou willen. Zeker het feit dat ik de hele dag door moe ben, en dan ’s avonds niet in slaap kom, is een groot punt van frustratie. Slapen zelf vind ik altijd wel bijzonder boeiend. Vooral ook omdat ik met de meest vreemde dromen in mijn hoofd weer wakker word ’s ochtends. Ik prijs me gelukkig dat ik er zo veel van kan onthouden. Ik word er blij van.
Alhoewel als ik er over nadenk heb ik wel héél vreemde verhalen in mijn hoofd. Nou ja ik ben een beetje vreemd, misschien ligt ’t daaraan.

Mijn meest recente, die van vannacht. Ik ga op vakantie. We slapen in een houten chalet op een stinkend kaal matras. Dan gaan we naar een hockeywedstrijd. De wedstrijd gaat tussen een team met een bruin tenue, en Lord of the Rings characters. Ik zit vlak langs de zijlijn. Opeens vlak voor me pakt Legolas Aragorn vast en alsof ze aan het rugbyen zijn vallen ze op de grond. Dan zie ik opeens dat het geen hockey, maar een tennisveld is. In de rust zit ik plotseling op een wat hoger plateau en ik word bekogeld met tennisballen. De wedstrijd gaat weer beginnen en ik ga weer naar de zijkant van het veld. In plaats van een hockeybal hebben ze opeens een voetbal op het veld en het word een voetbal wedstrijd. Dan ren ik naar het houten chalet en wil gaan slapen op het rare matras, als we naar huis gaan. We hebben een andere auto dan normaal, hij lijkt op een Picasso, een zwarte. We zijn Bas (m’n broertje) kwijt. We gaan hem zoeken en dan blijkt hij bij zijn vriendinnetje te zitten. En dan wordt ik wakker.

Dit is een vreemde droom. Ook voor mij, omdat ik het altijd heb over ‘de rode draad’ die een beetje door al mijn dromen loopt, en die is hier totaal niet te ontdekken. ‘Normaal gesproken’ droom ik namelijk altijd een beetje hetzelfde en toch anders. Ik ben altijd met een groep bekenden. Dat kunnen familie, vrienden of mensen van tv zijn. Met die groep ben ik op een plek die voor mij bekend is, maar toch vreemd. Zo was ik eens op mijn middelbare school, maar in plaats van de aula (die ook een veelhoek is) was daar Zion, de mensenstad in The Matrix. Of ik was een keer in de bossen rond Orthanc, LOTR. You get the picture. En dan wordt de groep waarin ik me bevind achtervolgt. Door ook wel bekenden of some sort, maar dan anders. Zo waren het bij Orthanc Uruks en Orcs die ons achtervolgden, terwijl wij (Legolas, Gimli, een oom van me en ik) Aragorn uit Orthanc moesten redden. En in de middelbare-school-setting waren het de wezens uit de Suske en Wiske ‘De snorrende snor’ waar we ons zorgen over moesten maken. Ik ontkom altijd, vlak voordat ik echt te pakken genomen kan worden word ik wakker.

Vannacht had ik dus niet zo’n ‘standaard’ droom die ik normaal heb, fascinerend was hij wel. Ik wilde absoluut niet wakker worden, maar dat heb ik vaker. Ik wil altijd weten hoe het afloopt.

Dit wordt weer een lang verhaal dus ik zal afsluiten en dit gaan posten. Ik zou geen tijd hebben deze maand en dat is ook zo, vanmiddag heb ik een tentamen en dit is even om te ontspannen voordat ik echt weer hard aan de slag moet.

X
Nefke