Neffa en Brag's verhaal

Het verhaal over twee elven. Bragolmeretwen en Neffalas, over hun haat en vriendschap. (Braak! Is dit te zoetsappig? Ja dus!)

Je bent met een vriendin heen en weer aan het mailen. Samen hebben jullie een brief geschreven. Er moet nog iets onder. Neffa: hmm persoonlijke boodschap... ach ik print de brief uit en verstuur 'm.. heb nog even de tijd.. iig ga ik mijn elfse naam bij mijn naam zetten.. is leuk.. lol..
Brag: uh uh, nog niet versturen tot IK het zeg he!!;-)

Wat toen volgde (dit alles over de email)(sorry voor de lengte!)

Neffa: “Ja Baas” Brag: “Bazin..lol” “Ja Bazin” said her humble servant. "Go to you cage now, i've had enough of u" "Tsssk!" en met haar neus in de lucht bleef Neffa zitten waar ze zat. Schop! en daar vloog Neffaatje door de lucht... "Ik kan vliegen!!!!" Smak, en daar landde ze ook weer."weehhhh je doet me pijn!" "Mooi zo!" Brag lachtte gemeen. Bwhaha nog een RPG? gnnagna, ik ben orli's vriendin!!:P:P:Pwat een lol Neffa werd boos en stapte met grote passen op Brag af, tot ze voor haar stilstond. Maar met haar kleine gestalte kon ze Brag niet echt imponeren. "Zo, jij bent gemeen, en nu ga ik daar eens wat aan doen" zei ze boos. Brag keek naar dat kleine wezentje: "ik wordt echt niet bang van je hoor, je bent net een dwerg!" "Ha Luister eens.. ik ben ouder en wijzer dan jou.. dus doe nou eens niet zo slim!" “Bwwhhahahaa” Brag lachtte de kleine dwerg recht in haar gezicht uit. "I'm the world greatest!!" Riep ze en ze groeide en haar stem weergalmde in de ruimte, ze was net een god. “The world greatest? Je kan niet eens een ei bakken!” Beet Neffa haar toe.

Brag werd opeens normaal, (zo;n muziekje, eerst hard en nu opeens heel zacht, u know) en zei: "ja dat is waar, maar wie heeft je dat verteld?" Vroeg ze heel serieus met weer een zwakker stemmetje. "Ha! Dus jij wilt nu iets van mij weten?!!" Neffa besefte dat ze nu de rollen om kon keren. Brag was in haar macht! Brag begon te huilen. "Mama wilde nooit een eitje voor me bakken, dat moest ik altijd zelf doen, maar ik kon dat helemaal niet, en niemand hielp me. Ze jankte het uit. "Zo Zo," zei Neffa gemeen... maar medelijden begon de boventoon te voeren. "Kom mee naar de keuken, dan leer ik het je wel" bood ze gul aan. Maar Brag begon nog harder te krijsen. "Neeeh ik wil mammie om me dat te leren, een stomme dwerg kan dat niet! !Meeeehe meeehh, ik wil niet leren bakken, ik wil nu leren koken!! Iedereen zegt dat een gekookt ei lekkerder is!! Hoe kom je erop mij te helpen, ik wil niet bakken!" Schreeuwde ze opeens, Neffa snapte er niets meer van. "Koken kan ook! Stop eens met krijsen!!! En noem me geen dwerg!" Neffa werd er een beetje boos over. "Ik ben een elf, net zo goed als jij. Klein uitgevallen misschien, maar net zo elf als jij en Elrond en Legolas en Afthorn en al die anderen... en ik hou niet van dwergen! Moet ik je nog leren eieren koken of niet? Ik heb in ieder geval honger, ik maak er wel één voor mezelf." En zonder Brag's antwoord af te wachten stampte ze naar de keuken. Brag was muisstil en liep Neffa achterna. "Ik wil hem zachtgekookt. LEer je het me? Ik kan je leren een 7 gsanegn menu te maken, met garnalen cocktail, soep, ragoupasteitje, gebraden kip, aardappeltjes en groente en ijs met appeltaart en vanillesaus. Lus je dat? "Hmmm klinkt goed" zei Neffa. Ze begreep nu nog minder van de elf, die eerst haar als slaafje behandelde en nu vol respect tegen haar sprak. Zou er iets achter zitten? Neffa leerde haar de ei te koken, hze was een goede lerares. En nadat ze die gegeten hadden, mocht Neffa de kip plukken(:P:P:P). Daarna mocht ze hem slachten en Brag maakte het voorgerecht klaar, toen eenmaal alles klaar was strooide ze er wat gif over heen en zette het voor neffa neer. "tast toe!" "He he he!" protesteerde Neffa! "Ten eerste kan ik deze kip echt niet alleen op, dus eet een hapje mee, en ten tweede had je me ook garnalencoctail belooft, en daar ben ik juist zo dol op!" "jaja, die heb ik ook, hier" Brag zette het neer. "en ik lust geen kip, sorry, en na die ei zit ik echt helemaal vol, niet alles hoeft op hoor." Brag ging tegenover haar zitten en keek rustig toe. Neffa vertrouwde haar voor geen cent. Maar toegegeven, de garnalencocktail smaakte heerlijk! Alleen Garnaal en ei was niet de combinatie die goed voor haar was, en ze werd er misselijk van. "Sorry Brag, de kip houd ik van je te goed, die kan ik echt niet meer op!" Brag weerd ontzettend kwaad. "Ik he kei erg mijn best gedaan! NU eet je hem ook op ook! Hier!" Ze rukte een poot van de kip en propte die in Neffa's mond. "Eten!" Neffa gaf haar ook wel een beetje gelijk, en begon stukje voor stukje de giftige kip naar binnen te werken. Brag keek voldaan toe. Maar Neffa's maag was niet zo makkelijk over te halen en keerde tegen haar. De kip kwam er ook stukje voor stukje weer uit! Geen smakelijk gezicht, maar het luchtte wel op. En zonder 't te weten waren de giftige stoffen ook ook haar lichaam weer uitgekomen. Neffa kreeg zelfs weer zin in 't toetje! Brag gezicht vertrok*ofzo*. Ze begon mee te kotsen want hier kon ze niet tegen. "He Bah! Doe das nie in mijn keuken!" Neffa schopte Brag de deur uit. Brag kwam buiten en voelde zich opgelucht, lekker in de frisse lucht. maar ze was nog kwaad op Neffa. Dus riep ze met een list al de dwergen. En die begonnen tegen haar huis te duwen, tot hij uiteindelijk in elkaar viel. het huis was een ruine, de dwergen verdwenen en Brag keek voldaan toe. Tot er een wit vlaggetje boven alles uit kwam... Neffa's huismus kon 't niet langer aanzien en had een grijze veer uitgetrokken waarmee hij nu driftig naar Brag stond te zwaaien. Neffa kwam onder het puin vandaag. "Nu je zin!" riep ze naar Brag. "En waar moet ik nu slapen vanavond?" Ze was woedend op de elf, die dacht dat ze zomaar alles kon maken. Brag grijnste en haar huisduiven merkte de huismus op. "Trees Theresia Lyceum de Heilige Huisduif, roep je vriendje Rapi Theresia Lyceum de Heilige Huisduif twee en kill de mus!" Riep brag naar haar duiven.

"Dearest Brag, we zouden wel willen, maar onze oppas kon vandaag niet en we kunne onze duivenkindjes echt niet alleen laten!" Zei Trees Theresia Lyceum de Heilige Huisduif en Rapi Theresia Lyceum de Heilige Huisduif knikte instemmend. "O." Zei brag. "O Oli fantje, me tje, grij, ze hui den slurf. Help me in mijn nood!" Riep Brag toen en ze viel op haar knieen en keek smekend naar de hemel. Even was het stil maar toen rommelde de lucht, begon het te waaien, toen dat stopte was het weer even stil en begon de aarde te trillen. Even later kwam er uit de bossen een reusachtige Olifant aan. Die dreigend naar de huismus keek. Waar Brag echter niet op gerekend had... was de muis van Neffa. Één piepje van dat kleine doch gevaarlijk beest deed de olifant in zijn schulp kruipen. De muis en de huismus van Neffa stonden nu zij aan zij en keken boos naar de olifant, die zich probeerde te verschuilen achter de gestalte van Brag.
Neffa riep haar beesten tot de orde. "Gwaihir en Lutzz, blijf staan maar kijk eens minder boos!" Toen wendde ze zich tot Brag: "je ziet, je kunt niet winnen van me. Ik heb veel meer macht dan je denkt. Sta onder de bescherming van DE ELF als je ooit van hem gehoord hebt..." "De Elf? Nee nog nooit van gehoord, tenzij je Legolas bedoeld dat is de ELF voor mij,"Brag lachtte gemeen. "Jij machtiger, dacht het niet, dit was nog maar mijn knijpje*?* het kanon komt later, bwhaaha ik moet nog even inkomen!" "Legolas DE ELF? Bwahaha. Weet over wie je 't hebt. Legolas is een achterneef van me. Familie." Toen ging er een lichtje branden. "He! Je bedoelt toch niet dat jij en Legolas... Besef wel dat het dus familie van mij is he!" Neffa wou net voor eens en altijd duidelijk maken wie DE ELF was, toen ze gestoord werden door Lutzz de muis die de Olifant nu van achteren genaderd was en toen keihard "piep" zei in zijn oor. De Olifant schrok zo dat hij een sprongetje vooruit maakte, vergetend dat daar Brag stond die door zijn gewicht omviel en zo onder de Olifant terecht kwam. Brag duwde de olifant van haar af met haar superkracht en riep: kijk uit waar je loopt dikke sul! ga maar weer naar je mammie toe." De Olifant droop zielig af, Neffa trok zich dat erg aan en dat was haar zwakke moment, Brag liep naar voren en schopte haar, ze vloog door de lucht en kwam op de ruines terecht."Brag lachtte gemeen. "Komt er van als je spot met mijn smaak!" Neffa krabbelde woedend overeind! Brag spotte met haar menslievendheid, en dat liet ze zich niet aandoen! In haar hersens werd een snood plannetje gesmeed. Erg groot was ze niet, maar ze had de snelheid en de goede ogen van een superelf. Haar ogen spuwden vuur toen ze opeens op Brag af kwam rennen en voor dat ze het wist lag Brag nu op de grond met een woedende Neffa bovenop haar. "Lutzz, Gwaihir, Attack!" riep Neffa haar huisdieren toe. De muis begon in Brag's oor te krijsen, horendol werd je er van. BRag schopte NEffa van zich af liet haar duiven en e baby's hun gang gaan. Nu werd NEffa horendol van heel de duivenfamilie die rond haar vlogen en kwetterden en ook al hun... op haar lieten vallen. Maar Neffa had al op zo'n tegenaanval gerekend, en rende weg het bos in. Daar had ze haar echte vrienden, de bomen en de enten, en die wisten wel hoe ze de duiven een lesje konden leren. Ze verplaatsten zich telkens zo dat de duiven uiteindelijk geen idee meer hadden waar ze waren, en Neffa werd door een Ent veilig thuis bezorgd. Daar stond Brag met een gemeen lachje op haar gezicht te wachten.. maar dat veranderde toen ze Neffa zonder duiven uit 't bos zag komen. BRag was opeens weg...

Neffa stond verbaasd te kijken en wreef haar ogen uit. Een minuut geleden zou ze gezworen hebben dat Brag daar stond, en nu was ze verdwenen! "Dat kunnen alleen mensen met duistere krachten. O Nee! Als ze zich maar heeft aangesloten bij The ONE, want dat betekend een ramp voor 't elvenvolk!" Neffa haalde zich allemaal rare dingen in haar hoofd. Brag was weggesneakd en was nu haar uhm, pistool aan het klaarmaken, tijd voor het kanon was het nog niet... Hoofdschuddend ging Neffa naar DE ELF, Afthorn genaamd, die haar beloofd had haar te beschermen in tijden van nood. En nu was een tijd van nood.. besloot ze. Brag rende naar Legolasje en Spike. "My lovers! Er is iemand die mij pest, help me help me!" En de twee totaal verschillende personen stonden gelijk klaar voor haar. "U have my bow and love." " U have my strenght and love." Zeiden ze allebei, en gingen met Brag mee die dolgelukkig was. Afthorn zag meteen dat zijn liefste vriendinnetje in moeilijkheden zat. Hij nam Neffa mee naar zijn prachtige burcht. Legolasje Spikey en Brag liepen naar de burcht, ze hadden al hun vrienden erbij geroepen. Waaronder heel Rivendell en Gondor en Buffy en heel die groep. "Oke, als ik roep bestoremen" Zei brag. Neffa zag ze aan komen met z'n allen, en Afthorn die goeie jongen wist raad. Hij leidde Neffa naar de kelders van zijn burcht. Vandaaruit een geheime gang richting het Ent-bos, waar ze opgevangen werden door Treabeard. Ze zouden ze nooit achterna kunnen komen!

Maar Neffa werd wel een beetje bang. Ze wist waartoe haar achterneef in staat was en Brag kennende wist hij niet dat hij nu zijn liefste achternichtje aan 't achtervolgen was. Ze moest een teken achterlaten zodat hij dat zou weten! En dan stond hij vast aan haar kant! maar Brag had het hem al lang verteld, en natuurlijk had hij er moeite mee, maar voor Brag deed hij alles. En zij bestormde de burcht, maar kwamen er al snel achter dat daar niemand meer was. Maar Spike was slim en vond de geheime gang en ze zette de achtervolging in. Treabeard had een ent op wacht gezet aan het eind van de lange gang. Die was nu dus verspert door een boom. Niemand kon er meer in of uit. Toen Brag en haar groep ervoor stonden bromde hij een oehhoeoeoe naar de volgende ent en zo kregen Neffa en Afthorn en Treabeard al gauw te horen dat Brag dichtbij was. Vluchten had geen zin. Wat nu? Afthorn, nog nat achter zijn oren en iets te naief had een idee: "Waarom houden jullie geen vredesbesprekingen?!" BRag en haarleger duwde de ent gewoon opzei en stormde naar buiten waar NEffa en Afthorn haar rustig op stonden te wachten. Dreigend stond Brag met haar lovers tegen over haar. Neffa keek met een schuin oog naar Legolas. "Legolas, achterneef, waarom volg je haar?! Ik kan me niet voorstellen dat je iets leuks in haar ziet! Sinds ik haar ken heeft ze nog niet één aardig woord tegen me gezegd!" Legolas zei: "je kent haar gewoon nog niet, ik kan goed met je opschieten, maar als ik moet kiezen tussen familie of iemand die me een mooie toekomst geeft is het het laatste." Zei hij. *lol*. En Brag zei: "lieve Neffa, wat nu?" "You Bitch!" haalde Neffa fel uit tegen Brag. "Je hebt hem tegen me opgestookt!" Vervolgens tegen Legolas: "En jij hebt er vrede mee dat ze naast jou nog miljoenen anderen heeft? Ik zou m'n best maar doen als ik jou was.. voor je 't weet ruilt ze je in!" "ONZIN!" RiepBrag huilend uit, ze was diep gekwetst. " Ik kan gewoon niet keuzen tussen Spike en Legolas, ze zijn zo lief allebei!" Legolas en Spike keken gevleid. "Pffff ik zie 't al" zei Neffa, "tegen dat geslijm kan ik niet op." "Jij hebt dat niet nodig mijn liefste," zei Afthorn tegen haar. Ook bij Neffa verscheen nu een glimlach op haar gezicht. "Wat een smaak heeft die he." Zei Spike zacht tegen Legolas en ze begonnen hard te lachen. Brag stond er nog trots tussen in. "En nu?" Neffa had 't net opgevangen en besloot er geen antwoord op te geven. Ze waren jaloers, dat was duidelijk. Afthorn had een belangrijke functie, knap koppie, en nog belangrijker.. hij hoorde bij haar. "Gewoon jaloers!" zei ze tegen zichzelf.

"Tja Brag ik denk dat we zullen moeten kiezen. Doorgaan met dit belachelijke spel - ik win toch - of er hier en nu een einde aan maken en samen iets leuks gaan doen." Spike en legolas keken Neffa aan, wat zij ook dacxht, het was niet waar, zij waren 100% voor Brag en ze vonden zichzelf toch echt knapper dan afthorn*uhm moeilijk te oordelen, kweetniet hoe ie er uit zie, maja, jij wel van spikey en legolas*. "Ja dat is inderdaad een moeilijke keuze..." *laten we zeggen dat ik een elf ala Orlando Bloom voor me zie.. lol* Neffa keek terug. Ja wat wilden ze nou? Zij waren begonnen. Neffa had dit nooit gewild. En nu waren ze aan 't afwachten of Neffa wel vrede wilde sluiten? Hier klopte iets niet. "We trekken ons even terug,"Zei Brag en ze verdwenen ff en hadden een gesprek met elkaar, toen kwamen ze terug. "Vrede oke, maar op je knieen met een wit vlaggetje en smeek mijn lovers hier om vergiffenis. Zoniet, staat het leger nog klaar. " Zei Brag kalm. Neffa keek haar verwonderd aan... "Wat? is dat nu teveel gevraagd?" Vroeg Brag. “JA!” "O, wel laat dat witte vlaggetje dan maar zitten, ik dacht al dat ik daarmee te ver ging."Zei Brag rustig. "Dat witte vlaggetje sloeg al nergens op, maar denk nu niet dat ik Legolas en die gespikete om vergeving ga vragen! Vergeving waarvoor?!" vroeg Neffa. "Gespikete? Spike is zijn naam, moeilijk he?! En door je gedachtes, je zeer onaardige gedachtes vraag je maar om vergeving, zie je: ik kan je gedachtes lezen. En je wilt toch geen ruzie met je achterneef? En ben je nu echt te stijf om even door je knieën te zakken en Sorry, het spijt me van alles. te zeggen?" was Brag’s antwoord. Neffa werd boos! "He Hallo! Jij bent hier degene die je excuses aan moet bieden! Mijn huis ligt in puin, je wou me vergiftigde kip voeren en wat heb ik gedaan? Helemaal NIETS!" "Je hebt gelijk! Weetje, we doen het allebei. Jij beledigde mij. Dus op je knieën jij ook." Brag zakte op haar knieën maar wachtte met haar zinnetje tot Neffa hetzelfde deed. Neffa besloot ook maar op haar knieen te gaan. Er zat niets anders op en als dit de enige weg naar vrede was... "Jij eerst." Neffa legde haar boog neer en zat dus op haar knieen. "Het spijt me heel erg, en ik zal jullie niet meer beledigen en ik snap dat Spike en legolas voor jou kiezen, en jij voor hen." Zei neffa*:P*. En toen zei Brag, hoewel ze even de neiging had om nu snel op te staan, "het spijt mij ook, de duistere kant had mij even in macht, ik zal je nooit meer proberen te vergiftigen, en het spijt mijn olifant en duiven ook, en zand erover." Toen stonden beide elfen op, liepen rustig naar elkaar toe, terwijl Spike en legolas Brag volgde, en Afthron Neffa ook, keken elkaar toen even aan, en schudde elkaar de hand. Het zat Neffa eigenlijk helemaal niet lekker.. "bah, heb ik nu gezegd dat ik 't er mee eens ben dat ze Legolas, die arme jongen, zo inpakt?" zei ze zachtjes tegen Afthorn zodat Brag 't niet zou horen. "Ja dat heb je inderdaad, en dat moet je maar voor mij over hebben." Zei Afthorn, die even dacht dat Neffa haar eigen neef leuk vond. Brag had zich met haar leger teruggetrokken en de meesten gingen naar huis. "Bah wat klink jij jaloers!" riep Neffa uit. "Het is m'n Neef! En net een jaartje jonger dan mij. We zijn veel samen geweest, ik wil 'm beschermen tegen types zoals Brag. Je ziet toch ook dat dat niet goed gaat?!"
Afthorn schudde zijn hoofd.. wat moest hij hier nu mee? Maar Neffa was vastbesloten. Ze liep de richting uit waarin Brag was vertrokken... Spike, Legolas en Brag zaten binnen aan tafel, ze hadden het kasteel maar bezet, brag zat nog emt het kiezen probleem. Maar als ze Legolas koos, werd ze familie van Neffa, en dan wilde ze neit echt graag, maar Spike... bleef een vampier... Maar ze waren allebei geweldig. Toen kwam er een wachter aan, "neffa aan de deur"zeitie. "Laat haar maar komen."Zei brag.

(Helaas is dit verhaal nooit afgemaakt, maar zooo melig, elke keer dat ik 't tegenkom op m'n pc lig ik weer in een deuk!)