"He Duracel Konijntje! Sta eens stil!" Zo luidde de tekst die mijn kant op kwam woensdagavond. Maar ja ik was dermate hyper van het feit dat ik weer een keer kon trainen, dat ik gewoon móest springen..
je kent het gevoel vast wel... al krijgt niet iedereen het van het idee te mogen/moeten gaan sporten, danwel van enthusiasme over iets anders wat je zoveel energie geeft.
En het mooie was, dat ik er gewoon nauwelijks spierpijn aan over heb gehouden! Dus ik gister naar twee teamgenootjes smsen: Duracel, keeps on going!
Ik zit ook spontaan weer beter in m'n vel na die training, en heb al weer zo'n zin in een echte hockeyzondag, overmorgen! ^^.
Maar damn, hoe lekker moe je van een goede training ook wordt, en dat was het, hoeveel energie je er van kunt krijgen! Hoewel dat gister grotendeels opging aan stress, ben ik vandaag weer lekker stuiter!
*Bounce bounce*
Nefke
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment