Hoe onwerkelijk is het, als een semi-collega van je (afdeling finance bij ons zusterbedrijf) vanochtend op z'n werk in elkaar zakt en overlijd?
Vroeger waren de enige overledenen die ik kende mijn opa en oma. Aan de ene kant heel erg jammer dat ze er niet meer zijn, en ze zijn ook veel te vroeg gestorven. Maar een opa en oma, dat kan.
Daarna heb ik het gevoel dat er alleen maar 'gekke' gevallen zijn geweest. Ik heb het hier zeker weten over Han, de oom van RJ gehad, en de vriend van een vriendin is vorig jaar mei op z'n 26e 'plot's overleden. (Iets waarvan ik geen post kon terugvinden). En nu dit... absurd. En een beetje totale shock..
Volgens mij is dat bijna het ergst wat ik me voor kan stellen: overlijden op m'n werk... ik heb wel iets beters te doen en ik kan me een mooier heengaan indenken...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
Oh Jemig! Wat zal je (en iedereen van je collega's) geschrokken zijn.
Inderdaad vreselijk onwerkelijk. Je zou iedereen een 'mooie' dood wensen, gewoon in bijzijn van geliefden ergens in de tachtig. Het blijft naar als dat niet kan...
:-(
*Knuffs*
Post a Comment