Sleep is Good

De derde keer een stukje met bovenstaande titel. Maar deze keer een keer positief! Sinds ik namelijk naar frankrijk geweest ben, en dus een weekje rust heb gehad, ben ik redelijk van m’n pfeiffermoeheid af!

Nog niet te zeggen dat ik wakker ben.. nee daar heeft de afgelopen anderhalve week wel voor gezorgd, met eerst totale schok, daarna een begrafenis (die trouwens erg mooi was maar mocht RJ willen laat ik ’t in ieder geval aan hem over om daar een stukje over te schrijven) en afgelopen weekend een hockeytoernooi. Maar ik ben nu tenminste moe van alles wat er gebeurt is! En niet meer moe, omdat ik moe hoor te zijn! Als ik ‘s ochtends uit bed kom heb ik echt ’t idee, dat ik wakker ben! Jahoe! Het is ongelooflijk! Maar toch echt waar.. Nu nog bijslapen van alle gebeurtenissen en hopelijk, hopelijk blijf ik ook wakker dan!

Recap.
Het begon augustus. Eerst een beetje dikke keel, die overging in keelpijn, vervolgens heb ik alles bij elkaar toch echt drie weken keelontsteking gehad. Drie weken nauwelijks eten en heel veel pijn. Daarna ging ’t over. “Laat de moeheid maar komen” dacht ik, "alles goed zolang de keelpijn maar wegblijft". Nou ja dat deed het, en dat deed het. Geen keelpijn meer, maar de moeheid kwam. September, oktober, november, december, januari, februari, maart, april…. En nu half mei. Eindelijk! Opeens besefte ik dat ’t misschien wel over was! Geweldig!

Maar goed voorlopig ben ik niet meer gewent tot 4 uur zondagochtend uit te gaan of doordeweeks vroeg op te staan, en zal ik nog wel veel slapen en m’n rust moeten pakken. Maar ik ben in ieder geval weer helemaal blij en positief gestemd wat m’n pfeiffer betreft!

X
Blij Nefke