En dan ga je toch anders je weekend in...

En toen vierden we geen Sinterklaas thuis.
Althans, het is uitgesteld. Mama belde net op: Theo in het ziekenhuis. Motorongeluk. Been gebroken. En niet alleen ´t been, er zijn ook pezen en spieren afgescheurd.

Hij wilde rechtdoor en een andere auto sloeg af. Helaas, geramd.

Mama was op ´m aan het wachten met eten. Uiteindelijk toch maar begonnen. Toen hoorde ze de ziekenauto. En even later nog eens. Na heel lang geprobeerd te bellen kreeg ze de verpleegkundige aan de lijn: het was inderdaad voor m´n broertje geweest.

Je denkt ´t overkomt mij niet he? Ik hoor in Den Bosch dagelijks ziekenauto´s, zeker omdat we vlakbij ´t ziekenhuis wonen. Mijn hoofd bedenkt wel vaker doemscenario´s, als RJ op zich laat wachten of zo.. Maar je verwacht ´t toch niet.
M´n moeder is zich uiteraard rot geschrokken. Het is vlakbij huis gebeurd. Op weg naar het ziekenhuis reed ze er langs: de motor stond er nog.. of wat er van over was. Vieze was die Theo bij zich had ernaast.

Nou ja we maken het zaterdag toch wel gezellig. ´s middags naar het ziekenhuis, zodat Theo ook niet alleen ligt de hele dag. En ´s avonds lekker eten en gezellig met z´n allen (hoewel dat heel stom klinkt omdat Theo er immers niet bij zal zijn) langs de open haard.

De cadeautjes zijn uiteindelijk toch niet waar het om draait.

X
Nefke