Aan de andere kant van de lijn...

waar het allemaal naar toe kan lijnen...

Aan de andere kant van de lijn. Voor mij twee betekenissen. Aan de ene kant doet het woord 'lijn' of nog beter: 'lijntje' me aan SHOT denken. Aan de andere kant wordt de zin vaak geassocieerd met telefoons. Ook toch best wel een issue to me.

Lijntjes bij SHOT: Bij SHOT hebben we het befaamde 'SRD' wat staat voor 'SHOT Relatie Diagram'. Door middel van lijntjes wordt duidelijk wie binnen de vereniging, al dan niet naar waarheid, aan elkaar verbonden zijn omdat ze een keer gezoent hebben of iets anders hebben uitgevroten. Ik mag me al een tijdje gelukkig prijzen met mijn lijntje met RJ, die overigens al lang voordat we ook maar iets hadden tot stand is gekomen, omdat heel SHOT ons wel samen zag. Tja zo makkelijk kun je aan een lijntje komen. Het tegenovergestelde is ook mogelijk. Een jongen binnen SHOT (ik zal geen namen noemen al lijkt het mij dat iedereen binnen SHOT weet over wie ik het heb) ziet al zijn lijntjes niet erkent, omdat de dames in kwestie het lijntje te graag willen. En dan krijg je 'm niet. In ieder geval zijn de zondagavonden zeer productief bij de verenigingsleden en is het de rest van de week tijdens trainingen het onderwerp van gesprek: wie hebben er voor nieuwe lijntjes gezorgt en met wie?! Voor wie nieuwschierig is geworden, hij staat onder de 'O' van SHOT op de SHOT-site. Het SRD gaat verder nergens over maar hij is vooral grappig vanwege de lijntjes die in een dronken bui tot stand zijn gekomen of lijntjes waar de eigenaren zelf eigenlijk weinig vanaf weten.

Andere issue: telefoonlijnen. Tja ik heb het niet zo op bellen. Sterker nog: je kunt ronduit zeggen dat ik telefoonbang ben. Niet om hem op te nemen, dat is zeker het probleem niet. Maar zelf te bellen vind ik doodeng. Gelukkig heb ik dat al van meer mensen gehoord en ik weet dat ik zeker niet de enige ben. Mijn moeder kan honderd keer zeggen: "De mensen eten je niet op!" Nee dat weet ik ook wel. Als ik een vreemd iemand moet bellen moet ik me daar eerst minstens een half uur op aan zetten, om het vervolgens pas te doen als ik alleen ben. Als er nog iemand anders in de kamer is ben ik... tja een soort van bang om dom over te komen, en terwijl de persoon aan de andere kant van de lijn me dan vaak niet kent en ik dat niet zo erg vind, is het een andere kwestie als de persoon naast je zit. En dus bel ik niet graag zelf en al helemaal niet in gezelschap. Vrienden zijn geen probleem, die bel ik zonder problemen, al is een thuisnummer wel weer 'enger' dan een 06 omdat je niet weet wie je aan de lijn krijgt en zeker als ik de familie niet ken is dat toch weer een issue. En toch. Zoals met mijn bed afgelopen zaterdag, ik heb uiteindelijk dat meisje vrijdagavond zelf gebeld en het viel me honderd procent mee. Toen ik het eenmaal gedaan had heb ik het daarna zonder problemen nog een keer gedaan. Ik heb voor SHOT de KNHB moeten bellen en dat gesprek was dankzij een super aardige man zo bevallen dat dat in de toekomst ook geen probleem meer is. Ik heb nog geen enkele nare ervaring met bellen gehad en merk dat ik toch wel steeds makkelijker mensen bel en me er sneller toe aan kan zetten. En toch.. bellen is eng. Maar ik hoop nog altijd er een keer overheen te komen. Gewoon tien keer hardop zeggen of zo: Bellen is niet eng, bellen is niet eng, bellen is niet eng.. etc. Helaas werkt het zo niet :(.

x
Nefke