Sleep is good

of toch niet?

Ik heb al eerder een stukje met bovenstaande titel gepost. Even een update. Ik word letterlijk moe van al dat slapen tegenwoordig. Het loopt ook echt de spuigaten uit. Nu heb ik vakantie, en het lijkt erop dat m'n lichaam van de mogelijkheid gebruikt maakt om ofwel bij te slapen, ofwel gewoon gigantisch lui te doen. Want kom op! Ik lig er elke avond hier rond een uur of 11 al in, het tijdstip dat mijn ouders gaan slapen. Vervolgens word ik na een goede nachtrust half negen uit mezelf wakker. Heb ik dus al 9,5 uur slaap gehad.
Rond het middaguur ben ik dan weer moe, en ga ik maar weer slapen, tot een uur of half 3/ half 4 (afhankelijk van wanneer ik in bed ging liggen), maar dan heb ik dus weer 2 a 3 uur slaap gehad. Belachelijk! Ik verslaap de helft van de dag! Totale waanzin! Waar is dat goed voor!

Oftewel, ik geef m'n pfeiffer de schuld van alles, maar begin me ook steeds meer te ergeren aan 't feit dat ik zoveel slaap nodig heb. En als ik wakker ben heb ik er echt niet meer energie door, nee meestal ben ik dan ook nog moe en duf en niet tot erg veel in staat. En als ik nou niets zou hoeven... dan kon ik heerlijk elke dag om 1300 uur of 1400 uur opstaan (mits ik samen met bepaald iemand in bed lig anders hou ik dat niet vol en verveel ik me dood) en was de wereld een heel stuk minder wazig als ik 't een en ander zou gaan doen daarna. Maar ja de plicht roept en er moet toch echt geleerd worden e.d. Frustraties!

x
Wazig Nefke