Onderwijl ik dit tik hoop ik dat iedereen hele fijne kerstdagen aan 't hebben is, net zo vrolijk en leuk als de mijne! Ik heb even tijd over voordat ik aan mijn middagdutje begin en daarna naar RJ vertrek. Dus dacht ik dat een blogupdate geen kwaad kon, en wel over kertsontbijt perikelen. Want daar hebben we doorgaans de meeste lol hier thuis.
Theo zat erg duf aan het ontbijt, maar claimde al wel zijn hersens gesmeerd te hebben, dus die kraakten niet meer als hij aan 't nadenken was. Alleen piepten ze nu nog heel hard volgens mijn moeder en mij.
Bas kwam met de zeer goede vraag hoe onze ouders (pas over een jaar of 15) genoemd wilden worden als ze opa en oma werden. Dit naar aanleiding van ons eigen oma, die door ons 'mam' wordt genoemd. Dat komt omdat ze vroeger echt niet oma genoemd wilde worden, als kinderen dat gebruikten klonk het vaak zo zeurderig ('ohhmaaa') en daar kon ze absoluut niet tegen. Mijn moeder wist ook niet wat te doen, maar wij gingen vanzelf haar napraten en zodoende heet mijn oma 'mam'. Door een ander nichtje en neefje werd ze dan weer 'moeder' genoemd tot een klein poosje geleden, vanwege dezelfde reden, maar als ze nu kort en krachtig 'oma' zeggen mogen ze ook die titel gebruiken.
Maar goed. Bas begon al goed door 't duidelijk te hebben over een jaar of 15 vanaf vandaag, zodat onze ouders zich voorlopig geen zorgen hoeven te gaan maken, maar het kwam er op neer dat 't ook zoiets wordt als bij mijn oma. Ze merkten vanzelf wel hoe ze genoemd zouden gaan worden. Waarop wij met benamingen kwamen van opoe tot ohhhmaaaaaa. Erg veel lol wederom.
Verder komen er bij ons vragen op tafel zoals wat het verschil is tussen mannen en vrouwen. Ik heb ook een wasbordje, alleen zie je die niet zo goed! Vrouwen hebben vaker langer haar, alleen is dat van Theo langer dan dat van mijn moeder.
Ik ontvang bij mijn nieuwe mailadres voorlopig nog geen spam mailtjes over 'enlarge your penis' en 'viagra' waardoor we weer doorgingen op het viagraonderwerp. De verschillende soorten en waar het goed voor was 'er zou geen bal aanzijn' en in verband met de inflatie moet je ze nu alvast inslaan voor later.. right..
M'n broertjes zijn al aan het sparen voor hun uitzet, op hun kamer sparen ze borden en kopjes en glazen al op. Maar de koffiezetapparaten staan al klaar. Bas lust ontkent het gebruik ervan in de toekomst.. he'll learn to drink it! Is mijn mening..
Kerstliedjes zijn vaak gejengel, bij het kerstontbijt kan ook keiharde rock.
En dan nog de croissantjes ham-roomkaas en kaas-roomkaas.. subliem!
Dit alles bij een doorsnee-kerstontbijt. Zoo gezellig! Koffie is ondertussen klaar dus ik ga maar afsluiten! Once again: merry christmas!
x
Nefke
Sunday, December 26, 2004
Friday, December 24, 2004
Nieuw emailadres
Ja ik ben er dan toch aan gegaan, een nieuw email adres. Ik had mijn hotmail, maar die is natuurlijk niet zo groot kwa capaciteit en ik kan er niet zulke grote attachments mee sturen. En ik heb mijn UVT mail, maar die is over een paar jaar als ik afgestudeerd ben ook weg. En dan is GMAIL toch wel een goede oplossing.
Het grootste nadeel is echter alle internet accounts omzetten. Ik meld me bij veel sites aan met mijn hotmail adres en die heb ik als het goed is nu allemaal overgezet, voor als hotmail komt te vervallen (over een tijdje, als iedereen mijn nieuwe adres kent).
Op MSN heb ik me ondertussen ook met mijn nieuwe adres aangemeld en heeft iedereen bericht gekregen dat ik jou onder die nieuwe naam heb toegevoegd. Zo niet, voeg me dan alsnog toe of stuur me even een mailtje!
Dit even een zakelijke update, verder wil ik ook nog iedereen
HEEL FIJNE KERSTDAGEN EN EEN GEWELDIG GELUKKIG NIEUWJAAR wensen!
x
Nefke
Het grootste nadeel is echter alle internet accounts omzetten. Ik meld me bij veel sites aan met mijn hotmail adres en die heb ik als het goed is nu allemaal overgezet, voor als hotmail komt te vervallen (over een tijdje, als iedereen mijn nieuwe adres kent).
Op MSN heb ik me ondertussen ook met mijn nieuwe adres aangemeld en heeft iedereen bericht gekregen dat ik jou onder die nieuwe naam heb toegevoegd. Zo niet, voeg me dan alsnog toe of stuur me even een mailtje!
Dit even een zakelijke update, verder wil ik ook nog iedereen
HEEL FIJNE KERSTDAGEN EN EEN GEWELDIG GELUKKIG NIEUWJAAR wensen!
x
Nefke
Wednesday, December 22, 2004
Hiep hiep hoera...
Ofwel het liedje wat ik vandaag door een vroeg smsje onverwacht in m' n hoofd heb....
HIEP, HIEP, HOERA(JOOP STOKKERMANS/IVO DE WIJS)
En maar wachten, en maar vragen
Zoveel nachten, zoveel dagen
Wanneer ben ik jarig, mamma?
Wanneer ben ik jarig, pap?
Zoveel dagen, zoveel nachten
Zoveel spannende gedachten
Kaarten, brieven en visite
Slingers, taart en appelsap...
Mamma, pappa, zeg me toch:
Hoeveel nachtjes slapen nog?
Nog 4, nog 3, nog 2, nog 1
Ja ja jajajaja
Hiep hiep hoera
Er is er eentje jarig
Hiep hiep hoera
Er deelt er eentje uit
Hiep hiep hoera
Er geeft er één een feestje
Met twee violen en een trommel en een fluit
En maar wachten en maar vragen
Welke jurk zal ik dan dragen?
Mag ik in het grote bed dan?
En wat krijg ik voor cadeau?
Pap, gaan we weer schatten zoeken?
Mamma, maak je pannenkoeken?
En zou Oma Utrecht komen?
En komt Oma Almelo?
Pappa, mamma, zeg me toch:Hoeveel nachtjes slapen nog?
Nog 4, nog 3, nog 2, nog 1
Ja ja jajajajaHiep hiep hoera
Er is er eentje jarig
Hiep hiep hoera
En kijk 's hoe ze lacht
Hiep hiep hoera
Er geeft er één een feestje
Dat is geen wonder want er wordt er eentje acht
- gaap -
Welterusten, pappa, mamma
Wat een prachtig feestprogramma
Welterusten, ik ben moe hoor
Volgend jaar doe ik het weer
Gaan we dan met m'n vriendinnen
Naar... dat moet ik nog verzinnen
Volgend jaar wil ik het liefste...
Wanneer is dat, volgend keer?
Mamma, pappa, zeg me toch:
Hiep hiep hoera
Er is er eentje jarig
- gaap -
Hoeveel nachtjes slapen nog?
x
Nefke
HIEP, HIEP, HOERA(JOOP STOKKERMANS/IVO DE WIJS)
En maar wachten, en maar vragen
Zoveel nachten, zoveel dagen
Wanneer ben ik jarig, mamma?
Wanneer ben ik jarig, pap?
Zoveel dagen, zoveel nachten
Zoveel spannende gedachten
Kaarten, brieven en visite
Slingers, taart en appelsap...
Mamma, pappa, zeg me toch:
Hoeveel nachtjes slapen nog?
Nog 4, nog 3, nog 2, nog 1
Ja ja jajajaja
Hiep hiep hoera
Er is er eentje jarig
Hiep hiep hoera
Er deelt er eentje uit
Hiep hiep hoera
Er geeft er één een feestje
Met twee violen en een trommel en een fluit
En maar wachten en maar vragen
Welke jurk zal ik dan dragen?
Mag ik in het grote bed dan?
En wat krijg ik voor cadeau?
Pap, gaan we weer schatten zoeken?
Mamma, maak je pannenkoeken?
En zou Oma Utrecht komen?
En komt Oma Almelo?
Pappa, mamma, zeg me toch:Hoeveel nachtjes slapen nog?
Nog 4, nog 3, nog 2, nog 1
Ja ja jajajajaHiep hiep hoera
Er is er eentje jarig
Hiep hiep hoera
En kijk 's hoe ze lacht
Hiep hiep hoera
Er geeft er één een feestje
Dat is geen wonder want er wordt er eentje acht
- gaap -
Welterusten, pappa, mamma
Wat een prachtig feestprogramma
Welterusten, ik ben moe hoor
Volgend jaar doe ik het weer
Gaan we dan met m'n vriendinnen
Naar... dat moet ik nog verzinnen
Volgend jaar wil ik het liefste...
Wanneer is dat, volgend keer?
Mamma, pappa, zeg me toch:
Hiep hiep hoera
Er is er eentje jarig
- gaap -
Hoeveel nachtjes slapen nog?
x
Nefke
Monday, December 20, 2004
Kerstkaarten
De traditie
Ik stuur elk jaar kerstkaarten. Omdat ik het leuk vind kaartjes te sturen, omdat ik het leuk vind kaartjes te krijgen, en ook omdat ik eigenlijk niet beter weet dan dat ik kerstkaartjes stuur.
Ik vind het leuk kerstkaartjes te sturen
Wel had ik er vorig jaar zo veel, dat ik dit jaar 1 doosje van 20 stuks heb gekocht, en het daarmee van mezelf maar moest doen. Dat betekend dat sommige mensen dit jaar (helaas) een digitaal kaartje van me hebben gehad. Dat spijt me ook eerlijk gezegd allerminst, het word anders gewoon echt te veel.
Ik vind het leuk kerstkaartjes te krijgen
Hier zit ook een klein beetje frustratie wat ik kwijt moet. Mensen, ik vind het leuk KERST kaartjes te krijgen. Ik vind het ook leuk VERJAARDAGS kaartjes te krijgen. Maar asje, asje blieft, wens me geen fijne verjaardag op een kerstkaart. Mensen die ’t dit jaar al gedaan hebben voel je aub niet persoonlijk aangevallen of zo, ik ben blij met jullie kaartjes, maar zie dit als een hele grote hint richting volgend jaar.
Maar ik ben blij met ieder kaartje en ze staan ook allemaal in m’n kamer en ze worden ook pas 7 januari, na drie koningen, met de rest van de kerstspullen opgeruimd. Dan komen ze in mijn grote kaartjes-bewaar-doos.
Ik weet eigenlijk niet beter
Mijn moeder stuurt ook elk jaar honderden kerstkaarten. Daar wil ik gewoon niet aan, omdat ik vooral mijn liefste vriendjes een kaartje wil sturen en verder wens ik uiteraard iedereen een fijne kerst en gelukkig nieuwjaar. Maar goed van huis uit stuur ik elk jaar dus al kerstkaartjes naar mijn liefste vriendjes. Het is een beetje een traditie die ik zeker niet kwijt wil.
Dus iedereen die geen kaartje van mij heeft gehad (de laatste gaat vandaag met de postbode mee): ook jullie wens ik een hele fijne kerst toe, en een geweldig, gelukkig, liefdevol, prachtig, zonnig, blij, kansrijk, vrolijk, mooi, succesvol, en olletjesrijk 2005!
x
Nefke
Friday, December 17, 2004
Prima?
Cornflakes eten zonder melk
Prima
ROTK EE kijken op een mini tv’tje
Prima
Een verjaardag zonder alcohol
Prima
Een panty met ladder in de prullenbak
Prima
Andere wanten bij een andere jas
Prima
Hoofdpijn zonder een aspirine in te willen nemen
Prima
Even stilte op msn
Prima
Een nieuw dekbed met azijn wassen
Prima
Een telefoon die uitvalt als de batterij vol zit
Prima
Mooie liedjes vals meezingen
Prima
Sims het leven zuur maken
Prima!
Pfeiffer hebben, doodmoe zijn, en niet kunnen slapen ’s nachts. Wie legt me even die logica uit?
Prima
ROTK EE kijken op een mini tv’tje
Prima
Een verjaardag zonder alcohol
Prima
Een panty met ladder in de prullenbak
Prima
Andere wanten bij een andere jas
Prima
Hoofdpijn zonder een aspirine in te willen nemen
Prima
Even stilte op msn
Prima
Een nieuw dekbed met azijn wassen
Prima
Een telefoon die uitvalt als de batterij vol zit
Prima
Mooie liedjes vals meezingen
Prima
Sims het leven zuur maken
Prima!
Pfeiffer hebben, doodmoe zijn, en niet kunnen slapen ’s nachts. Wie legt me even die logica uit?
Tuesday, December 14, 2004
Blij als een kind
Ik ben zo verwent als wat. Spoiled rotten.
Eerst was S. Klaas echt helemaal geweldig. Twee persoonsdekbed met overtrek, cd’s (Seal, kinderen voor kinderen en eftelingmuziekjes!), veel fantasy boeken (van Hobb, Carey en Jordan) een keukenweegschaal, kaarsjes, douchegel, de DVD van Grease, en natuurlijk chocoladeletters. Daarna mijn grote verjaardagsfeest. DVD van Amelie, geweldige voorraadbussen, cadeaubonnen, een kerstman, tictacs, een cd (Lion king de musical), twee flessen drank, een knoflookpers… het is bijna niet op te noemen allemaal en ik vergeet vast nog een heel aantal dingen, maar voorop staat dat ik er allemaal helemaal blij mee ben!
En dan vandaag als ultieme geweldigheid de collecter’s gift set van Return of the King!! Hij is binnen! En het kwijlgehalte is extreem hoog!
Ik ben helemaal blij. En dan te bedenken dat ik nog niet eens jarig ben geweest! Ik ben helemaal blij :D
M’n verjaardagsfeest was dus ook helemaal geweldig. Iedereen die er was hartstikke bedankt, ik heb me prima vermaakt. Leuke mensen, erg gezellig, helemaal toffe cadeautjes dus, en ik hoop dat jullie tevreden waren met de manier waarop ik mijn aandacht tussen iedereen heb verdeeld haha! Nu komend weekend heel de familie op bezoek want samen met mijn broertje heb ik hen uitgenodigd bij mijn ouders thuis. En de woensdag daarop ben ik dan echt jarig, en dan komt Sandra op bezoek, na lange tijd in Engeland gebivakkeerd te hebben! Ik kijk ook al erg uit naar dat weerzien!
Ik ben blij, en dat mocht wel even gezegd worden :-), zeker aangezien ik tussen nu en eind januari nog een aantal stukjes verwacht waar ook zeker m’n tentamenstress weer een rol in zal spelen. Mensen, ik hou van jullie!
X
Nefke
PS ik zie net op blackboard dat ik m'n Italiaans gehaald heb! Ik had gewoon een 7 voor m'n tentamen! Ik haal nooit 7ns! Geweldig! Met m'n mondeling samen heb ik dus gewoon een 6,5 voor Italiaans! Ik ben helemaal happy :D
Eerst was S. Klaas echt helemaal geweldig. Twee persoonsdekbed met overtrek, cd’s (Seal, kinderen voor kinderen en eftelingmuziekjes!), veel fantasy boeken (van Hobb, Carey en Jordan) een keukenweegschaal, kaarsjes, douchegel, de DVD van Grease, en natuurlijk chocoladeletters. Daarna mijn grote verjaardagsfeest. DVD van Amelie, geweldige voorraadbussen, cadeaubonnen, een kerstman, tictacs, een cd (Lion king de musical), twee flessen drank, een knoflookpers… het is bijna niet op te noemen allemaal en ik vergeet vast nog een heel aantal dingen, maar voorop staat dat ik er allemaal helemaal blij mee ben!
En dan vandaag als ultieme geweldigheid de collecter’s gift set van Return of the King!! Hij is binnen! En het kwijlgehalte is extreem hoog!
Ik ben helemaal blij. En dan te bedenken dat ik nog niet eens jarig ben geweest! Ik ben helemaal blij :D
M’n verjaardagsfeest was dus ook helemaal geweldig. Iedereen die er was hartstikke bedankt, ik heb me prima vermaakt. Leuke mensen, erg gezellig, helemaal toffe cadeautjes dus, en ik hoop dat jullie tevreden waren met de manier waarop ik mijn aandacht tussen iedereen heb verdeeld haha! Nu komend weekend heel de familie op bezoek want samen met mijn broertje heb ik hen uitgenodigd bij mijn ouders thuis. En de woensdag daarop ben ik dan echt jarig, en dan komt Sandra op bezoek, na lange tijd in Engeland gebivakkeerd te hebben! Ik kijk ook al erg uit naar dat weerzien!
Ik ben blij, en dat mocht wel even gezegd worden :-), zeker aangezien ik tussen nu en eind januari nog een aantal stukjes verwacht waar ook zeker m’n tentamenstress weer een rol in zal spelen. Mensen, ik hou van jullie!
X
Nefke
PS ik zie net op blackboard dat ik m'n Italiaans gehaald heb! Ik had gewoon een 7 voor m'n tentamen! Ik haal nooit 7ns! Geweldig! Met m'n mondeling samen heb ik dus gewoon een 6,5 voor Italiaans! Ik ben helemaal happy :D
Friday, December 10, 2004
Birthday party!
Helemaal in het begin was er een post van mij over oud worden.. Ik ben bijna weer een jaartje ouder, en morgen gaat dat heugelijke feit gevierd worden! Samen met Hanneke en Ymke, wie anders, geef ik een (hopelijk) geweldig leuk feestje bij Hanneke thuis, en iedereen is welkom! (bijna iedereen… maar ik neem aan dat die ene deze blog niet leest).
Verjaardagsfeestjes zijn bij mij altijd gezellig geweest. Vroeger ging ik altijd met mijn vriendjes en vriendinnetjes koekjes bakken! Altijd gezellig, en iedereen had dan ook nog iets om mee naar huis te nemen. Één keer heb ik met Theo, m’n broertje die de dag na mij jarig is, een kinderfeestje gegeven, en toen kwam er een heuse goochelaar op bezoek! Ook altijd plezier gegarandeerd!
Op de middelbare school waren het eerst nog de slaapfeestjes. Eerst aan het eind van de middag met z’n allen naar de film, dan eten bij een welbekende fastfoodketen en de rest van de avond en nacht thuis, met heel veel video’s doorbrengen.
In de vijfde en zesde klas hadden we dat hele slaapfeestjes gebeuren wel gezien, en ook mijn eerste twee studiejaren was het niet anders. Het ging toen vooral om gezellig bij elkaar zijn en bijkletsen. Dus onder het genot van een lekker etentje ofwel zelfgemaakt ofwel in een leuk restaurantje, hadden mijn vrienden en ik dan ook alle plezier van de wereld.
En morgen? Morgen dus lekker een studentikoos feest met veel drank (maar niet voor mij), leuke muziek verzorgt door DJ Theo (jawel, mijn broertje) en ik hoop verschrikkelijk veel gezellige mensen. Ik heb er al super zin in en kijk er al helemaal naar uit! Ik ben voor het eerst deze week wakker vandaag en dus kan ik eigenlijk niet wachten! Nog 1 nachtje slapen…. En dan nog een elftal nachtjes totdat ik echt 21 ben…
X
Bijna jarig Nefke
Verjaardagsfeestjes zijn bij mij altijd gezellig geweest. Vroeger ging ik altijd met mijn vriendjes en vriendinnetjes koekjes bakken! Altijd gezellig, en iedereen had dan ook nog iets om mee naar huis te nemen. Één keer heb ik met Theo, m’n broertje die de dag na mij jarig is, een kinderfeestje gegeven, en toen kwam er een heuse goochelaar op bezoek! Ook altijd plezier gegarandeerd!
Op de middelbare school waren het eerst nog de slaapfeestjes. Eerst aan het eind van de middag met z’n allen naar de film, dan eten bij een welbekende fastfoodketen en de rest van de avond en nacht thuis, met heel veel video’s doorbrengen.
In de vijfde en zesde klas hadden we dat hele slaapfeestjes gebeuren wel gezien, en ook mijn eerste twee studiejaren was het niet anders. Het ging toen vooral om gezellig bij elkaar zijn en bijkletsen. Dus onder het genot van een lekker etentje ofwel zelfgemaakt ofwel in een leuk restaurantje, hadden mijn vrienden en ik dan ook alle plezier van de wereld.
En morgen? Morgen dus lekker een studentikoos feest met veel drank (maar niet voor mij), leuke muziek verzorgt door DJ Theo (jawel, mijn broertje) en ik hoop verschrikkelijk veel gezellige mensen. Ik heb er al super zin in en kijk er al helemaal naar uit! Ik ben voor het eerst deze week wakker vandaag en dus kan ik eigenlijk niet wachten! Nog 1 nachtje slapen…. En dan nog een elftal nachtjes totdat ik echt 21 ben…
X
Bijna jarig Nefke
Thursday, December 02, 2004
Druk druk druk
We leven in een haastige samenleving. En dat is niets voor niets. Men heeft het druk. Druk met studie, druk met werk, druk met vrienden, druk met allemaal dingen. Bij mij heeft ‘niet moe zijn’ grote prioriteit, maar aangezien me dat toch niet lukt doe ik ook heel veel andere dingen. In al die haast en drukte is de inspiratie voor een nieuw stukje hier ver te zoeken, terwijl ik eigenlijk toch wel veel te vertellen heb.
Waar ben ik druk mee op het moment? In ieder geval met een aantal groepsopdrachten. Waarvan de één na een moeilijke start nu opeens al half af is, en de ander met moeite vooruit komt en waarvoor dinsdag een presentatie gehouden moet worden. Nu heb ik gelukkig niets tegen presenteren, en ik doe ’t zonder moeite, ware het niet dat ik woensdag ook nog m’n tentamen Italiaans heb. Ben ik dus ook al erg druk mee. Dan heb ik nog een groepsopdracht die helemaal via internet gemaakt dient te worden, en een individuele opdracht voor datzelfde vak waar ik ook nog tijd voor moet zien te vinden.
Daarnaast zijn er dan nog de sociale bezigheden. Druk met een sinterklaasgedicht schrijven voor iemand die ik niet zo goed ken (de surprise is gelukkig al af), druk met vergaderen voor de hockey, het spelen van wedstrijden en trainen, druk met een verjaardag organiseren en er geen vergeten van de vele vrienden die nu of binnenkort jarig zijn. Druk met het inplannen van al dat leuks tussen m’n studie door. Gezellig en leuk en geweldig, maar erg druk.
Ik hou van mijn drukke leven. Stilzitten is niets voor mij. Daarom is ’t dermate frustrerend als ik ook soms ‘nee’ moet zeggen tegen iets omdat ik te moe ben en de drukte even niet aankan. Een keer voor pampus op m’n bed liggen als ik eigenlijk hockeytraining heb. Niets voor mij maar soms moet het. Frustrerend.
Vanavond ook maar weer lekker op m’n bed liggen. Minder frustrerend. Waarom? Omdat ik vandaag wel weer veel heb kunnen doen door mijn rustige avondje van gister, en ik een goed leesboek in het vooruitzicht heb. Niet te vermoeiend dus, zodat ik morgen weer lekker druk kan doen. :-)
x
Nefke
Waar ben ik druk mee op het moment? In ieder geval met een aantal groepsopdrachten. Waarvan de één na een moeilijke start nu opeens al half af is, en de ander met moeite vooruit komt en waarvoor dinsdag een presentatie gehouden moet worden. Nu heb ik gelukkig niets tegen presenteren, en ik doe ’t zonder moeite, ware het niet dat ik woensdag ook nog m’n tentamen Italiaans heb. Ben ik dus ook al erg druk mee. Dan heb ik nog een groepsopdracht die helemaal via internet gemaakt dient te worden, en een individuele opdracht voor datzelfde vak waar ik ook nog tijd voor moet zien te vinden.
Daarnaast zijn er dan nog de sociale bezigheden. Druk met een sinterklaasgedicht schrijven voor iemand die ik niet zo goed ken (de surprise is gelukkig al af), druk met vergaderen voor de hockey, het spelen van wedstrijden en trainen, druk met een verjaardag organiseren en er geen vergeten van de vele vrienden die nu of binnenkort jarig zijn. Druk met het inplannen van al dat leuks tussen m’n studie door. Gezellig en leuk en geweldig, maar erg druk.
Ik hou van mijn drukke leven. Stilzitten is niets voor mij. Daarom is ’t dermate frustrerend als ik ook soms ‘nee’ moet zeggen tegen iets omdat ik te moe ben en de drukte even niet aankan. Een keer voor pampus op m’n bed liggen als ik eigenlijk hockeytraining heb. Niets voor mij maar soms moet het. Frustrerend.
Vanavond ook maar weer lekker op m’n bed liggen. Minder frustrerend. Waarom? Omdat ik vandaag wel weer veel heb kunnen doen door mijn rustige avondje van gister, en ik een goed leesboek in het vooruitzicht heb. Niet te vermoeiend dus, zodat ik morgen weer lekker druk kan doen. :-)
x
Nefke
Friday, November 26, 2004
Sinterklaas
Het heerlijk avondje is bijna gekomen...
Nu het heerlijke avondje nadert, mag een stukje met als onderwerp de Goedheiligman natuurlijk niet ontbreken. Sinterklaas begint voor mij bij de intocht. Elk jaar kijk ik er naar uit, al vind ik ’t de laatste jaren heel wat minder leuk geworden. Niet eens omdat ik ouder word, nee omdat Aart Staartjes niet meer ’t commentaar verzorgt. Die had altijd zo’n band met Sinterklaas, dat was gewoon leuk om te zien. Maar helaas, tijden veranderen. Dit jaar heb ik de intocht zelfs gemist jammer genoeg omdat ik toen bezig was genoeg slaap te krijgen, iets wat overigens niet gelukt is die dag. Maar goed, volgend jaar beter.
Ik kijk altijd uit naar pakjesavond. Onderweg krijg ik nog een keer een cadeautje in mijn schoen (dit jaar door mijn moeder helemaal naar Tilburg gebracht, ik ben Sinterklaas kennelijk vergeten een adreswijziging door te sturen), van die chocoladesigaretjes die eigenlijk helemaal niet lekker zijn maar die er gewoon bijhoren. Dit jaar werd ik verblijd met een chocoladeletter, ook altijd goed en ik heb er van genoten (die zijn binnen no-time op, maar ja dan moeten ze maar niet zo lekker zijn!).
Pakjesavond vier ik dit jaar twee keer. Morgenavond word S. Klaas verwacht bij mij thuis in Krimpen. Cadeautjes en gedichten, alhoewel dat laatste vooral door mijn moeder en mij word verzorgd. Ik hou van sinterklaasgedichten! En ik durf dan ook met al mijn bescheidenheid te zeggen dat ik er nog redelijk goed in ben ook. Dat wil zoveel zeggen als dat ik elk jaar toch wel met een origineel gedicht kom voor mijn moeder. Lange tijd is het zo geweest dat we elkaar probeerden te verrassen met een zo irritant mogelijk gedicht. Ik heb er wel eens ééntje gemaakt van 2 a4tjes, voor en achterkant van ’t blaadje vol. Vervolgens mocht er maar 1 kantje volgeschreven worden het jaar erop. Prima, dat werden drie kantjes onder elkaar, terwijl ik een gedicht kreeg getypt in lettertype 6. De laatste jaren zit er vooral ’t één en ander aan sarcasme in die te maken heeft met gebeurtenissen van ’t afgelopen jaar. Altijd leuk om voor te lezen en om te maken! Dit jaar ook een gedicht voor RJ erbij gemaakt, die het bij ons komt vieren. Wordt gezellig en ik heb er zin in!
4 December komt Sinterklaas dan in Voorburg naar alle waarschijnlijkheid en mag ik ook daar meedoen met de pret. Dat betekent voor mij zoveel als dat ik weer voor ’t eerst sinds ongeveer tweede klas middelbare school een surprise moet maken! Gelukkig had ik al snel een idee, het gedicht is al op de helft (’t wordt heel wat moeilijker als je een gedicht moet maken voor iemand die je niet zo goed kent) en morgen maar eens een poging wagen het daadwerkelijk in elkaar te zetten. Ook naar 4 december kijk ik echt al uit!
En overmorgen, zondagavond, komt Sinterklaas, zo heb ik gehoord, SHOT verblijden met een bezoek! Hij biedt naar alle waarschijnlijkheid een fust heerlijk gerstenat aan en daarna of daarvoor is ’t smikkelen van de boerenkool en zuurkool schotel! Nou kijk ik daar ook al vreselijk naar uit! Jummie zuurkool! Haha ja en ook ’t feit dat er weer een SHOT feest is want dat is altijd gezellig.
En zo is Sinterklaas elk jaar wel een feest. Ik heb er zin in! En ik sluit af want heb al weer een A4tje vol getypt. :-)
X
Nefke
Sunday, November 21, 2004
Murphy’s law
Soms zit ‘t mee, soms zit ‘t tegen
Je hebt van die dagen… Neem nou gister/vandaag. Het begon allemaal geweldig. Fijn wakker worden naast een lieve jongen, ontbijtje op bed en een uur of twee eens opstaan. Beetje gelezen, beetje geslapen, Catan gespeeld op m’n pc en heerlijk gegeten .
Maar toen.. de ommekeer! ‘S avonds fietste ik vrolijk richting vergadering toen ik opeens de fiets niet meer vooruit kreeg: ketting eraf. Gelukkig vlakbij m’n oma. Fiets daar achterom gezet, en de bus gepakt. Twintig minuten te laat kwam ik aan op het Piusplein. De andere bestuursgenoten waren er al lang. Behalve Roel. Roel was ziek. Dus mocht iemand anders notuleren. Fijn. Kon er ook nog wel bij dus dat deed ik wel. Vervolgens om tien uur weer naar huis. Met de bus natuurlijk. Half uur later thuis. Stroom eraf. Niet overal, maar net waar je ’t nodig hebt. Dus keuken (help m’n vriezer!), de wc en badkamer (die dan echt wel donker zijn). Ook internet en tv kabel lagen eraf. Heel cosy gedouched bij kaarslicht, en vervolgens maar gaan slapen, want ik was echt vreselijk moe.
Vanochtend kwart over acht al de wekker. Slecht geslapen. Toen: hockey! Fijn! Maar niet heus. Na naar de hockey gelopen te zijn en een kwartier gewacht te hebben totdat iedereen er was, werden we gebeld met de mededeling dat de wedstrijd niet doorging. Bummer! Weer op huis aan dan maar. In bed gekropen, niet kunnen slapen, er maar weer uit, notulen getikt, koffie gedronken en daarna werd RJ ook gebeld dat zijn wedstrijd niet doorging. De wet van Murphy… als er één ding verkeerd gaat.. gaat alles verkeerd!
Maar gelukkig zijn er toch altijd leuke vooruitzichten! Positief blijven! De notulen zijn af, Rj is een lekker eitje aan het bakken voor me, dalijk naar mijn oma om m’n fiets te fiksen, en vanmiddag Heren 3 gaan kijken, ook altijd gezellig en zodoende toch nog een beetje hockey vandaag. Vanavond dan gewoon lekker eten maken, en dan een beter vervolg aan de avond geven dan gister.
Always look on the bright side of life :)
X
Nefke
Je hebt van die dagen… Neem nou gister/vandaag. Het begon allemaal geweldig. Fijn wakker worden naast een lieve jongen, ontbijtje op bed en een uur of twee eens opstaan. Beetje gelezen, beetje geslapen, Catan gespeeld op m’n pc en heerlijk gegeten .
Maar toen.. de ommekeer! ‘S avonds fietste ik vrolijk richting vergadering toen ik opeens de fiets niet meer vooruit kreeg: ketting eraf. Gelukkig vlakbij m’n oma. Fiets daar achterom gezet, en de bus gepakt. Twintig minuten te laat kwam ik aan op het Piusplein. De andere bestuursgenoten waren er al lang. Behalve Roel. Roel was ziek. Dus mocht iemand anders notuleren. Fijn. Kon er ook nog wel bij dus dat deed ik wel. Vervolgens om tien uur weer naar huis. Met de bus natuurlijk. Half uur later thuis. Stroom eraf. Niet overal, maar net waar je ’t nodig hebt. Dus keuken (help m’n vriezer!), de wc en badkamer (die dan echt wel donker zijn). Ook internet en tv kabel lagen eraf. Heel cosy gedouched bij kaarslicht, en vervolgens maar gaan slapen, want ik was echt vreselijk moe.
Vanochtend kwart over acht al de wekker. Slecht geslapen. Toen: hockey! Fijn! Maar niet heus. Na naar de hockey gelopen te zijn en een kwartier gewacht te hebben totdat iedereen er was, werden we gebeld met de mededeling dat de wedstrijd niet doorging. Bummer! Weer op huis aan dan maar. In bed gekropen, niet kunnen slapen, er maar weer uit, notulen getikt, koffie gedronken en daarna werd RJ ook gebeld dat zijn wedstrijd niet doorging. De wet van Murphy… als er één ding verkeerd gaat.. gaat alles verkeerd!
Maar gelukkig zijn er toch altijd leuke vooruitzichten! Positief blijven! De notulen zijn af, Rj is een lekker eitje aan het bakken voor me, dalijk naar mijn oma om m’n fiets te fiksen, en vanmiddag Heren 3 gaan kijken, ook altijd gezellig en zodoende toch nog een beetje hockey vandaag. Vanavond dan gewoon lekker eten maken, en dan een beter vervolg aan de avond geven dan gister.
Always look on the bright side of life :)
X
Nefke
Thursday, November 18, 2004
Kinderen voor kinderen
Wie herinnert het zich nog? De wekelijkse tv shows waar twee kindergroepen het tegen elkaar opnamen, terwijl ze (nu) klassiekers zongen als: ‘Op een onbewoond eiland’ en ‘Waanzinnig gedroomd’?
Wekelijkse tv shows, met een Nederlands/Vlaamse jury als ik het goed onthouden heb, en elke keer een gastjurylid, een BN-er, die in het laatste liedje meezong. Zo heeft Rene Froger volgens mij nog ‘onbewoond eiland’ meegezongen. Geweldig! Er was een simpel podium, weinig attributen, en het draaide allemaal om het zingen. Ow het stoepje wat gebruikt werd voor ‘één been op de stoep,’ zal ik nooit vergeten! Een paar kinderen het hele liedje lang op en neer over dat stoepje. Great!
Ik vind het jammer waar het nu heen is gegaan. Afgelopen zaterdag was Kinderen voor Kinderen weer op tv. Ik zapte er toevallig op. Het is zo veranderd! Er is alleen maar de jaarlijkse show, en een show is ook precies wat het is. De danspasjes van de kinderen zijn belangrijker geworden dan de zang! Ik kon geen microfoon ontdekken! Niet in hun hand, geen microfoontje verstopt in hun haar, volgens mij waren ze aan het playbacken! Toen ik dat ontdekte vond ik het zo’n tegenvaller! Er werd prachtig gezongen hoor, ze kunnen het echt dat geloof ik wel. Maar waarom dan niet live? De misschien één of twee valse noten geven zo’n show toch juist zijn charme?
Ze vroeger onderwerpen om volgend jaar over te zingen. Dat heb ik niet meteen gedaan, zolang het onderwerpen zijn die met kinderen te maken hebben vind ik het al geweldig (kennen jullie ‘Als ik de baas zou zijn van het journaal’? Geweldig voorbeeld hiervan!) Ik heb ze wel gevraagd om de show de volgende keer te ondertitelen, zodat de kijken thuis meteen al kan meezingen. Want wie weet hebben we het over een paar jaar over de liedjes die afgelopen zaterdag voorbij kwamen, zaten daar nieuwe klassiekers bij! Verder hoop ik dat de show volgend jaar weer ‘echter’ zal zijn.. maar ik betwijfel het.
Nog even het liedje wat ik op één of andere manier altijd onthouden heb. Wat is jullie favouriet?
VERLIEFDHEID IS RAMPZALIG(HENK TEMMING/HENK WESTBROEK)solist: Maarten Veerman
M'n zus loopt weer de halve dag te huilen
Ze eet nu zelfs geen chocoladevla
Ze is niet in staat haar krantenwijk te lopen
En ik weet niet of ze weet dat ik besta
Ze ligt urenlang naar het plafond te staren
Ze lacht niet als ze voor de spiegel staat
En als ik vraag: 'Zal ik de dokter halen?'
Lijkt het of ik tegen een betonmuur praat
(refrein)
Verliefdheid is maar niks
Verliefdheid is rampzalig
Erger dan de mazelen de bof en rooie hond
Want die zijn op z'n hoogst eenmalig
Lang niet zo rampzalig ongezond
M'n zus zit bij de telefoon te wachten
Maar voor geen goud neemt zij hem zelf op
Hij is het en ik zeg dat ze in bad zit
Hij is het en ze krijgt een rooie kop
Haar buik zit steeds maar boordevol met vlinders
En de thermometer geeft verhoging aan
Verliefdheid mogen ze voor mij verbieden
Want een prik schijnt er niet tegen te bestaan
(refrein)
Er schijnt een soort van ziekte te bestaan
Die nooit meer helemaal wil overgaan
Een pretje is het zeker niet
M'n zus die noemt het liefdesverdriet
(refrein)
X
Nefke
Wekelijkse tv shows, met een Nederlands/Vlaamse jury als ik het goed onthouden heb, en elke keer een gastjurylid, een BN-er, die in het laatste liedje meezong. Zo heeft Rene Froger volgens mij nog ‘onbewoond eiland’ meegezongen. Geweldig! Er was een simpel podium, weinig attributen, en het draaide allemaal om het zingen. Ow het stoepje wat gebruikt werd voor ‘één been op de stoep,’ zal ik nooit vergeten! Een paar kinderen het hele liedje lang op en neer over dat stoepje. Great!
Ik vind het jammer waar het nu heen is gegaan. Afgelopen zaterdag was Kinderen voor Kinderen weer op tv. Ik zapte er toevallig op. Het is zo veranderd! Er is alleen maar de jaarlijkse show, en een show is ook precies wat het is. De danspasjes van de kinderen zijn belangrijker geworden dan de zang! Ik kon geen microfoon ontdekken! Niet in hun hand, geen microfoontje verstopt in hun haar, volgens mij waren ze aan het playbacken! Toen ik dat ontdekte vond ik het zo’n tegenvaller! Er werd prachtig gezongen hoor, ze kunnen het echt dat geloof ik wel. Maar waarom dan niet live? De misschien één of twee valse noten geven zo’n show toch juist zijn charme?
Ze vroeger onderwerpen om volgend jaar over te zingen. Dat heb ik niet meteen gedaan, zolang het onderwerpen zijn die met kinderen te maken hebben vind ik het al geweldig (kennen jullie ‘Als ik de baas zou zijn van het journaal’? Geweldig voorbeeld hiervan!) Ik heb ze wel gevraagd om de show de volgende keer te ondertitelen, zodat de kijken thuis meteen al kan meezingen. Want wie weet hebben we het over een paar jaar over de liedjes die afgelopen zaterdag voorbij kwamen, zaten daar nieuwe klassiekers bij! Verder hoop ik dat de show volgend jaar weer ‘echter’ zal zijn.. maar ik betwijfel het.
Nog even het liedje wat ik op één of andere manier altijd onthouden heb. Wat is jullie favouriet?
VERLIEFDHEID IS RAMPZALIG(HENK TEMMING/HENK WESTBROEK)solist: Maarten Veerman
M'n zus loopt weer de halve dag te huilen
Ze eet nu zelfs geen chocoladevla
Ze is niet in staat haar krantenwijk te lopen
En ik weet niet of ze weet dat ik besta
Ze ligt urenlang naar het plafond te staren
Ze lacht niet als ze voor de spiegel staat
En als ik vraag: 'Zal ik de dokter halen?'
Lijkt het of ik tegen een betonmuur praat
(refrein)
Verliefdheid is maar niks
Verliefdheid is rampzalig
Erger dan de mazelen de bof en rooie hond
Want die zijn op z'n hoogst eenmalig
Lang niet zo rampzalig ongezond
M'n zus zit bij de telefoon te wachten
Maar voor geen goud neemt zij hem zelf op
Hij is het en ik zeg dat ze in bad zit
Hij is het en ze krijgt een rooie kop
Haar buik zit steeds maar boordevol met vlinders
En de thermometer geeft verhoging aan
Verliefdheid mogen ze voor mij verbieden
Want een prik schijnt er niet tegen te bestaan
(refrein)
Er schijnt een soort van ziekte te bestaan
Die nooit meer helemaal wil overgaan
Een pretje is het zeker niet
M'n zus die noemt het liefdesverdriet
(refrein)
X
Nefke
Wednesday, November 17, 2004
Wat is belangrijk?
Situatie: je kamer staat in lichterlaaie. Je hebt slechts tijd om één ding mee te nemen. Wat wordt het?
Dit is een discussie die op Skwuig ook al gaande was/is. Ik heb er al vaker over nagedacht en daarom wilde ik het hier er ook even over hebben. We leven volgens mij namelijk in een vrij materialistische wereld. Maar in bovenstaande situatie is het niet mijn (toch wel o-zo belangrijke) computer en niet mijn (ook al zo belangrijke) bed wat ik meeneem. Nee het eerste wat meegaat (als ik er nog bij kan, want gezien de plaats waar ze staan…) zijn m’n foto’s. Herinneringen. Nu zitten herinneringen vooral ook wel in je hoofd, maar foto’s helpen in grote mate je dingen te onthouden. Ik zou niet zonder kunnen. En die zijn onvervangbaar. Als ze samen met de negatieven (ja ik heb geen digitale camera) in vlammen opgaan heb je ze nooit meer terug.
Zelfs m’n dagboek mag eerder weg dan m’n foto’s. M’n dagboek gebruik ik vooral om op bepaalde momenten iets vast te leggen omdat ik het dan kwijt moet, niet omdat ik dat per sé wil herinneren. Het helpt me met verwerken van gebeurtenissen. Iets wat ik na zo’n brand zeker nodig zal hebben, maar ik begin wel met een nieuwe dan.
Een computer kun je opnieuw kopen. Ja al m’n documenten ben ik dan kwijt, en wie weet kom ik dan wel in de problemen met bijvoorbeeld school. Maar hoe belangrijk is dat in een heel leven?
Een bed kun je opnieuw kopen, kasten kun je opnieuw kopen, boeken en strips zijn vaak nog aan te komen (al treur ik nu al bij de gedachte dat ik heel m’n Suske & Wiske collectie kwijt zou zijn), DVD’s en CD’s kun je opnieuw kopiëren of kopen.
Laat ik vooropstellen dat ik hopelijk nooit voor de keuze sta dat ik maar één ding mee kan nemen. In mijn hoofd spelen al scenario’s af dat als m’n kamer ooit bedreigd wordt door vlammen, dat bijvoorbeeld alleen de keuken en de gang of desnoods heel de rest van ’t gebouw al wel weg is, dat ik dan ’t raam insla en zoveel mogelijk spullen die ik wil bewaren naar buiten gooi. Foto’s eerst, daarna misschien toch gauw m’n computerkast, maar vooral om de vele herinneringen die hij herbergt.
Materialistische wereld. Het belangrijkste in een situatie als dit is, dat je er zelf gezond en wel uitkomt.
X
Nefke
Sunday, November 14, 2004
Food and drink
"Wat is je lievelingseten?" "Zuurkool!" "Geen frietjes, geen pannenkoeken?" "Zuurkool!"
Alzo een conversatie tussen een schooldokter en een meisje uit groep 1/2 van de basisschool. Mijn moeder's zuurkoolschotel is lange tijd favouriet geweest. Op een gegeven moment gingen mijn ouders het Montignac-dieet volgen, en weg was-ie. Ik moet maar eens 't recept gaan vragen, zodat ik 't hier thuis eens kan maken.
Laatst werd er opgemerkt dat ik zo 'nederlands' was. Waarom? Ik hou van boerenkool met worst, van hockey op zondag en van veel bier daar achteraan. Vandaar even dit stukje.
Ik ben nooit een moeilijke eter geweest. Snapte niet dat sommige vriendjes overal ketchup of appelmoes op gooiden. Nog steeds vind ik sausjes vaak 'zonde,' omdat dat vaak de smaak van vlees of groente verdoezelt. En dat terwijl het zonder ook zo lekker is!
Als student eet je vaak pasta, veel rijst. Des te meer ben ik de 'Nederlandse' aardappels-vlees-groente gaan waarderen, iets wat ik nu als lievelingseten zie, ongeacht hoe het ingevult word.
Eten is vooral lekker. En iets waar je ten alle tijden van moet genieten. Als ik in het buitenland ben, is het eerste wat ik mis een nederlandse boterham met goudse kaas. Die hebben ze nergens! Verder heeft ieder anders land zijn eigen lekkernijen natuurlijk, of dingen die ik absoluut dan weer niet lekker vind. Maar dat zijn gelukkig maar een paar dingen. Olijven = jeugdtrauma, ansjovis = een hap zout, en engelse sausages vind ik te vet. Ook pepermuntjes kun je me niet echt blij mee maken. Maar als dat alles is.. valt best mee toch?
Ik eet graag. En heb altijd gedacht dat ik een grote eter was. Totdat ik in Amerika kwam. Daar vonden ze m'n vriendin en ik 'gezondheidsfreaks' omdat we de porties niet op konden! In Amerika moet het vooral allemaal veel zijn.
Ik heb niets met dieten. Ik doe 't niet. Heb 't ook niet al te veel nodig, al heb ik geen aanleg om niet te dik te worden. Ik ben vooral voor gezond eten. Drie maaltijden per dag en niet teveel tussendoor. En als je snoept, geniet ervan! Nou snoep ik vrijwel niet. Alleen tictacs zijn een kleine tik van me.
Over het algemeen hou ik enorm veel van kaas, jong belegen, franse kaasjes, geitenkaas, JUMMIE! Ribbelchipjes van de Appie zijn ook zeker favouriet. Zoet vind ik al snel te zoet, ik kook zoutloos want dat ben ik gewent van thuis (en dus is zout ook vaak te zout, maar de ribbelchipjes van hierboven vallen wel mee) en zuur is ook al erg lekker! Verder pittig: 't eten mag zo heet mogelijk zijn! Ik gooi gerust hele pepers in m'n eten.
Drinken in het algemeen doe ik vooral te weinig. 2 of 3 liter water per dag zou goed voor je zijn. Ik heb het nog nooit gehaald. Tegenwoordig haal ik wel vaak een pak dubbelfris of meer per dag, en daarbij de koffie bij 't ontbijt. Maar dat is alles. Als ik al drink. Ik heb gewoon geen dorst! Behalve dan na hockeytrainingen en wedstrijden, dat zijn denk ik grote uitzonderingen in mijn niet-vaak-dorst-hebbende bestaan. Al is 't na wedstrijden vaak ook bier wat de dorst lest!
En dat is natuurlijk een ander aspect van drinken: alcohol. Ik ben een genieter! Soms wat meer, soms wat minder. Op zondagen, zoals eerder gezegt, vaak (en soms ook (te) veel) bier. Bij 't eten of op feestjes drink ik ook graag een wijntje, en ook nog sterkere alcoholische dranken vind ik vaak lekker. Drink met mate, dat wel! Soms drink ik met iets te veel mate, maar dan weet ik de volgende dag waarom ik dat ook alweer niet moest doen, en gaat 't weer lange tijd goed. Ik moet zeggen dat ik nog nooit een echte kater gehad heb, en daar ben ik enorm blij om als ik de verhalen hoor, en hoe brakker hoe meer doelpunten ik op zondag bij de hockey scoor, maar ja op maandagmorgen heb ik daar niet veel aan haha!
Ok dit is volgens mij een enrom chaotisch stukje over eten en drinken, maar ik ben beetje wazig op 't moment. Andere stukjes liggen ook klaar om getypt te worden, binnenkort meer!
x
Nefke
Alzo een conversatie tussen een schooldokter en een meisje uit groep 1/2 van de basisschool. Mijn moeder's zuurkoolschotel is lange tijd favouriet geweest. Op een gegeven moment gingen mijn ouders het Montignac-dieet volgen, en weg was-ie. Ik moet maar eens 't recept gaan vragen, zodat ik 't hier thuis eens kan maken.
Laatst werd er opgemerkt dat ik zo 'nederlands' was. Waarom? Ik hou van boerenkool met worst, van hockey op zondag en van veel bier daar achteraan. Vandaar even dit stukje.
Ik ben nooit een moeilijke eter geweest. Snapte niet dat sommige vriendjes overal ketchup of appelmoes op gooiden. Nog steeds vind ik sausjes vaak 'zonde,' omdat dat vaak de smaak van vlees of groente verdoezelt. En dat terwijl het zonder ook zo lekker is!
Als student eet je vaak pasta, veel rijst. Des te meer ben ik de 'Nederlandse' aardappels-vlees-groente gaan waarderen, iets wat ik nu als lievelingseten zie, ongeacht hoe het ingevult word.
Eten is vooral lekker. En iets waar je ten alle tijden van moet genieten. Als ik in het buitenland ben, is het eerste wat ik mis een nederlandse boterham met goudse kaas. Die hebben ze nergens! Verder heeft ieder anders land zijn eigen lekkernijen natuurlijk, of dingen die ik absoluut dan weer niet lekker vind. Maar dat zijn gelukkig maar een paar dingen. Olijven = jeugdtrauma, ansjovis = een hap zout, en engelse sausages vind ik te vet. Ook pepermuntjes kun je me niet echt blij mee maken. Maar als dat alles is.. valt best mee toch?
Ik eet graag. En heb altijd gedacht dat ik een grote eter was. Totdat ik in Amerika kwam. Daar vonden ze m'n vriendin en ik 'gezondheidsfreaks' omdat we de porties niet op konden! In Amerika moet het vooral allemaal veel zijn.
Ik heb niets met dieten. Ik doe 't niet. Heb 't ook niet al te veel nodig, al heb ik geen aanleg om niet te dik te worden. Ik ben vooral voor gezond eten. Drie maaltijden per dag en niet teveel tussendoor. En als je snoept, geniet ervan! Nou snoep ik vrijwel niet. Alleen tictacs zijn een kleine tik van me.
Over het algemeen hou ik enorm veel van kaas, jong belegen, franse kaasjes, geitenkaas, JUMMIE! Ribbelchipjes van de Appie zijn ook zeker favouriet. Zoet vind ik al snel te zoet, ik kook zoutloos want dat ben ik gewent van thuis (en dus is zout ook vaak te zout, maar de ribbelchipjes van hierboven vallen wel mee) en zuur is ook al erg lekker! Verder pittig: 't eten mag zo heet mogelijk zijn! Ik gooi gerust hele pepers in m'n eten.
Drinken in het algemeen doe ik vooral te weinig. 2 of 3 liter water per dag zou goed voor je zijn. Ik heb het nog nooit gehaald. Tegenwoordig haal ik wel vaak een pak dubbelfris of meer per dag, en daarbij de koffie bij 't ontbijt. Maar dat is alles. Als ik al drink. Ik heb gewoon geen dorst! Behalve dan na hockeytrainingen en wedstrijden, dat zijn denk ik grote uitzonderingen in mijn niet-vaak-dorst-hebbende bestaan. Al is 't na wedstrijden vaak ook bier wat de dorst lest!
En dat is natuurlijk een ander aspect van drinken: alcohol. Ik ben een genieter! Soms wat meer, soms wat minder. Op zondagen, zoals eerder gezegt, vaak (en soms ook (te) veel) bier. Bij 't eten of op feestjes drink ik ook graag een wijntje, en ook nog sterkere alcoholische dranken vind ik vaak lekker. Drink met mate, dat wel! Soms drink ik met iets te veel mate, maar dan weet ik de volgende dag waarom ik dat ook alweer niet moest doen, en gaat 't weer lange tijd goed. Ik moet zeggen dat ik nog nooit een echte kater gehad heb, en daar ben ik enorm blij om als ik de verhalen hoor, en hoe brakker hoe meer doelpunten ik op zondag bij de hockey scoor, maar ja op maandagmorgen heb ik daar niet veel aan haha!
Ok dit is volgens mij een enrom chaotisch stukje over eten en drinken, maar ik ben beetje wazig op 't moment. Andere stukjes liggen ook klaar om getypt te worden, binnenkort meer!
x
Nefke
Friday, November 12, 2004
Gewoon..
jezelf zijn!
Ik heb hieronder al geschreven over ‘doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg’. Maar ja wat is ‘gewoon’. Omdat die discussie vast al honderd keer gehouden is zal ik er niet weer over beginnen maar in deze context één simpele definitie geven door die zelfde zin net iets anders te formuleren. Wees jezelf, dan doe je al gek genoeg!
Dit na aanleiding van een Friends aflevering die ik onlangs weer zag, waarin Ross verwoedde pogingen doet te flirten met het pizzameisje. Friends ruleert! Maar dat even tussendoor. Het kwam er op neer dat Ross een goede kerel is, maar als hij probeert te praten met een meisje in een poging aan haar telefoonnummer te komen, dan is dat ronduit zielig. Hij zet ten eerste een ander stemmetje op, ten tweede heeft hij het over onderwerpen waar hij zijn vrienden nooit mee lastig zou vallen (gas?). Wat is er mis met gewoon jezelf zijn? Al zou het pizzameisje in dit voorbeeld op zijn (zielige) flirtpogingen ingaan, ze komt er gauw genoeg achter dat hij eigenlijk niet zo is als hij in eerste instantie voordoet. In het geval van Ross hier iets positiefs, maar zoiets kan ook negatief zijn, en dus tegenvallen. Dan houden de flirts toch geen lang stand en ben je al gauw weer terug bij af.
Wees jezelf, ik kan het iedereen aanraden. Je bereikt er niets mee als je je anders voordoet dan je bent, de ‘waarheid’ komt altijd boven tafel. En mensen die waarderen zoals je echt bent, dat zijn je echte vrienden :D.
X
Nefke
Ik heb hieronder al geschreven over ‘doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg’. Maar ja wat is ‘gewoon’. Omdat die discussie vast al honderd keer gehouden is zal ik er niet weer over beginnen maar in deze context één simpele definitie geven door die zelfde zin net iets anders te formuleren. Wees jezelf, dan doe je al gek genoeg!
Dit na aanleiding van een Friends aflevering die ik onlangs weer zag, waarin Ross verwoedde pogingen doet te flirten met het pizzameisje. Friends ruleert! Maar dat even tussendoor. Het kwam er op neer dat Ross een goede kerel is, maar als hij probeert te praten met een meisje in een poging aan haar telefoonnummer te komen, dan is dat ronduit zielig. Hij zet ten eerste een ander stemmetje op, ten tweede heeft hij het over onderwerpen waar hij zijn vrienden nooit mee lastig zou vallen (gas?). Wat is er mis met gewoon jezelf zijn? Al zou het pizzameisje in dit voorbeeld op zijn (zielige) flirtpogingen ingaan, ze komt er gauw genoeg achter dat hij eigenlijk niet zo is als hij in eerste instantie voordoet. In het geval van Ross hier iets positiefs, maar zoiets kan ook negatief zijn, en dus tegenvallen. Dan houden de flirts toch geen lang stand en ben je al gauw weer terug bij af.
Wees jezelf, ik kan het iedereen aanraden. Je bereikt er niets mee als je je anders voordoet dan je bent, de ‘waarheid’ komt altijd boven tafel. En mensen die waarderen zoals je echt bent, dat zijn je echte vrienden :D.
X
Nefke
Sunday, November 07, 2004
Onderzoekje
In de trein..
Volgende situatie. Je staat in ‘t gangpad van een trein. De trein rijdt. Jij springt. Wat gebeurt er?
A) je komt op dezelfde plek terecht als vanwaar je sprong, of
B) de trein gaan vooruit terwijl jij je in de lucht bevindt, je komt op een plek terecht achter de plek als vanwaar je sprong
Dit vroegen we ons met een stel af. Ik had het eigenlijk net in de trein van Den Bosch naar Tilburg (al doet de begin- en eindbestemming bij dit onderzoek er helemaal niet toe) even moeten uitproberen. Maar ja ik was druk bezig met andere zaken en zodoende niet met het vinden van het antwoord op bovenstaande vraag.
Als je bovenop de trein zou staan, zou B het goede antwoord zijn, of zo lijkt het ons. Is het in de trein anders? Wie weet het antwoord? Verlos ons van de onzekerheid! Ik was in ieder geval van mening dat 't goede antwoord nu A is, omdat je net zo hard 'vooruit beweegt' als de trein vooruit gaat. Als je bovenop de trein staat is dat ook zo, maar heb je te maken met weerstand van lucht die niet meebeweegt en daarom kom je achter de plek terecht vanwaar je springt. Simpele natuurkunde, wees RJ me al op, maar ja ik heb dat vak snel laten vallen destijds omdat ik 't zo saai vond. Logica is waar ik me op beroep!
X
Nefke
Volgende situatie. Je staat in ‘t gangpad van een trein. De trein rijdt. Jij springt. Wat gebeurt er?
A) je komt op dezelfde plek terecht als vanwaar je sprong, of
B) de trein gaan vooruit terwijl jij je in de lucht bevindt, je komt op een plek terecht achter de plek als vanwaar je sprong
Dit vroegen we ons met een stel af. Ik had het eigenlijk net in de trein van Den Bosch naar Tilburg (al doet de begin- en eindbestemming bij dit onderzoek er helemaal niet toe) even moeten uitproberen. Maar ja ik was druk bezig met andere zaken en zodoende niet met het vinden van het antwoord op bovenstaande vraag.
Als je bovenop de trein zou staan, zou B het goede antwoord zijn, of zo lijkt het ons. Is het in de trein anders? Wie weet het antwoord? Verlos ons van de onzekerheid! Ik was in ieder geval van mening dat 't goede antwoord nu A is, omdat je net zo hard 'vooruit beweegt' als de trein vooruit gaat. Als je bovenop de trein staat is dat ook zo, maar heb je te maken met weerstand van lucht die niet meebeweegt en daarom kom je achter de plek terecht vanwaar je springt. Simpele natuurkunde, wees RJ me al op, maar ja ik heb dat vak snel laten vallen destijds omdat ik 't zo saai vond. Logica is waar ik me op beroep!
X
Nefke
Friday, November 05, 2004
Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg
Geen fratsen, dat scheelt
Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg. Iets waar ik het zeker mee eens ben. Maar ja wat is dan ‘gewoon’? Wat de één heel normaal vindt, is voor de ander een rariteit. En dat ondersteunt gelijk de eerste zin van mijn stukje. Als jij gewoon doet, ben je voor anderen misschien al gek. En dus hoef je je niet gekker voor te doen dan je bent, om gek te doen.
Gek is eigenlijk een gek woord. Zeg het maar eens tien keer achter elkaar. Als je niet meer op de betekenis let, maar puur het woord hoort, klinkt het serieus vreemd.
Geen fratsen, dat scheelt. Is dat hetzelfde als ‘doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg’? Ja en nee. Geen fratsen, op zich heel goed bedacht van de C1000 om dat als reclame campagne te gebruiken. Ze hebben gelijk. Winkels geven overal en nergens geld aan uit, om maar klanten te trekken. Als je dat geld gebruikt om de prijs van de producten te verlagen, zonder de kwaliteit ervan te verminderen, komen klanten vanzelf wel. Eigenlijk belachelijk dat bedrijven die de hoogste kortingen bieden, ook zoveel geld uitgeven aan reclame campagnes, waar ook zoveel geld in gaat zitten! Dat kun je volgens mij echt wel beter gebruiken.
Maar in dit licht betekent ’t dus iets anders dan ‘doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg’. Want als winkels gewoon doen, komen de klanten blijkbaar niet. Ze moeten iets bedenken om op te vallen, boven de massa uit te steken. ‘Gewoon’ is blijkbaar niet gek genoeg. En dus gaat die stelling hier dan niet op.
Zomaar wat hersenspinsels op een vrijdagochtend. Ik ga weer ‘gewoon’ doen, dan ben ik wel al gek genoeg.
X
Nefke
Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg. Iets waar ik het zeker mee eens ben. Maar ja wat is dan ‘gewoon’? Wat de één heel normaal vindt, is voor de ander een rariteit. En dat ondersteunt gelijk de eerste zin van mijn stukje. Als jij gewoon doet, ben je voor anderen misschien al gek. En dus hoef je je niet gekker voor te doen dan je bent, om gek te doen.
Gek is eigenlijk een gek woord. Zeg het maar eens tien keer achter elkaar. Als je niet meer op de betekenis let, maar puur het woord hoort, klinkt het serieus vreemd.
Geen fratsen, dat scheelt. Is dat hetzelfde als ‘doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg’? Ja en nee. Geen fratsen, op zich heel goed bedacht van de C1000 om dat als reclame campagne te gebruiken. Ze hebben gelijk. Winkels geven overal en nergens geld aan uit, om maar klanten te trekken. Als je dat geld gebruikt om de prijs van de producten te verlagen, zonder de kwaliteit ervan te verminderen, komen klanten vanzelf wel. Eigenlijk belachelijk dat bedrijven die de hoogste kortingen bieden, ook zoveel geld uitgeven aan reclame campagnes, waar ook zoveel geld in gaat zitten! Dat kun je volgens mij echt wel beter gebruiken.
Maar in dit licht betekent ’t dus iets anders dan ‘doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg’. Want als winkels gewoon doen, komen de klanten blijkbaar niet. Ze moeten iets bedenken om op te vallen, boven de massa uit te steken. ‘Gewoon’ is blijkbaar niet gek genoeg. En dus gaat die stelling hier dan niet op.
Zomaar wat hersenspinsels op een vrijdagochtend. Ik ga weer ‘gewoon’ doen, dan ben ik wel al gek genoeg.
X
Nefke
Wednesday, November 03, 2004
Update
Het werd tijd dat ik weer eens wat schreef. Bij deze dan even een update over mezelf. Komt goed uit want ik hou van praten over mezelf. Zodoende is in eerste instantie toch ook deze blog tot stand gekomen, anders was ik er helemaal niet aan begonnen.
Mijn fiets is nu officieel geolt! Wou ik er zondag heel blij mee naar de hockey, ligt de ketting eraf. Helaas. Dus vanmiddag maar even een poging wagen de kettingkast uit elkaar te halen en de ketting er weer op te krijgen.
Verder net m'n Italiaanse tentamen gehad. Het ging redelijk. Niet meer en niet minder. Nou telt 't niet direct mee, maar mocht ik m'n uiteindelijke tentamen finaal verpesten dan is er nog hoop omdat deze dan mee gaat tellen.
Wel heeft m'n tentamenstress ervoor gezorgt dat ik niet geslapen heb vanacht. Geen goede combi met pfeiffer. Ben nu dan ook doodmoe, maar kan absoluut niet slapen omdat al die spanning van m'n tentamen er eerst uit moet.
Ga daarom dalijk maar eens aan m'n computer sleutelen. Moet uit gaan zoeken wat weg kan en wat niet, zodat ik van de goede dingen een backup kan maken en dan windows XP op m'n pc kan laten zetten. Ben de porno-popups zat en ik hoop er dan vanaf te zijn!
Nou ja dat is ongeveer wat mij momenteel bezighoud. Dat, naast dan nog hockey, Amerikanen die op Bush stemmen, en wat ik ga eten vanavond. Komt goed!
x
Nefke
Mijn fiets is nu officieel geolt! Wou ik er zondag heel blij mee naar de hockey, ligt de ketting eraf. Helaas. Dus vanmiddag maar even een poging wagen de kettingkast uit elkaar te halen en de ketting er weer op te krijgen.
Verder net m'n Italiaanse tentamen gehad. Het ging redelijk. Niet meer en niet minder. Nou telt 't niet direct mee, maar mocht ik m'n uiteindelijke tentamen finaal verpesten dan is er nog hoop omdat deze dan mee gaat tellen.
Wel heeft m'n tentamenstress ervoor gezorgt dat ik niet geslapen heb vanacht. Geen goede combi met pfeiffer. Ben nu dan ook doodmoe, maar kan absoluut niet slapen omdat al die spanning van m'n tentamen er eerst uit moet.
Ga daarom dalijk maar eens aan m'n computer sleutelen. Moet uit gaan zoeken wat weg kan en wat niet, zodat ik van de goede dingen een backup kan maken en dan windows XP op m'n pc kan laten zetten. Ben de porno-popups zat en ik hoop er dan vanaf te zijn!
Nou ja dat is ongeveer wat mij momenteel bezighoud. Dat, naast dan nog hockey, Amerikanen die op Bush stemmen, en wat ik ga eten vanavond. Komt goed!
x
Nefke
Thursday, October 28, 2004
Sleep is good
of toch niet?
Ik heb al eerder een stukje met bovenstaande titel gepost. Even een update. Ik word letterlijk moe van al dat slapen tegenwoordig. Het loopt ook echt de spuigaten uit. Nu heb ik vakantie, en het lijkt erop dat m'n lichaam van de mogelijkheid gebruikt maakt om ofwel bij te slapen, ofwel gewoon gigantisch lui te doen. Want kom op! Ik lig er elke avond hier rond een uur of 11 al in, het tijdstip dat mijn ouders gaan slapen. Vervolgens word ik na een goede nachtrust half negen uit mezelf wakker. Heb ik dus al 9,5 uur slaap gehad.
Rond het middaguur ben ik dan weer moe, en ga ik maar weer slapen, tot een uur of half 3/ half 4 (afhankelijk van wanneer ik in bed ging liggen), maar dan heb ik dus weer 2 a 3 uur slaap gehad. Belachelijk! Ik verslaap de helft van de dag! Totale waanzin! Waar is dat goed voor!
Oftewel, ik geef m'n pfeiffer de schuld van alles, maar begin me ook steeds meer te ergeren aan 't feit dat ik zoveel slaap nodig heb. En als ik wakker ben heb ik er echt niet meer energie door, nee meestal ben ik dan ook nog moe en duf en niet tot erg veel in staat. En als ik nou niets zou hoeven... dan kon ik heerlijk elke dag om 1300 uur of 1400 uur opstaan (mits ik samen met bepaald iemand in bed lig anders hou ik dat niet vol en verveel ik me dood) en was de wereld een heel stuk minder wazig als ik 't een en ander zou gaan doen daarna. Maar ja de plicht roept en er moet toch echt geleerd worden e.d. Frustraties!
x
Wazig Nefke
Ik heb al eerder een stukje met bovenstaande titel gepost. Even een update. Ik word letterlijk moe van al dat slapen tegenwoordig. Het loopt ook echt de spuigaten uit. Nu heb ik vakantie, en het lijkt erop dat m'n lichaam van de mogelijkheid gebruikt maakt om ofwel bij te slapen, ofwel gewoon gigantisch lui te doen. Want kom op! Ik lig er elke avond hier rond een uur of 11 al in, het tijdstip dat mijn ouders gaan slapen. Vervolgens word ik na een goede nachtrust half negen uit mezelf wakker. Heb ik dus al 9,5 uur slaap gehad.
Rond het middaguur ben ik dan weer moe, en ga ik maar weer slapen, tot een uur of half 3/ half 4 (afhankelijk van wanneer ik in bed ging liggen), maar dan heb ik dus weer 2 a 3 uur slaap gehad. Belachelijk! Ik verslaap de helft van de dag! Totale waanzin! Waar is dat goed voor!
Oftewel, ik geef m'n pfeiffer de schuld van alles, maar begin me ook steeds meer te ergeren aan 't feit dat ik zoveel slaap nodig heb. En als ik wakker ben heb ik er echt niet meer energie door, nee meestal ben ik dan ook nog moe en duf en niet tot erg veel in staat. En als ik nou niets zou hoeven... dan kon ik heerlijk elke dag om 1300 uur of 1400 uur opstaan (mits ik samen met bepaald iemand in bed lig anders hou ik dat niet vol en verveel ik me dood) en was de wereld een heel stuk minder wazig als ik 't een en ander zou gaan doen daarna. Maar ja de plicht roept en er moet toch echt geleerd worden e.d. Frustraties!
x
Wazig Nefke
Tentamenstressssss
Ik heb last van tentamenstress. Niet zo'n beetje ook. Stress doet zich bij mij alleen voor zo vlak voor en in de tentamenperiode. De tentamens zelf zijn niet het probleem. Daar ga ik gewoon naartoe en ik maak ze, gezien mijn cijferlijst, net goed genoeg of niet goed. Nee het leren van tentamens daar krijg ik stress van. Het begint met eenvoudig concentratieverlies als ik een boek probeer te lezen, van concentratieverlies gaat het naar hoofdpijn, ik krijg meer last van m'n buik, en uiteindelijk lig ik ofwel ziek in bed, ofwel ziek boven m'n boeken.
Hoe komt het? Volgens mijn moeder heb ik 't van m'n vader geerft. Fijn. In ieder geval is er tot nu toe geen remedie gevonden. Ik kan veel eerder beginnen met leren, wat resulteerd in minder stress en betere opname van de stof. Maar zodra ik er bewust van word dat ik aan 't leren ben voor een bepaald tentamen, gaat het mis. Dan begint in mijn hoofd te dagen 'hoe veel ik moet kennen,' en vooral: 'wat ik allemaal nog niet ken.' Plus ik heb niet altijd de tijd om eerder te beginnen met leren. En het meeste onthou ik of uit de colleges (lees: ik moet eigenlijk gewoon zorgen dat ik altijd bijgelezen ben, maar he ik heb ook een sociaal leven!) of wat ik de dag ervoor nog heb zitten leren. Niet daartussenin. Lastig.
Waarom begin ik erover? Ik ben bezig te leren voor m'n Italiaanse tussentoets. En ook voor Strategisch HRM ben ik druk bezig de hoofdstukken te lezen en samen te vatten. Het verschil? Italiaans heb ik volgende week en gaat stukken minder goed dan SHRM dat ik in januari heb. En daar baal ik van. Ik wil Italiaans ook gewoon net zo goed kunnen leren.
Nou ja ik ga maar weer verder aan m'n samenvatting SHRM, dan heb ik in ieder geval 't idee dat ik iets doe. Italiaans heb ik vandaag laatste hoofdstuk weer doorgelezen en morgen begin ik aan de grammatica. Ik moet me gewoon aan mijn eigen optimistische zelf houden: Het komt goed!
x
Nefke
Hoe komt het? Volgens mijn moeder heb ik 't van m'n vader geerft. Fijn. In ieder geval is er tot nu toe geen remedie gevonden. Ik kan veel eerder beginnen met leren, wat resulteerd in minder stress en betere opname van de stof. Maar zodra ik er bewust van word dat ik aan 't leren ben voor een bepaald tentamen, gaat het mis. Dan begint in mijn hoofd te dagen 'hoe veel ik moet kennen,' en vooral: 'wat ik allemaal nog niet ken.' Plus ik heb niet altijd de tijd om eerder te beginnen met leren. En het meeste onthou ik of uit de colleges (lees: ik moet eigenlijk gewoon zorgen dat ik altijd bijgelezen ben, maar he ik heb ook een sociaal leven!) of wat ik de dag ervoor nog heb zitten leren. Niet daartussenin. Lastig.
Waarom begin ik erover? Ik ben bezig te leren voor m'n Italiaanse tussentoets. En ook voor Strategisch HRM ben ik druk bezig de hoofdstukken te lezen en samen te vatten. Het verschil? Italiaans heb ik volgende week en gaat stukken minder goed dan SHRM dat ik in januari heb. En daar baal ik van. Ik wil Italiaans ook gewoon net zo goed kunnen leren.
Nou ja ik ga maar weer verder aan m'n samenvatting SHRM, dan heb ik in ieder geval 't idee dat ik iets doe. Italiaans heb ik vandaag laatste hoofdstuk weer doorgelezen en morgen begin ik aan de grammatica. Ik moet me gewoon aan mijn eigen optimistische zelf houden: Het komt goed!
x
Nefke
Monday, October 25, 2004
De Sportschool
Ik woon even een weekje thuis. Dus mis ik de hockeytraining van woensdag en gister heb ik ook geen wedstrijd gehad ivm de vakantie. Nou zijn mijn ouders en een van m'n broertjes kort geleden enthusiast bij de sportschool begonnen. M'n moeder heeft mij toen meegevraagt deze week. Met heel wat bedenkingen ben ik meegegaan. Ik ben niet zo van sportscholen. En al helemaal niet van fitness. Een blauwe maandag ging ik met mijn vriendin Sandra zo in de 4e/5e klas of zo wel eens naar de sportschool om te fitnessen, maar daar had ik ook al vrij gauw weer genoeg van. Maar goed. Vanochtend kwart over acht kwam ik al aan.. een verslag.
Het begon al goed. Ik werd begroet door een van de instructeurs, een jongen die bij mij op de basisschool heeft gezeten en ik al jaren niet meer gezien had. Was dus best gezellig. Samen met mijn moeder daarna in gaan lopen op de loopband. Ik ietsje harder dan zij, ik was er tenslotte vooral om mijn conditie op peil te houden zo niet te verbeteren. Daarna even geroeit (ook weer iets langer dan mijn moeder) waarna ik gefacineert mijn moeder met de
Maar sportscholen trekken me nog altijd niet. Ik ga donderdag waarschijnlijk wel weer even mee, voor dezelfde reden en ik zal ook wel ongeveer 't zelfde gaan doen, maar daar blijft 't ook bij. Andere apparaten boeien me niet. Ze hebben daar een zwembad, maar je zwemt je baantjes echt te kijk, met allemaal glazen wanden erom heen. En lessen pilates of wat er dan nog meer is kunnen me ook niet bekoren. Nee een beetje hardlopen en fietsen vind ik nog wel leuk, maar ook niet je van het. Ik vind het al gauw saai en ga me vervelen. Nou is op deze sportschool wel cool dat als je je eigen oordopjes meeneemt je mee kunt luisteren met 1 van de tv's die er hangen, en waar overal een andere zender is dus heb ik onder het hardlopen een beetje TMF geluisterd, dat maakte veel goed.
Ik was ooit van plan te gaan joggen/hardlopen en dat plan is wel weer een beetje gestimuleerd door vanochtend. Zo'n sportschool is vooral saai omdat je telkens op 1 plek hardloopt, je ziet ongeveer telkens dezelfde mensen om je heen en na een tijdje ben je daar op uitgekeken. Terwijl mijn conditie best een aardig rondje toelaat denk ik. Maar ja als ik thuis op de bank zit denk ik niet zo snel: goh laat ik een eindje gaan rennen! En dat terwijl ik naast 't wandelbos woon, waar toch dagelijks veel joggers te vinden zijn! Ik zie het allemaal nog wel..
Tot zover maar weer,
x
Nefke
Thursday, October 21, 2004
Puur geluk
To be happy is the greatest thing in the world
Het is fijn te weten dat in deze tijden van oorlog en terrorisme, er ook nog momenten van puur geluk te vinden zijn.
Deze zin schoot me gister zo te binnen, toen ik puur gelukkig lag te wezen. Je hoort op het nieuws tegenwoordig niets anders dan berichten over aanslagen, doden in ’t verkeer of omdat iemand een ander geloof heeft dan zijn buurman. Gisteravond was dat even vergeten. Geen radio of tv, maar cd-tje op, kaarsjes aan, wijntje erbij, ribbelchipjes binnen hardbereik, en dat alles samen met de liefste jongen die ik ken. Gewoon genieten. Genieten van elkaar, genieten van alles wat we hebben.
Er staat een versje in mijn poëzie album, daar zit zo’n kern van waarheid in. Geluk zit in een klein hoekje, maar als je het vindt, omarm het en laat het nooit meer gaan!
Wees bevriend met kleine dingen,
Met de kleine bloem, die bloeit.
Met de vogeltjes, die zingen,
Met het vlindertje, dat stoeit.
Met de heldere regendroppen,
Met de blijde zonneschijn,
Wees bevriend met de kleine dingen
En je zult gelukkig zijn
X
Een gelukkig Nefke
Monday, October 18, 2004
Frustraties
Omdat ik heb beloofd er bepaalde andere mensen niet meer mee lastig te vallen, ga ik hier voor eens en altijd even mijn frustratie over afgelopen zondag van me afschrijven. Zo kunnen die bepaalde mensen er voor kiezen dit stukje niet te lezen en hou ik me zodanig aan mijn belofte, maar kan ik toch even mijn ei kwijt. (Dus RJ: niet verder lezen!)
Wat was het geval? De hockeywedstrijd zondag waar ik met veel plezier naar uitkeek is uiteindelijk er één geworden die ik zo snel mogelijk wil vergeten. Ja we hebben verloren en ik kan echt wel tegen mijn verlies, maar het gaat om de manier waarop.
De wedstrijd was het toonbeeld van onsportiviteit. Eerste confrontatie met één van de tegenstanders resulteerde in een nu blauwe elleboog en stijve arm, de volgende keer dat ik dezelfde tegenstander tegenkwam mocht ook mijn knie zich verheugen op een toekomstig blauw kleurtje. En niet omdat haar stick uitschoot, nee omdat ze het duel blijkbaar niet kon winnen en mijn knie een makkelijker doelwit was dan de bal (die al lang ver weg was). Dat was geen hockey meer, free-wresteling is een betere term. Ik kan daar dus enorm pissig om worden. Zelf kan ik soms best hard duels ingaan, maar ik speel altijd eerlijk, zal in principe ( ja het is wel een enkele keer gebeurt) nooit schelden op de scheidsrechters of boos worden op tegenstanders, want daar bereik je toch niets mee. Het maakt de wedstrijd er ook niet beter op.
Maar dat was de frustratie van de eerste helft. Dat de scheidsrechters niet konden fluiten was tot daar aan toe, we losten het als teams toen nog aardig op en speelden aardig ons eigen spel.
De tweede helft was hel. Dat mens/wijf/(vul zelf maar in) van de eerste helft zat op de bank. Ik vroeg aan een andere (vriendelijke) opponent wat de reden was, of ze geblesseerd was (hoop hoop) maar nee, ze had er gewoon even geen zin meer in. Later is ze alsnog weer in ’t veld gekomen maar nu stond ze op een andere plek in het veld en had ik minder last van haar. Nee het ergste aan de tweede helft waren tocht echt de scheidsen. Als je hun fluitsignaal al hoorde, was er altijd nog de vraag wat er gebeurt was. Vervolgens kiest de scheidsrechter een al dan niet passende straf/spelhervatting. Na even doelloos naar haar mede-fluiter gekeken te hebben, besluit ze dan toch tot een andere straf/spelhervatting. De tegenstander protesteert hevig, en dat resulteert dan weer in een derde straf/spelhervatting. Kom op zeg! Dat je niet kunt fluiten á lá! Maar blijf in hemelsnaam bij één beslissing. Dit was puur spelbederf. Het frustreerde ons, het frustreerde de tegenstander, de wedstrijd werd chaos en het was gewoon echt niet leuk meer. Nou hebben wij echt niet altijd even goede scheidsrechters, die zijn simpelweg niet zomaar voorhanden, maar dit sloeg echt alles!
Volgende keer dat we tegen hen moeten, hier thuis in Tilburg.. Dan pakken we ze. Niet door keihard iemand neer te maaien, nee omdat we hockeyend gewoon veel beter waren. Sportief en eerlijk.
X
Nefke
Wat was het geval? De hockeywedstrijd zondag waar ik met veel plezier naar uitkeek is uiteindelijk er één geworden die ik zo snel mogelijk wil vergeten. Ja we hebben verloren en ik kan echt wel tegen mijn verlies, maar het gaat om de manier waarop.
De wedstrijd was het toonbeeld van onsportiviteit. Eerste confrontatie met één van de tegenstanders resulteerde in een nu blauwe elleboog en stijve arm, de volgende keer dat ik dezelfde tegenstander tegenkwam mocht ook mijn knie zich verheugen op een toekomstig blauw kleurtje. En niet omdat haar stick uitschoot, nee omdat ze het duel blijkbaar niet kon winnen en mijn knie een makkelijker doelwit was dan de bal (die al lang ver weg was). Dat was geen hockey meer, free-wresteling is een betere term. Ik kan daar dus enorm pissig om worden. Zelf kan ik soms best hard duels ingaan, maar ik speel altijd eerlijk, zal in principe ( ja het is wel een enkele keer gebeurt) nooit schelden op de scheidsrechters of boos worden op tegenstanders, want daar bereik je toch niets mee. Het maakt de wedstrijd er ook niet beter op.
Maar dat was de frustratie van de eerste helft. Dat de scheidsrechters niet konden fluiten was tot daar aan toe, we losten het als teams toen nog aardig op en speelden aardig ons eigen spel.
De tweede helft was hel. Dat mens/wijf/(vul zelf maar in) van de eerste helft zat op de bank. Ik vroeg aan een andere (vriendelijke) opponent wat de reden was, of ze geblesseerd was (hoop hoop) maar nee, ze had er gewoon even geen zin meer in. Later is ze alsnog weer in ’t veld gekomen maar nu stond ze op een andere plek in het veld en had ik minder last van haar. Nee het ergste aan de tweede helft waren tocht echt de scheidsen. Als je hun fluitsignaal al hoorde, was er altijd nog de vraag wat er gebeurt was. Vervolgens kiest de scheidsrechter een al dan niet passende straf/spelhervatting. Na even doelloos naar haar mede-fluiter gekeken te hebben, besluit ze dan toch tot een andere straf/spelhervatting. De tegenstander protesteert hevig, en dat resulteert dan weer in een derde straf/spelhervatting. Kom op zeg! Dat je niet kunt fluiten á lá! Maar blijf in hemelsnaam bij één beslissing. Dit was puur spelbederf. Het frustreerde ons, het frustreerde de tegenstander, de wedstrijd werd chaos en het was gewoon echt niet leuk meer. Nou hebben wij echt niet altijd even goede scheidsrechters, die zijn simpelweg niet zomaar voorhanden, maar dit sloeg echt alles!
Volgende keer dat we tegen hen moeten, hier thuis in Tilburg.. Dan pakken we ze. Niet door keihard iemand neer te maaien, nee omdat we hockeyend gewoon veel beter waren. Sportief en eerlijk.
X
Nefke
Saturday, October 16, 2004
Olletjes
Olletje hier, Olletje daar
Ik ben mijn fiets aan het verven! Het wordt nu echt zo'n studentikoze fiets. Maar wel een originele: hij wordt groen met olletjes!
Olletjes: wie kent ze niet. Olletje komt van mijn favouriete gezelschapsspel: Kolonisten van Catan. Leuk omdat het elke keer anders is, en je nooit van te voren weet wie er uiteindelijk wint. Goed. Kolonisten. Hoe kom ik dan op olletjes? Bij Kolonisten heb je schaapjes = wol en wol klinkt als ol! Simpel as that. Among my friends is 't spel allang bekend als 'olletje' en 'gaan ollen' betekend dan ook 'gaan Kolonisten'. Er bestaat zelfs een heuze olletjes-competitie (waar ik nog altijd bovenaan sta, gna gna).
Jammer genoeg heb ik het al weer een tijdje niet gespeeld omdat mijn fanatiekste olletjes-genoten veelal in het buitenland zitten. Toch verdient mijn fiets olletjes.. ik hoop dat het gaat lukken!
x
Nefke
Ik ben mijn fiets aan het verven! Het wordt nu echt zo'n studentikoze fiets. Maar wel een originele: hij wordt groen met olletjes!
Olletjes: wie kent ze niet. Olletje komt van mijn favouriete gezelschapsspel: Kolonisten van Catan. Leuk omdat het elke keer anders is, en je nooit van te voren weet wie er uiteindelijk wint. Goed. Kolonisten. Hoe kom ik dan op olletjes? Bij Kolonisten heb je schaapjes = wol en wol klinkt als ol! Simpel as that. Among my friends is 't spel allang bekend als 'olletje' en 'gaan ollen' betekend dan ook 'gaan Kolonisten'. Er bestaat zelfs een heuze olletjes-competitie (waar ik nog altijd bovenaan sta, gna gna).
Jammer genoeg heb ik het al weer een tijdje niet gespeeld omdat mijn fanatiekste olletjes-genoten veelal in het buitenland zitten. Toch verdient mijn fiets olletjes.. ik hoop dat het gaat lukken!
x
Nefke
Wednesday, October 13, 2004
Aan de andere kant van de lijn...
waar het allemaal naar toe kan lijnen...
Aan de andere kant van de lijn. Voor mij twee betekenissen. Aan de ene kant doet het woord 'lijn' of nog beter: 'lijntje' me aan SHOT denken. Aan de andere kant wordt de zin vaak geassocieerd met telefoons. Ook toch best wel een issue to me.
Lijntjes bij SHOT: Bij SHOT hebben we het befaamde 'SRD' wat staat voor 'SHOT Relatie Diagram'. Door middel van lijntjes wordt duidelijk wie binnen de vereniging, al dan niet naar waarheid, aan elkaar verbonden zijn omdat ze een keer gezoent hebben of iets anders hebben uitgevroten. Ik mag me al een tijdje gelukkig prijzen met mijn lijntje met RJ, die overigens al lang voordat we ook maar iets hadden tot stand is gekomen, omdat heel SHOT ons wel samen zag. Tja zo makkelijk kun je aan een lijntje komen. Het tegenovergestelde is ook mogelijk. Een jongen binnen SHOT (ik zal geen namen noemen al lijkt het mij dat iedereen binnen SHOT weet over wie ik het heb) ziet al zijn lijntjes niet erkent, omdat de dames in kwestie het lijntje te graag willen. En dan krijg je 'm niet. In ieder geval zijn de zondagavonden zeer productief bij de verenigingsleden en is het de rest van de week tijdens trainingen het onderwerp van gesprek: wie hebben er voor nieuwe lijntjes gezorgt en met wie?! Voor wie nieuwschierig is geworden, hij staat onder de 'O' van SHOT op de SHOT-site. Het SRD gaat verder nergens over maar hij is vooral grappig vanwege de lijntjes die in een dronken bui tot stand zijn gekomen of lijntjes waar de eigenaren zelf eigenlijk weinig vanaf weten.
Andere issue: telefoonlijnen. Tja ik heb het niet zo op bellen. Sterker nog: je kunt ronduit zeggen dat ik telefoonbang ben. Niet om hem op te nemen, dat is zeker het probleem niet. Maar zelf te bellen vind ik doodeng. Gelukkig heb ik dat al van meer mensen gehoord en ik weet dat ik zeker niet de enige ben. Mijn moeder kan honderd keer zeggen: "De mensen eten je niet op!" Nee dat weet ik ook wel. Als ik een vreemd iemand moet bellen moet ik me daar eerst minstens een half uur op aan zetten, om het vervolgens pas te doen als ik alleen ben. Als er nog iemand anders in de kamer is ben ik... tja een soort van bang om dom over te komen, en terwijl de persoon aan de andere kant van de lijn me dan vaak niet kent en ik dat niet zo erg vind, is het een andere kwestie als de persoon naast je zit. En dus bel ik niet graag zelf en al helemaal niet in gezelschap. Vrienden zijn geen probleem, die bel ik zonder problemen, al is een thuisnummer wel weer 'enger' dan een 06 omdat je niet weet wie je aan de lijn krijgt en zeker als ik de familie niet ken is dat toch weer een issue. En toch. Zoals met mijn bed afgelopen zaterdag, ik heb uiteindelijk dat meisje vrijdagavond zelf gebeld en het viel me honderd procent mee. Toen ik het eenmaal gedaan had heb ik het daarna zonder problemen nog een keer gedaan. Ik heb voor SHOT de KNHB moeten bellen en dat gesprek was dankzij een super aardige man zo bevallen dat dat in de toekomst ook geen probleem meer is. Ik heb nog geen enkele nare ervaring met bellen gehad en merk dat ik toch wel steeds makkelijker mensen bel en me er sneller toe aan kan zetten. En toch.. bellen is eng. Maar ik hoop nog altijd er een keer overheen te komen. Gewoon tien keer hardop zeggen of zo: Bellen is niet eng, bellen is niet eng, bellen is niet eng.. etc. Helaas werkt het zo niet :(.
x
Nefke
Aan de andere kant van de lijn. Voor mij twee betekenissen. Aan de ene kant doet het woord 'lijn' of nog beter: 'lijntje' me aan SHOT denken. Aan de andere kant wordt de zin vaak geassocieerd met telefoons. Ook toch best wel een issue to me.
Lijntjes bij SHOT: Bij SHOT hebben we het befaamde 'SRD' wat staat voor 'SHOT Relatie Diagram'. Door middel van lijntjes wordt duidelijk wie binnen de vereniging, al dan niet naar waarheid, aan elkaar verbonden zijn omdat ze een keer gezoent hebben of iets anders hebben uitgevroten. Ik mag me al een tijdje gelukkig prijzen met mijn lijntje met RJ, die overigens al lang voordat we ook maar iets hadden tot stand is gekomen, omdat heel SHOT ons wel samen zag. Tja zo makkelijk kun je aan een lijntje komen. Het tegenovergestelde is ook mogelijk. Een jongen binnen SHOT (ik zal geen namen noemen al lijkt het mij dat iedereen binnen SHOT weet over wie ik het heb) ziet al zijn lijntjes niet erkent, omdat de dames in kwestie het lijntje te graag willen. En dan krijg je 'm niet. In ieder geval zijn de zondagavonden zeer productief bij de verenigingsleden en is het de rest van de week tijdens trainingen het onderwerp van gesprek: wie hebben er voor nieuwe lijntjes gezorgt en met wie?! Voor wie nieuwschierig is geworden, hij staat onder de 'O' van SHOT op de SHOT-site. Het SRD gaat verder nergens over maar hij is vooral grappig vanwege de lijntjes die in een dronken bui tot stand zijn gekomen of lijntjes waar de eigenaren zelf eigenlijk weinig vanaf weten.
Andere issue: telefoonlijnen. Tja ik heb het niet zo op bellen. Sterker nog: je kunt ronduit zeggen dat ik telefoonbang ben. Niet om hem op te nemen, dat is zeker het probleem niet. Maar zelf te bellen vind ik doodeng. Gelukkig heb ik dat al van meer mensen gehoord en ik weet dat ik zeker niet de enige ben. Mijn moeder kan honderd keer zeggen: "De mensen eten je niet op!" Nee dat weet ik ook wel. Als ik een vreemd iemand moet bellen moet ik me daar eerst minstens een half uur op aan zetten, om het vervolgens pas te doen als ik alleen ben. Als er nog iemand anders in de kamer is ben ik... tja een soort van bang om dom over te komen, en terwijl de persoon aan de andere kant van de lijn me dan vaak niet kent en ik dat niet zo erg vind, is het een andere kwestie als de persoon naast je zit. En dus bel ik niet graag zelf en al helemaal niet in gezelschap. Vrienden zijn geen probleem, die bel ik zonder problemen, al is een thuisnummer wel weer 'enger' dan een 06 omdat je niet weet wie je aan de lijn krijgt en zeker als ik de familie niet ken is dat toch weer een issue. En toch. Zoals met mijn bed afgelopen zaterdag, ik heb uiteindelijk dat meisje vrijdagavond zelf gebeld en het viel me honderd procent mee. Toen ik het eenmaal gedaan had heb ik het daarna zonder problemen nog een keer gedaan. Ik heb voor SHOT de KNHB moeten bellen en dat gesprek was dankzij een super aardige man zo bevallen dat dat in de toekomst ook geen probleem meer is. Ik heb nog geen enkele nare ervaring met bellen gehad en merk dat ik toch wel steeds makkelijker mensen bel en me er sneller toe aan kan zetten. En toch.. bellen is eng. Maar ik hoop nog altijd er een keer overheen te komen. Gewoon tien keer hardop zeggen of zo: Bellen is niet eng, bellen is niet eng, bellen is niet eng.. etc. Helaas werkt het zo niet :(.
x
Nefke
Tuesday, October 12, 2004
There and back again
Hier of daar?
Als ik hier ben, ben ik voor jou daar. Terwijl jij voor mij daar bent, maar jij zult zeggen dat je hier bent. Wat voor mij hier is is voor jou daar en wat voor mij daar is is voor jou hier. Ik ben hier. Terwijl de ander zegt dat jij daar bent. Dus je bent hier en daar. Dat is tegenstrijdig. Terwijl jij daar bent, maar jij zegt dat je hier bent. Jij ben dus hier en daar tegelijkertijd. Hoe wou je dat doen? Hoe kun jij hier zijn terwijl ik duidelijk zie dat je daar bent?
as in: a regular shower conversation ;)
Nog iets wat ik wilde delen: dit krijg je als twee jongens in college zich vervelen, en jij samen met hen in een msn-gesprek zit, dezelfde naam/lettertype/kleur hebt, en volslagen kansloos bezig bent.. en iemand zich af vraagt wie een bepaalde zin getypt had...
Ik tik synchroon zegt: wie oh wie
Ik tik synchroon zegt: ik
Ik tik synchroon zegt: of
Ik tik synchroon zegt: ik
Ik tik synchroon zegt: of ik
Ik tik synchroon zegt: of ik
Ik tik synchroon zegt: of ik
Ik tik synchroon zegt: ik zei het
Ik tik synchroon zegt: of jij
Ik tik synchroon zegt: niet hij
Ik tik synchroon zegt: maar ik
Ik tik synchroon zegt: of hij
Ik tik synchroon zegt: maar jij
Ik tik synchroon zegt: was jij het niet?
Ik tik synchroon zegt: misschien
Ik tik synchroon zegt: of toch jij
Ik tik synchroon zegt: misschien waren wij het allebei wel
Ik tik synchroon zegt: of zij
Ik tik synchroon zegt: idd misschien wel
Ik tik synchroon zegt: of toch ik
Ik tik synchroon zegt: wie van de drie...
figure it out!
x
Nefke
Als ik hier ben, ben ik voor jou daar. Terwijl jij voor mij daar bent, maar jij zult zeggen dat je hier bent. Wat voor mij hier is is voor jou daar en wat voor mij daar is is voor jou hier. Ik ben hier. Terwijl de ander zegt dat jij daar bent. Dus je bent hier en daar. Dat is tegenstrijdig. Terwijl jij daar bent, maar jij zegt dat je hier bent. Jij ben dus hier en daar tegelijkertijd. Hoe wou je dat doen? Hoe kun jij hier zijn terwijl ik duidelijk zie dat je daar bent?
as in: a regular shower conversation ;)
Nog iets wat ik wilde delen: dit krijg je als twee jongens in college zich vervelen, en jij samen met hen in een msn-gesprek zit, dezelfde naam/lettertype/kleur hebt, en volslagen kansloos bezig bent.. en iemand zich af vraagt wie een bepaalde zin getypt had...
Ik tik synchroon zegt: wie oh wie
Ik tik synchroon zegt: ik
Ik tik synchroon zegt: of
Ik tik synchroon zegt: ik
Ik tik synchroon zegt: of ik
Ik tik synchroon zegt: of ik
Ik tik synchroon zegt: of ik
Ik tik synchroon zegt: ik zei het
Ik tik synchroon zegt: of jij
Ik tik synchroon zegt: niet hij
Ik tik synchroon zegt: maar ik
Ik tik synchroon zegt: of hij
Ik tik synchroon zegt: maar jij
Ik tik synchroon zegt: was jij het niet?
Ik tik synchroon zegt: misschien
Ik tik synchroon zegt: of toch jij
Ik tik synchroon zegt: misschien waren wij het allebei wel
Ik tik synchroon zegt: of zij
Ik tik synchroon zegt: idd misschien wel
Ik tik synchroon zegt: of toch ik
Ik tik synchroon zegt: wie van de drie...
figure it out!
x
Nefke
Sunday, October 10, 2004
Een turbulente zaterdag
strange things happen...
Want opeens had ik een bed gezocht. Vrijdag vond ik de ikea folder van deze maand in de bus: beddengoed! Ik nam hem mee naar huis om aan mijn moeder te laten zien, als grote hint (lees: "help ik wil een bed!!". Thuis gebladerd, prijzen bedacht wat een bed zou gaan kosten, uitgezocht wat ik ongeveer zou willen hebben, en vervolgens op marktplaats.nl gekeken of daar niet iets geweldigs nieuws op stond.
In eerste instantie niets gevonden, maar savonds nadat ik heerlijk in bad was geweest komt mijn moeder me opeens helemaal blij vertellen dat het bed wat ik in de ikea folder gezien had, nu ook te koop stond op marktplaats! Inclusief matras, verstelbare lattenbodems, en nog maar een jaar oud! Voor een prijs waar je 'm elders echt niet voor mee kan krijgen.
Goed, adverteerder was in 't weekend niet bereikbaar op internet en er stond een telefoonnummer bij. Eerst bedacht: heb ik 't geld er voor over, hoe kunnen we zo'n bed eventueel vervoeren... Vervolgens het meisje gebeld. Ja er was nog een andere gegadigde, maar als die de zaak afblies mocht ik 'm hebben, ze wilde wel 't liefst dat ie zaterdag al opgehaald werd.. Mijn allerliefste ome Ruud gevraagd of hij tijd had en hij wilde wel rijden, ik een boedelbak geregeld, kortom: na een paar slopende minuten belde het meisje terug: de ander had ze niet meer te pakken kunnen krijgen ik kon het bed ophalen!
Dus zaterdagochtend in alle vroegte van Rotterdam naar Tilburg, van Tilburg naar Den Bosch en weer terug, alle mogelijk kasten in mijn kamer uitgeruimd, verplaatst, en weer ingeruimd, maar nu staat mijn bed hier ook heel mooi te wezen :D. Het enige wat nog mist is beddengoed wat actually fits.. ik heb maar een 1 persoonsdekbed en een matrashoes moet ik nog gaan halen want de 140X200 die ik van mijn moeder mocht lenen past niet. Jawel.. ik heb nu een 160x200 bed, nog groter dan dat van mijn ouders, even breed als ik lang ben.. i love it!
Gister dus gesjouwd, niet normaal, ik was doodmoe. Maar lieve lezertjes ik kan jullie vertellen het bed slaapt geniaal! Vanochtend vroeg wakker en ik hoefde er nog lang niet uit dus lekker liggen genieten van mijn grote bed :D. Ik ben er in ieder geval helemaal blij mee!
x
Nefke
Want opeens had ik een bed gezocht. Vrijdag vond ik de ikea folder van deze maand in de bus: beddengoed! Ik nam hem mee naar huis om aan mijn moeder te laten zien, als grote hint (lees: "help ik wil een bed!!". Thuis gebladerd, prijzen bedacht wat een bed zou gaan kosten, uitgezocht wat ik ongeveer zou willen hebben, en vervolgens op marktplaats.nl gekeken of daar niet iets geweldigs nieuws op stond.
In eerste instantie niets gevonden, maar savonds nadat ik heerlijk in bad was geweest komt mijn moeder me opeens helemaal blij vertellen dat het bed wat ik in de ikea folder gezien had, nu ook te koop stond op marktplaats! Inclusief matras, verstelbare lattenbodems, en nog maar een jaar oud! Voor een prijs waar je 'm elders echt niet voor mee kan krijgen.
Goed, adverteerder was in 't weekend niet bereikbaar op internet en er stond een telefoonnummer bij. Eerst bedacht: heb ik 't geld er voor over, hoe kunnen we zo'n bed eventueel vervoeren... Vervolgens het meisje gebeld. Ja er was nog een andere gegadigde, maar als die de zaak afblies mocht ik 'm hebben, ze wilde wel 't liefst dat ie zaterdag al opgehaald werd.. Mijn allerliefste ome Ruud gevraagd of hij tijd had en hij wilde wel rijden, ik een boedelbak geregeld, kortom: na een paar slopende minuten belde het meisje terug: de ander had ze niet meer te pakken kunnen krijgen ik kon het bed ophalen!
Dus zaterdagochtend in alle vroegte van Rotterdam naar Tilburg, van Tilburg naar Den Bosch en weer terug, alle mogelijk kasten in mijn kamer uitgeruimd, verplaatst, en weer ingeruimd, maar nu staat mijn bed hier ook heel mooi te wezen :D. Het enige wat nog mist is beddengoed wat actually fits.. ik heb maar een 1 persoonsdekbed en een matrashoes moet ik nog gaan halen want de 140X200 die ik van mijn moeder mocht lenen past niet. Jawel.. ik heb nu een 160x200 bed, nog groter dan dat van mijn ouders, even breed als ik lang ben.. i love it!
Gister dus gesjouwd, niet normaal, ik was doodmoe. Maar lieve lezertjes ik kan jullie vertellen het bed slaapt geniaal! Vanochtend vroeg wakker en ik hoefde er nog lang niet uit dus lekker liggen genieten van mijn grote bed :D. Ik ben er in ieder geval helemaal blij mee!
x
Nefke
Friday, October 08, 2004
Thursday, October 07, 2004
Fossels
Je bent zo jong of oud als je je voelt
Gister meldde Yv zich aan op msn met de naam: nog twee nachtjes slapen... en dan word ik... oud. Right.. dus ik zeg, als jij dan oud wordt (als in, ik ben op een paar maanden na een jaar ouder), wat ben ik dan? "Een fossiel!" Ja en bedankt... op je twintigste een fossiel. Maar ok, ik vraag verder. Wat is RJ dan (die op iets meer maanden na, een jaar ouder is als ik)? Hm ja lastig.. een berg? Foetsie? We kwamen er niet meer uit, ik was opeens toch wel erg oud gemaakt :).
Het deed me denken aan vroeger. Vroeger zaten mijn broertjes en ik aan tafel, en we noemden papa en mama 'bejaard'. Gewoon, omdat 30/40+ al heel oud klonk. Hoe ouder wij werden, hoe meer die leeftijdsgrens werd opgeschoven. Nu zijn wij halverwege de 30/40+, en dat lijkt nog lang niet oud, laat staan bejaard!
Je bent zo jong of oud als je je voelt. Twintig jaartjes lijken soms al heel veel, ik mag al twee jaar autorijden, woon op mezelf en moet voor m'n eigen eten zorgen. Bestuur bovendien een hockeyclub en bestudeer internationale bedrijfs processen en alles wat daarmee te maken heeft. En toch kan ik soms nog helemaal kind zijn! Als ik ziek ben thuis verwent worden door m'n moeder, en uitkijken naar Sinterklaas. Hele dagen op internet zitten, kansloze verhaaltjes schrijven, en met m'n nichtjes naar Suske en Wiske: de film. I love it!
Conclusie: soms voel ik me jong, soms voel ik me oud. En zo hoort het!
x
Nefke
Gister meldde Yv zich aan op msn met de naam: nog twee nachtjes slapen... en dan word ik... oud. Right.. dus ik zeg, als jij dan oud wordt (als in, ik ben op een paar maanden na een jaar ouder), wat ben ik dan? "Een fossiel!" Ja en bedankt... op je twintigste een fossiel. Maar ok, ik vraag verder. Wat is RJ dan (die op iets meer maanden na, een jaar ouder is als ik)? Hm ja lastig.. een berg? Foetsie? We kwamen er niet meer uit, ik was opeens toch wel erg oud gemaakt :).
Het deed me denken aan vroeger. Vroeger zaten mijn broertjes en ik aan tafel, en we noemden papa en mama 'bejaard'. Gewoon, omdat 30/40+ al heel oud klonk. Hoe ouder wij werden, hoe meer die leeftijdsgrens werd opgeschoven. Nu zijn wij halverwege de 30/40+, en dat lijkt nog lang niet oud, laat staan bejaard!
Je bent zo jong of oud als je je voelt. Twintig jaartjes lijken soms al heel veel, ik mag al twee jaar autorijden, woon op mezelf en moet voor m'n eigen eten zorgen. Bestuur bovendien een hockeyclub en bestudeer internationale bedrijfs processen en alles wat daarmee te maken heeft. En toch kan ik soms nog helemaal kind zijn! Als ik ziek ben thuis verwent worden door m'n moeder, en uitkijken naar Sinterklaas. Hele dagen op internet zitten, kansloze verhaaltjes schrijven, en met m'n nichtjes naar Suske en Wiske: de film. I love it!
Conclusie: soms voel ik me jong, soms voel ik me oud. En zo hoort het!
x
Nefke
Wednesday, October 06, 2004
Culture Shock
Wat bij de een heel normaal is, is voor de ander een belediging
Ik volg Italiaans bij ons op de universiteit. Ik moest wel, want Frans is me niet gelukt en is ook een hopeloze zaak en ga ik in ieder geval hier niet meer proberen. Maar Italiaans valt me tot nu toe 100% mee, het is echt gewoon leuk en ik ga er met veel plezier heen. We krijgen les van een Italiaanse. De cursus bestaat niet alleen uit spreek-, luister- en schrijfvaardigheid, we leren ook over het land zelf. Aangezien de lerares Italiaanse is, en tegenover een heleboel kaaskoppen staat, krijg je vanzelf discussies die te maken hebben met cultuur verschillen. Dat wil ik graag met jullie delen, want heb echt gelachen vanochtend!
Het begon met een oefening die te maken had met vooroordelen. Het kwam er op neer dat de lerares de meeste absoluut tegensprak. Ze was het er wel mee eens dat italianen 'mammoni' zijn, mama's kindjes, maar dat had vooral een economische reden en was te rechtvaardigen. De discussiepunten waren 'niet ge-organiseert' en 'niet ge-ordend'.
Niet ge-organiseert. Een voorbeeld wat wij kaaskoppen gaven, was het verkeer. Chaos. "Ja, ga maar naar A'dam," was het antwoord. "En ik sta elke ochtend in de file!" Tja bij ons staan er tenminste strepen op de weg, vonden wij. "Verkeer hier niet georganiseert. Voorbeeld. Ik ga gister naar huis, ik zie ik kan mijn straat niet in, afgesloten. Van te voren niet van gemeente briefje of niets, afgesloten. Er staat: volg A. Dus ik ga A volgen. Maar na 100 meter, geen A. Ik heb nog wel een C gevonden, maar die ging de verkeerde kant op!" Nou we lagen dubbel! Conclusie: wij zijn ook niet ge-organiseert, en ook op meer fronten niet. Dat in Italie bijvoorbeeld kindercreches van 6 uur 's ochtends tot 10 uur 's avonds open zijn, daar kunnen wij nog iets van leren.
Niet ge-ordend. "Je hebt ge-ordend in je hoofd, en ge-ordend fisiek. Voorbeel. Ik kom les geven, jullie zijn stil en luisteren naar de leraar. Toen ik hier voor het eerst kwam ik dacht "slapen ze allemaal of zo?" Jullie zijn te stil. In Italie, leerlingen discusseren met elkaar over de stof die de lerares verteld, terwijl de lerares aan het vertellen is, en terwijl we meedoen in de les. Dat is aandacht. Stil zijn is daar onbeleefd. Nederlandse zou zeggen: geen orde. In Italie, als je een verhaal aan het vertellen bent, praat iedereen er door heen. Nederlandse zou zeggen: "he, dat is onbeleefd, ik ben nog niet klaar met mijn verhaal." Voor ons, dat is beleefd, wij praten over het verhaal wat je aan het vertellen bent. Toen mijn moeder naar Nederland kwam bij mij, zij moest zich echt inhouden om niet bij anderen doorheen te praten. Ik zag zij probeerde maar moeilijk, moeilijk! Want is niets voor Italiaanse! Is onbeleefd!"
Nou we hebben veel gelachen. Toch grappig te leren dat die kleine dingetjes heel veel kunnen uitmaken binnen verschillende culturen.
x
Nefke
Ik volg Italiaans bij ons op de universiteit. Ik moest wel, want Frans is me niet gelukt en is ook een hopeloze zaak en ga ik in ieder geval hier niet meer proberen. Maar Italiaans valt me tot nu toe 100% mee, het is echt gewoon leuk en ik ga er met veel plezier heen. We krijgen les van een Italiaanse. De cursus bestaat niet alleen uit spreek-, luister- en schrijfvaardigheid, we leren ook over het land zelf. Aangezien de lerares Italiaanse is, en tegenover een heleboel kaaskoppen staat, krijg je vanzelf discussies die te maken hebben met cultuur verschillen. Dat wil ik graag met jullie delen, want heb echt gelachen vanochtend!
Het begon met een oefening die te maken had met vooroordelen. Het kwam er op neer dat de lerares de meeste absoluut tegensprak. Ze was het er wel mee eens dat italianen 'mammoni' zijn, mama's kindjes, maar dat had vooral een economische reden en was te rechtvaardigen. De discussiepunten waren 'niet ge-organiseert' en 'niet ge-ordend'.
Niet ge-organiseert. Een voorbeeld wat wij kaaskoppen gaven, was het verkeer. Chaos. "Ja, ga maar naar A'dam," was het antwoord. "En ik sta elke ochtend in de file!" Tja bij ons staan er tenminste strepen op de weg, vonden wij. "Verkeer hier niet georganiseert. Voorbeeld. Ik ga gister naar huis, ik zie ik kan mijn straat niet in, afgesloten. Van te voren niet van gemeente briefje of niets, afgesloten. Er staat: volg A. Dus ik ga A volgen. Maar na 100 meter, geen A. Ik heb nog wel een C gevonden, maar die ging de verkeerde kant op!" Nou we lagen dubbel! Conclusie: wij zijn ook niet ge-organiseert, en ook op meer fronten niet. Dat in Italie bijvoorbeeld kindercreches van 6 uur 's ochtends tot 10 uur 's avonds open zijn, daar kunnen wij nog iets van leren.
Niet ge-ordend. "Je hebt ge-ordend in je hoofd, en ge-ordend fisiek. Voorbeel. Ik kom les geven, jullie zijn stil en luisteren naar de leraar. Toen ik hier voor het eerst kwam ik dacht "slapen ze allemaal of zo?" Jullie zijn te stil. In Italie, leerlingen discusseren met elkaar over de stof die de lerares verteld, terwijl de lerares aan het vertellen is, en terwijl we meedoen in de les. Dat is aandacht. Stil zijn is daar onbeleefd. Nederlandse zou zeggen: geen orde. In Italie, als je een verhaal aan het vertellen bent, praat iedereen er door heen. Nederlandse zou zeggen: "he, dat is onbeleefd, ik ben nog niet klaar met mijn verhaal." Voor ons, dat is beleefd, wij praten over het verhaal wat je aan het vertellen bent. Toen mijn moeder naar Nederland kwam bij mij, zij moest zich echt inhouden om niet bij anderen doorheen te praten. Ik zag zij probeerde maar moeilijk, moeilijk! Want is niets voor Italiaanse! Is onbeleefd!"
Nou we hebben veel gelachen. Toch grappig te leren dat die kleine dingetjes heel veel kunnen uitmaken binnen verschillende culturen.
x
Nefke
Tuesday, October 05, 2004
SHOT
oftewel waar plak je de stickers
Zo. Ik ben bijna helemaal officieel penningmeester van SHOT. De voorzitster moet nog even langs de Kamer van Koophandel, dan nog langs de bank om de rekeningen op mijn naam te zitten, maar dan ben ik ook echt geinstalleerd. Waarom deze niet boeiende informatie? Eigenlijk ter introductie van mijn affiniteit met SHOT. Ik heb hier nog stickers liggen. SHOT-stickers. En ik wil weten waar ik ze kwijt kan. Ik heb er al 1 op m'n stick, al 1 op m'n bidon en ook m'n agenda is voorzien. Ik wil er nog 1 op mijn fiets plakken, en dan heb ik er nog 1 over. Die kan eigenlijk wel mooi op m'n map voor het penningmeesterschap.. maar ja.. bedenk goed.. wat je met je laatste SHOT-sticker doet! Daarom stel ik 't plakken van de laatste twee stickers ook telkens uit. Raar eigenlijk. Is eigenlijk gewoon een kwestie van doen.
Ok, het feit dat ik me hier mee bezig houd illustreerd ook hoe nutteloos deze dag is geweest. Het is best moeilijk om dan hier nog een leuk verhaaltje te plaatsen. Terwijl verhaaltjes schrijven of het onzin uitkramen niet het probleem is. Ik verzorg al twee wedstrijd dagen lang ook de hockeyverslagen op de website van SHOT voor het gezelligste team, Dames II. Ook de poll die daar te vinden is komt ook meestal voort uit mijn onzinnige bedenksels, aangezien ik ook daar de verantwoordelijkheid over heb. En ik kraam ook al de grooste onzin uit op de berichtenbox. Maar aan de basis van verhaaltjes over iets, staan gebeurtenissen waar je dan over schrijft. En ik heb vandaag dus niets zinnigs gedaan, terwijl ik dat eigenlijk wel had moeten doen. Geen basis voor een goed verhaal dus, maar gewoon een onzinnig berichtje.
x
Nefke
Zo. Ik ben bijna helemaal officieel penningmeester van SHOT. De voorzitster moet nog even langs de Kamer van Koophandel, dan nog langs de bank om de rekeningen op mijn naam te zitten, maar dan ben ik ook echt geinstalleerd. Waarom deze niet boeiende informatie? Eigenlijk ter introductie van mijn affiniteit met SHOT. Ik heb hier nog stickers liggen. SHOT-stickers. En ik wil weten waar ik ze kwijt kan. Ik heb er al 1 op m'n stick, al 1 op m'n bidon en ook m'n agenda is voorzien. Ik wil er nog 1 op mijn fiets plakken, en dan heb ik er nog 1 over. Die kan eigenlijk wel mooi op m'n map voor het penningmeesterschap.. maar ja.. bedenk goed.. wat je met je laatste SHOT-sticker doet! Daarom stel ik 't plakken van de laatste twee stickers ook telkens uit. Raar eigenlijk. Is eigenlijk gewoon een kwestie van doen.
Ok, het feit dat ik me hier mee bezig houd illustreerd ook hoe nutteloos deze dag is geweest. Het is best moeilijk om dan hier nog een leuk verhaaltje te plaatsen. Terwijl verhaaltjes schrijven of het onzin uitkramen niet het probleem is. Ik verzorg al twee wedstrijd dagen lang ook de hockeyverslagen op de website van SHOT voor het gezelligste team, Dames II. Ook de poll die daar te vinden is komt ook meestal voort uit mijn onzinnige bedenksels, aangezien ik ook daar de verantwoordelijkheid over heb. En ik kraam ook al de grooste onzin uit op de berichtenbox. Maar aan de basis van verhaaltjes over iets, staan gebeurtenissen waar je dan over schrijft. En ik heb vandaag dus niets zinnigs gedaan, terwijl ik dat eigenlijk wel had moeten doen. Geen basis voor een goed verhaal dus, maar gewoon een onzinnig berichtje.
x
Nefke
Sunday, October 03, 2004
Sleep is good
Onvermijdelijk, een stukje met zo'n titel.
Mijn grootste wens/cadeau voor mezelf op dit moment is een tweepersoons bed. "Dan heb je meer ruimte in bed als je er met z'n tweeen in ligt zeker," krijg ik te horen. Nee. Ik wil graag een tweepersoons bed voor mezelf. Een bed wat minstens net zo breed is als ik lang ben. Heerlijk! Een bed waarbij ik om kan rollen, en nog steeds onder de dekens lig. Een bed... een bed om gewoon lekker in te slapen.
Ik moet al zoveel slapen en ik ga 't slapen steeds vervelender vinden. Dat is met meer dingen die 'moeten'. Bij de hockey vind men het vreemder als ik kom hockeyen, dan als ik bel van 'sorry ik moet slapen'. Ik sta bekend als 'het meisje met pfeiffer,' een titel, waar ik zo gauw mogelijk vanaf wil. Letterlijk moe word je daarvan, maar slaap maakt je niet wakkerder.
Ik ben in ieder geval dus op zoek naar een tweepersoons bed. Liefst 160 x 200. Hoe ik dat in m'n kamer ga krijgen heb ik nog niet bedacht, maar dat hij er komt is zeker. Ik ga vanmiddag gewoon lekker hockeyen en 'echt' moe worden, gewoon door hard te rennen, en vanavond dan toch maar weer op tijd naar bed. Want tja sommige dingen.. die moeten nou eenmaal..
x
Nefke
Mijn grootste wens/cadeau voor mezelf op dit moment is een tweepersoons bed. "Dan heb je meer ruimte in bed als je er met z'n tweeen in ligt zeker," krijg ik te horen. Nee. Ik wil graag een tweepersoons bed voor mezelf. Een bed wat minstens net zo breed is als ik lang ben. Heerlijk! Een bed waarbij ik om kan rollen, en nog steeds onder de dekens lig. Een bed... een bed om gewoon lekker in te slapen.
Ik moet al zoveel slapen en ik ga 't slapen steeds vervelender vinden. Dat is met meer dingen die 'moeten'. Bij de hockey vind men het vreemder als ik kom hockeyen, dan als ik bel van 'sorry ik moet slapen'. Ik sta bekend als 'het meisje met pfeiffer,' een titel, waar ik zo gauw mogelijk vanaf wil. Letterlijk moe word je daarvan, maar slaap maakt je niet wakkerder.
Ik ben in ieder geval dus op zoek naar een tweepersoons bed. Liefst 160 x 200. Hoe ik dat in m'n kamer ga krijgen heb ik nog niet bedacht, maar dat hij er komt is zeker. Ik ga vanmiddag gewoon lekker hockeyen en 'echt' moe worden, gewoon door hard te rennen, en vanavond dan toch maar weer op tijd naar bed. Want tja sommige dingen.. die moeten nou eenmaal..
x
Nefke
Saturday, October 02, 2004
Many meetings: an introduction
And there it was.. my very own blog. Ik zit nog te twijfelen, zal ik in 't Nederlands of Engels beginnen. Mijn engels is usually beter. Na er wel een halve minuut over nagedacht te hebben (en das veel met mijn state of mind of late) hou ik het op Nederlands, met de aantekeningen dat ik geen commentaar wil op spel- en typfouten, ik weet dat ik ze maak!
Maar goed, many meetings waren de aanleiding tot deze blog. Ik zie mensen te weinig. Toch lees ik van veel van hun, veel van hun dagelijkse bezigheden en ergernissen door middel van de blog van velen. Dan ontstaat er information asymetry (ok, eindelijk een term uit m'n studie die ik kan gebruiken!): Ik weet al veel van de verhalen van velen, maar ze weten zo weinig nog van mij! Goede reden om hier te beginnen.
Many meetings.. met wie dan? Het begon dinsdag toen ik best wel onverwacht opeens bedacht toch niets te doen te hebben en Rob op msn sprak. Die middag met hem afgesproken en ook Hans zou komen. Was echt weer gezellig en als ik nadenk over het feit dat er al weer 5 maanden voorbij waren gegaan sinds de vorige meeting, moet dat toch echt anders kunnen. Gister eindelijk Roos weer gezien! Skaizag en Paz Rae waren ook in Utrecht en samen met Lopke en Morgana de middag doorgebracht in Cafe Belgie. Helaas volgen na many meetings ook weer many departures, Roos en ik gingen bij haar lekkere pannenkoekentaart eten en bijkletsen. Gelukkig al weer snel een datum geprikt voor de volgende keer dat ik haar zie, ik kijk er nu al naar uit :).
Op de terugweg stapte ik in de trein waar Nienna net uitkwam. Heel gezellig maar waarom rijden treinen juist wel op tijd weg als je nog veel te kletsen hebt? En in de bus naar huis nog een meisje wat ik al minstens 4 jaar niet gezien heb. Herinneringen opgehaald aan tijden die al lang voorbij zijn, maar het was onverwacht gezellig. En zo gaat het reizen toch nog snel.
Mijn grootste worry voor een blog was of ik 'm wel bij zou houden. We zien het wel. Ik heb eigenlijk te veel te vertellen maar zal proberen mijn blogs niet te lang (en dus leesbaar) te houden.
x
Nefke
Maar goed, many meetings waren de aanleiding tot deze blog. Ik zie mensen te weinig. Toch lees ik van veel van hun, veel van hun dagelijkse bezigheden en ergernissen door middel van de blog van velen. Dan ontstaat er information asymetry (ok, eindelijk een term uit m'n studie die ik kan gebruiken!): Ik weet al veel van de verhalen van velen, maar ze weten zo weinig nog van mij! Goede reden om hier te beginnen.
Many meetings.. met wie dan? Het begon dinsdag toen ik best wel onverwacht opeens bedacht toch niets te doen te hebben en Rob op msn sprak. Die middag met hem afgesproken en ook Hans zou komen. Was echt weer gezellig en als ik nadenk over het feit dat er al weer 5 maanden voorbij waren gegaan sinds de vorige meeting, moet dat toch echt anders kunnen. Gister eindelijk Roos weer gezien! Skaizag en Paz Rae waren ook in Utrecht en samen met Lopke en Morgana de middag doorgebracht in Cafe Belgie. Helaas volgen na many meetings ook weer many departures, Roos en ik gingen bij haar lekkere pannenkoekentaart eten en bijkletsen. Gelukkig al weer snel een datum geprikt voor de volgende keer dat ik haar zie, ik kijk er nu al naar uit :).
Op de terugweg stapte ik in de trein waar Nienna net uitkwam. Heel gezellig maar waarom rijden treinen juist wel op tijd weg als je nog veel te kletsen hebt? En in de bus naar huis nog een meisje wat ik al minstens 4 jaar niet gezien heb. Herinneringen opgehaald aan tijden die al lang voorbij zijn, maar het was onverwacht gezellig. En zo gaat het reizen toch nog snel.
Mijn grootste worry voor een blog was of ik 'm wel bij zou houden. We zien het wel. Ik heb eigenlijk te veel te vertellen maar zal proberen mijn blogs niet te lang (en dus leesbaar) te houden.
x
Nefke
Subscribe to:
Posts (Atom)
